At The DJ's - Shiri, Rajan [*] i Igra. Gość w dom...Kotik :)

Dziękujemy pięknie za obecność :oops:

Dobrze, że jesteście... :1luvu:

Jakby co- wiesz, gdzie jestem.

Przetrwaliśmy noc całkiem spokojnie.

Ryan miałczeniem daje znać, że chce do kuwety, więc ani razu nie zrobił pod siebie. Jeden raz był SAM w kuwecie! Wprawdzie z niej sam nie wyszedł, ale ogólnie nie mam zielonego pojęcia, jak się do niej dostał. Kto go widział, ten wie, że jego niedowład łapek jest dość poważny.

Od 2 do 5 w nocy spał.

Potem chciał do kuwety, gdzie w pięknym stylu zrobił siu.
Kupczanda nie było.

Po porannej toalecie trafił w leżance do mojego łóżka.
Niestety po nocnym czuwaniu, przysnęło mi się dość poważnie i dopiero po 9 zwlokłam się z łóżka. :oops:

Rajan sam utrzymuje głowę. Jest w stanie sam się podnieść, tzn. zmienić pozycję z leżącej na siedzącą. Sam utrzymuje głowę.
Oczopląs minimalny - powiedzmy, że wczoraj wieczorem jego oczy poruszały się w poziomie po ok. 2mm w każdą stronę, to dzisiaj rano jest to 0,5mm - widać, ale naprawdę minimalnie.
Je bez problemu - powiedziałabym wręcz, że nigdy, przez cały czas pobytu u nas, nie miał takiego apetytu. Je bardzo zachłannie, dlatego też posiłek trwa prawie godzinę, bo jedzonko podajemy mu w małych porcjach w odstępach czasowych.

Nie chce pić wody i już. Czy to bardzo źle??
Wodę przemycam w jedzeniu, ale nie wiem, czy taka ilość wystarczy...

Poza tym Ryan jest miziastym i bardzo rozmruczanym pacjentem :1luvu:

Jesteśmy pełni nadziei

Wizyta u weta zaliczona. Lekarstwa podane.
Kolejne badanie moczu nie wykazało obecności ketonów - generalnie wszystko w normie.
Czyli perspektywa ewentualnej cukrzycy się oddala.

Pozostaje nieszczęsny fip

Ryan dobrze się trzyma. Znowu wsunął troszkę jedzonka. Zaliczył kuwetkę, o którą kolejny raz sam się upomniał

Teraz przygotowuje się do spanka :1luvu:

Matyldzie dziękujemy pięknie za kocyki :1luvu:

Ryan sporo je - to dobrze.

Dla pełnej miseczki jest w stanie dużo zrobić. Większość posiłków jest mu podsuwana pod nosek, żeby się nie przemęczał. Tak więc postanowiliśmy sprawdzić, czy do niej podejdzie.

Udało się :mrgreen:

Chwiejnym krokiem potruptał do jedzonka :ok:

Przy samej misce nie dał rady i się rozjechał na panelach

, ale w razie potrzeby zainwestujemy w dywany, żeby miał się na czym wesprzeć

Mocne i nieustające kciuki są cały czas.

Walcz Ryanku, nie poddawaj się.

Uda się. Musi.

Kolejna wizyta u weta zaliczona. Stan Ryana niespecjalnie się zmienił, ale oczopląs zanikł

Kupki nadal brak. Wet sprawdził zawartość jelit i na razie nie należy się niczego spodziewać. Martwiące to troszkę...
Temperatura i poziom cukru w normie.

Po powrocie do domu Rajaner został zmotywowany przygotowywaniem jedzonka do uczynienia wędrowania... Przewędrował dość spory kawałek i jak na jego możliwości poszło mu to dość sprawnie

Oczywiście miseczki wyczyścił maksymalnie

Po jedzonku chciał wyjść z kuchni. Ale jakoś mu to nie wychodziło. Pojawiło się u niego przekrzywienie główki w jedną stronę. Nie jest jakoś szczególnie wyraźne, ale widać, że główka troszkę mu leci w jedną stronę. Zachowywał się jak Gary-Kręciołek - kręcił się kółko (w lewą stronę) i nie mógł wyjść na prostą...

Jego kręcenie nie było tak szybkie jak u Garego, ale tylko do tego mogę to porównać.
Zaczęłam go wołać, żeby namierzył sobie kierunek i bardzo się starał, ale nie potrafił wyjść na prostą.
W końcu przeraźliwym miałczeniem dał do zrozumienia, że źle się w tym stanie czuje, więc podeszłam do niego i kontrolowałam jego dalszą drogę nakierowując go troszkę.

Teraz słodko sobie śpi :1luvu:

To tyle wieści od nas. Nie wiem, co o tym wszystkim myśleć.

Ma apetyt, to dobrze. Masuj mu pępuszek delikatnymi okrężnymi ruchami.
Można spróbować mu podawać wodę w malutkiej strzykawce.
Trzymam gorąco kciuki. :oops:

Ja też trzymam kicuki z całych sił, żeby zdrówko kicia się polepszyło :ok:

Oto kolejne nowinki - optymistyczne

Rajan po raz pierwszy od początku choroby - czyli od czwartku - zaczął się myć :mrgreen:

Poza tym woli leżakować niż robić cokolwiek innego, ale już sam wybiera miejsce spania. Jak jesteśmy w domku, to leżanka nie jest jego faworytem. Woli spać na łóżku, ale nie koniecznie na kocyku, tylko na swojej ulubionej podusi :mrgreen:

Dziękujemy za wszelkie wskazówki!!!!!!!!!

Dziękujemy za kciuki i wsparcie!!!!!!!

:1luvu:

Dzisiejszej nocy Ryan sam wdrapał się na łóżko :mrgreen:

Z jedzeniem jest ociupinkę gorzej, bo dzisiaj rano nie wymiótł całej miski od razu, ale bardziej na raty, a i tak nie wszystko zniknęło

Za to przewędrował kuchnię i pokój wzdłuż i wszerz :ok:

Mocne i nieustające kciuki za zdrowie Małego. Popatrz, jaki on jest dzielny! :1luvu:

sygitka21 pisze:Mocne i nieustające kciuki za zdrowie Małego. Popatrz, jaki on jest dzielny!

Kasiu, masz rację.
Ryan jest niesamowicie dzielny, walczy :ok:

A dzięki jego walce, my ciągle mamy nadzieję, że będzie dobrze :ok:

Rajaner jest nieprzeciętnie silnym kotem. Nie wiem skąd tyle siły w tak chudziutkim, kocim ciałku. Myślę, że to pewnie z miłości jaką otrzymuje w domku

Jak patrzyłam na niego w czwartek, piątek to serce pękało dosłownie. Nie mam odwagi mieć jeszcze nadziei, że będzie już tylko lepiej. Zobaczymy co będzie dziś u wetki.

Dziękuję też naszej Doktórce z którą non-stop jestem na telefonie i zadaję jej tonę głupich pytań :oops:

At The DJ's - Shiri, Rajan [*] i Igra. Gość w dom...Kotik :)

Kto przegląda forum