GD.Wyrzucony Herbatnik. Słodkie zakończenie, Pako ma dom.

U mnie Herbatnik na początku na dużo szybszych ruchów reagowal wianiem za pralkę. Tak na maksa to się dopiero pod koniec rozkręcił. Ale jak się znudził zamachami na moje życie (haaa, podetnijmy jej nogi,haaa!) to szedł sobie..za pralkę. Był moment, że spał głównie w kartonie, a potem znowu za pralką. Na początku chyba tylko żarłoczność go wyciągała na światło dzienne...

Wydaje mi się, że to było za dużo zmian ostatnio... Musi teraz skumać, że to już, już spokój jest. Na pewno mu ciężko.. bo nie ma jak wytłumaczyć kocunkowi, że ma się odprężyć i zaufać... Pewnie potrwa to dłużej niż u mnie...

Marea pisze:Fanszeto pomyśl o tym inaczej...albo ten ..nawet kilkutygodniowy stres...a później sielanka albo powrót pod rurę, w miejsce które zna, czuje sie pewnie, bezpiecznie, na swoj sposób pewnie był tam szczęśliwy ( ) i niepewne jutro....
Początki zawsze są trudne, ale wierzę że będzie dobrze i on tez to w końcu doceni

Mylisz się Marzeno, Herbatnik nie musi wybierać miedzy tym domem, a ulicą.
Na szczęście ma nas.

Jeśli ten dom nie okaże się tym właściwym, znajdziemy inny.

Jasne jest jednak, że trzeba dać czas na zaklimatyzowanie się tak kotu, jak innym mieszkańcom.

kotika pisze:Mylisz się Marzeno, Herbatnik nie musi wybierać miedzy tym domem, a ulicą.
Na szczęście ma nas. Jeśli ten dom nie okaże się tym właściwym, znajdziemy inny.

Heleno, zupełnie nie zrozumiałaś przekazu tego postu...

Marea pisze:
kotika pisze:Mylisz się Marzeno, Herbatnik nie musi wybierać miedzy tym domem, a ulicą.
Na szczęście ma nas. Jeśli ten dom nie okaże się tym właściwym, znajdziemy inny.

Heleno, zupełnie nie zrozumiałaś przekazu tego postu...

Chyba chodziło o to, że sam Herbatnik nie wiedział, co go czeka. Tak?

Dużo zmian było ostatnio w jego życiu. Ale w końcu zaufa, czasu tylko potrzeba.

jaaana pisze:Chyba chodziło o to, że sam Herbatnik nie wiedział, co go czeka. Tak?

Dużo zmian było ostatnio w jego życiu. Ale w końcu zaufa, czasu tylko potrzeba.

Nawiązałam do obaw Fanszety że mu źle, że chowa się w nowym domku. Herbatnik jest kotem, nie potrafi nam powiedzieć co go "boli" tak jak i my nie potrafimy mu wytłumaczyć że to dla jego dobra....(my w sensie homo sapiens

)
Pewnie w jego małej główce wyglądając przez okienko pojawiają się myśli i tęsknoty, wraca do chwil gdy Fanszeta przychodziła ze smakołykami i dbała o niego...co z tego że zimno, że niebezpiecznie...jeden dom - na chwilę, teraz nowy, nowi ludzie...
Wy dbacie o jego przyszłość i lepsze jutro ale on nie do końca to rozumie...
Potrzeba czasu by i on to zrozumiał.
Ja również mam mętlik i rozterki gdy zabieram kociaki które walczą i są nieszczęśliwe że wyrywam je z ich "bezpiecznego" miejsca...ale gdy widzę po jakimś czasie jakie są szcześliwe i kochane to wszelkie rozterki które miałam się rozwiewają i tego też życzę Herbatnikowi! By ta chwila kiedy poczuje się bezpieczny i u siebie nadeszła jak najszybciej.

Cóż mogę do tego dodać? Ja też życzę sobie, pragnę i marzę o tym, żeby Herbatnik poczuł się jak najszybciej bezpieczny i u siebie. Wtedy dopiero tak do końca będę cieszyć się z jego nowego domku

.

A na razie i cieszę się, i niepokoję. Szkoda mi, że siedzi wystraszony w kąciku. Niestety dojrzałe koty powoli przywykają do zmian.

Choć miałyśmy z Kotiką taki przypadek, że dzika dorosła kotka spod rury została przetrzymana po sterylce przez pewną panią, a jak wydobrzała, stanowczo odmówiła wyjścia na zewnątrz :ryk:

Do dziś, choć mieszka w domu z ogródkiem, najwyżej wygląda przez okno lub drzwi, dbając bardzo, żeby większa część kota pozostawała w domu. No, ale ta pani była jej karmicielką.

Wczoraj nie wysłałam do pani Grażyny SMS-a. Nie chcę, żeby czuła jakąkolwiek presję. Ale myślę o nich cały czas. I trzymam mocno kciuki za szybką aklimatyzację Hebratniczka :ok:

Powiedz pani Grażynie, że im dłużej będzie trwało oswajanie się Herbatnika, tym większą będzie miała satysfakcję, kiedy wejdzie jej na kolana.

Marea pisze:
kotika pisze:Mylisz się Marzeno, Herbatnik nie musi wybierać miedzy tym domem, a ulicą.
Na szczęście ma nas. Jeśli ten dom nie okaże się tym właściwym, znajdziemy inny.

Heleno, zupełnie nie zrozumiałaś przekazu tego postu...

A może to ty nie zrozumiałaś mnie. :wink:

Na pewno rozumiem jednak Herbatnika. Znam go już prawie rok.
Pamiętam jak ujrzałam go pierwszy raz. Chory, łysawy biegł do mnie z miaukoleniem.
A mnie nogi sie ugięły i serce ścisnęło. Znów domowy, biedny kot.

Wymiziałam go wtedy i gdzieś tam roiłam o domku dla niego.
Herbatnik nie ma do czego tęsknić. Nie było tam bezpiecznie ani przyjemnie.

Trzymać więc mocno, mocno kciuki za nasze kochane ciasteczko.
Odczekamy jeszcze z Fanszetą, a kiedyś wybierzemy sie z wizyta do domku
Herbatnika i oby było tam jedno kochające sie stadko.

Wszystkim którzy pomagali Herbatniczkowi w jego drodze do domu,
którzy interesowali sie jego losami, bardzo, bardzo dziękujemy. :1luvu:

Za polskim wokalistą powtórzę.. "Jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie..."

Trochę się uspokoiłam. Za oknem okropna plucha, koty pod rurą przemoknięte (ale okrąglutkie), a Herbatniczek grzeje pupę. Nawet jeśli trochę się stresuje, to nie przeszkadza mu to ani w jedzeniu, ani w korzystaniu z kuwetki. Pewnie z każdym dniem jest trochę lepiej, a wreszcie będzie zupełnie dobrze. Na szczęście, pani Grażyna jako dojrzała osoba wie, że pewne sprawy wymagają czasu.
A ja czytam sobie na wyluzowanie "Odyseję kota imieniem Homer", którą pani Grażyna mi pożyczyła. Określiłabym książkę jako wspaniałą, gdyby tylko wyciąć z niej wszystkie wątki nie dotyczące kota

(szczególnie te damsko-męskie). Ale i tak najwięcej w niej o futrzastych. Polecam na jesienne, deszczowe popołudnia. A gdyby kogoś lektura zainspirowała do wzięcia ślepaczka, to jest taki na zbyciu!
Mam nadzieję, że po weekendzie będę miała dużo nowych wiadomości o Herbatniczku.
A dzisiaj jeszcze nieśmiały toast za nowy domek :piwa:

Bo to już tydzień kotunia na swoim :!:

Sięgnę po książkę chętnie

Zaraz poszukam czy jest w bibliotece.
A ja właśnie cudnemu ślepaczkowi wstawiłam bannerek w miejsce po Herbatniku. Tak więc, Paco.. sprawuj się tam ładnie, teraz już nie masz wyjścia

U mnie jest wspaniały ślepaczek Angelo i oryginalnie umaszczony jednooczek.
Gdyby ktoś chciał pomóc w ogłoszeniach będę wdzięczna.

Ckni się za Herbatniczkiem/Paco.

A gdzieś mają już ogłoszenia czy jeszcze nie?

Daj tekst i zdjęcia, to powrzucam, gdzie chcesz, albo wszędzie :lol:

jaaana pisze:A gdzieś mają już ogłoszenia czy jeszcze nie?

Daj tekst i zdjęcia, to powrzucam, gdzie chcesz, albo wszędzie

Jutro przygotuje. Dzięki.

Jestem załamana. Herbatnik uciekł. W piątek, a ja dowiedziałam się o tym w sobotę wieczorem. W niedzielę go szukałam, ale bez skutku, choć podchodziłam do każdego czarnego kota. Dzisiaj pomagać mi będzie Kotika. Trzymajcie kciuki, on się musi znaleźć.
Czuję się fatalnie. Zaraz biorę się za przygotowywanie ogłoszeń.

GD.Wyrzucony Herbatnik. Słodkie zakończenie, Pako ma dom.

Kto przegląda forum