Niki na swoim (FeLV) - znów problem behawioralny?

dobra, to z czystej ciekawości (bo żadne nie jest przeziębione, odpukać) sprawdzę dziś tranowe kapsułki, jeżeli ich nie zjedzą, pobawią się chociaż

szybenka pisze:ale to jej pysio...

Tyle miłości na Waszych zdjęciach. Tak na prawdę szybenka uratowała Niki życie, bez dwóch zdań, ale Niki się odwdzięcza z taką wielokrotnością, że kiedy patrzę na zdjęcia, nie mam ani cienia wątpliwości kogo los obdarował większym szczęściem :mrgreen:

na zdjeciach widac ze szczesliwy kot!

trzymam kciuki za zdroweczko Niki, wspanialej koteczki.

Skoro mówicie, że kot szczęśliwy, to Wam wierzę

Dla mnie to wciąż bieda, która musi tyle znosić... ale jest dzielna i taaaaka kochana :1luvu:

bądźcie dzielne :ok:

. Tak tak, miłość widać! Pysio :1luvu:

i te rozczapirzone łapeńki :1luvu:

Po namierzeniu Was ,przysiadamy sie u Was w kąciku
Jejku,to ten NIkutek co tyle o niej myślałam,żeby domek znalazła jest u CIebie Szybenko :1luvu:

To z jeszcze większą przyjemnością się przysiadamy u następnej Mysiowej Siostrzyczki :1luvu:

Sylwuś wydało się że nie zauważasz Kto nas odwiedza - Agnieszka należy do naszych Najbardziej Wiernych Gości :twisted:

Witamy nowego Gościa

I pozdrawiamy wszystkich, kt. o nas pamiętają :1luvu:

Koło 13-tej wpadłam do domu zrobić zastrzyk. Niki czuła, że coś się święci i siedziała na kanapie skulona. Wzięta na ręce cichutko miauczała - chyba wie, że wtedy serce mi pęka i chce mnie wziąć na litość. Zastrzyk zrobiony, kot zwiał, ale szybko przyszła słysząc dosypywane chrupki. Zaczęła jeść poddając się głaskom. Gdy skończyła poszłyśmy do pokoju - ona na swój kocyk pod drapak, ja na kanapę. Po chwili już ją miałam na kolanach mruczącą i wtulającą się. Jak ona mi ufa... mimo wszystkich nieprzyjemnych rzeczy z mojej strony, kt. muszę jej robić. Moje kochane słoneczko :1luvu:

A te zdjęcia dedykuję wszystkim, dzięki którym mam Nikunię - jeszcze raz dziękuję :1luvu:

W objęciach swojej dużej

Kochana Nikunia!-zdrowiej słonko-proszę!

Ona już na pewno wie, że wiele razy jej pomogłaś :1luvu:

Kciuki za szybciutkie opanowanie choroby :ok:

ach ten piękny bury pysio :1luvu:

Zdrowiej malutka :kotek:

Zdjęcia cudne, wzruszające. :1luvu:

Widać na nich jak jesteście zżyte i jaka więź Was łączy. :1luvu:

Troszkę się wzruszyłam. :oops:

Szczęśliwe i zdrowe bądźcie! Nikuś! Już dość chorowania!
Buziaczki, mizianki - kto co lubi. :wink:

Piękne zdjęcia. Agnieszko... :1luvu:

dziękuje za Wszystko co robisz dla Niki!!! moja kruszyna nie mogła lepiej trafić!

kussad pisze:Sylwuś wydało się że nie zauważasz Kto nas odwiedza - Agnieszka należy do naszych Najbardziej Wiernych Gości

Ewuś , jak do Was wchodzę czy na inny wątek ,to nigdy nie patrzę na nicki ,kto jest,albo kto bywa,bo zazwyczaj nie mam czasu i wchodzę w biegu,żeby chociaż nieraz samo dzień dobry posłać,chyba ,że ktos konkretnie coś np. do mnie pisze.U nas była wczoraj bodaj pierwszy raz,w tym wątku przynajmniej,wcześniej nie pamiętam,bo trochę się przewinęło ludzi

kropkaXL pisze:

A te zdjęcia dedykuję wszystkim, dzięki którym mam Nikunię - jeszcze raz dziękuję
W objęciach swojej dużej

Kochana Nikunia!-zdrowiej słonko-proszę!

Ale ona Kochana,calutki czas
Zdrówka dużo maleńkie kochane burasiątko

:ok:

Miziaki, buziaki, życzenia, pochwały i radości przyjęte, b. dziękujemy i odwzajemniamy

Niki kicha więcej, czyli wyrzuca w końcu z siebie to co zalegało. Codziennie z niezadowoleniem i strachem przyjmuje Flegaminę. W piątek jedziemy na kontrolę i kolejne zastrzyki. W nosku już prawie nie świszczy. Tylko o inhalacjach zapomniałam :oops:

No to ostatnie fotki w tym tygodniu, bo musimy przystopować

Tak sobie ugniatam w powietrzu, jak mnie duża mizia :roll:

A tak czasami sobie śpię. Z dużej dobra podpórka.

No i tak z rzadka

Niki na swoim (FeLV) - znów problem behawioralny?

Kto przegląda forum