Kardamon i przyjaciele (od s. 50) Zojka w DS (od 93)

Beasia pisze:tak tak, widziałam mojego kochanego Kardamonka wystającego spod kocyka
ale byłabym nieszczera mówiąc, że nie czekam na kolejne zdjęcia rudzielca (cały czas marzę o rudym, ale reszta rodziny twierdzi, że kot, pies i kanarek muszą mi wystarczyć )

Nie mają racji, ale rodziny nie przegadasz...

Maryla pisze:ciocia wyglada na szczesliwa

Chyba jest :1luvu:

oczywiście, że tak :1luvu:

Ciociu Beasiu kochana, zobacz, ja też jestem jak ciocia Chajeczka taki kochany. To się nazywa, że jestem wujkiem. Duża mi powiedziała.
Twój Kardamon

PS
Jak widzisz, Mańkiem też się opiekuję.
Kardamon troskliwy

Jestem super szczęśliwa

Nie dość, że Kardamonek to najpiękniejszy rudzielec na świecie, to do tego jeszcze bardzo troskliwy Wujek :1luvu:

On i wujek, i ciocia, i młodszy braciszek... jest szczęśliwym kociątkiem teraz :smiech3:

, ale i poważnym kotem czasami też :1luvu:

no przecież ja od samego początku przepowiadałam, że najszczęśliwszy będzie u Ciebie :mrgreen:

(w końcu nie na darmo mam czarnego kota, jak na czarownicę przystało :wink:

)

Chodziło mi o to, że przy małych tak się fajnie zachowuje. A co do samego mieszkania, to szalonych luksusów u mnie nie ma. Może gdyby choć człowieka było więcej, byłby bardziej zadowolony, kto wie... To dzielny kot, nie narzeka... :mrgreen:

Nie narzeka, bo jemu nie o luksusy chodziło, tylko żeby zostać na stałe u tej Dużej co się tak bardzo troszczy o wszystkie kocie biedy, a swoim domowym to wprost nieba przychyla

Bardzo się cieszę, że rudzielec się zaaklimatyzował i jest szczęśliwy, bo jak sobie przypomnę pierwsze posty tego wątku to