Radości i rozterki II. Punieczko(') str24. LUNA str37

Trzymam mocne :ok:

Zunia, będzie dobrze :ok:

Czyli mam rozumieć, że nie potępiacie mnie, że zgadzam się na operowanie kota, który ma przeszło 16 lat. Sorry, głupie pytanie ale wszyscy z naszego bliskiego otoczenie uważają, że powinniśmy spasować i zostawić Punię w spokoju

Ja bym się tylko dokładnie wypytała o to znieczulenie.
Nie bardzo mnie przekonuje określenie "płytka narkoza" do takiego zabiegu.
Są różne preparaty. Mnie się na przykład "podoba" propofol.
Ale to są kwestie do omówienia z wetem.
Nie kwestionuję jego zdania - ja bym chciała po prostu dokładnie wiedzieć co i jak będzie robione.
I warto dopytać o szczegóły opieki pooperacyjnej (kroplówki, środki przeciwbólowe).

zunia pisze:Czyli mam rozumieć, że nie potępiacie mnie, że zgadzam się na operowanie kota, który ma przeszło 16 lat. Sorry, głupie pytanie ale wszyscy z naszego bliskiego otoczenie uważają, że powinniśmy spasować i zostawić Punię w spokoju

Przecież nie podjęłaś tej decyzji pochopnie i bazując tylko na emocjach.
To trudne, ryzykowne, ale Ty znasz kotkę najlepiej, a ja mogę Cię tylko wspierać (kciukowo :wink:

) lub milczeć.

Pixie, powiedział nazwę narkozy ale ja nie zapamiętałam :oops:

Po operacji będzie miała kroplówki i na pewno przez tydzień zastrzyki. Weterynarz, który będzie ją operował jest mi znany od urodzenie tyle tylko, że zajmował się psami z hodowli mojej cioci, my leczyliśmy nasze koty u jego córki- miłośniczki kotów ale i tak zawsze konsultowała nasze koty z ojcem. Niestety nasza pani weterynarz ( jego córka) z przyczyn zdrowotnych może już nigdy nie będzie leczyć naszych kotków

Zresztą to on zawsze operował nasze koty, ten weterynarz już raz uratował życie właśnie Puni, naprawdę zrobił wtedy dużo, mimo że nie lubi za bardzo kotów (takie chce stwarzać wrażenie) :wink:

To co wtedy zrobił dla Puni tak naprawdę graniczyło z cudem, gdyby nie on Puni już by nie było z nami 6 lat. To jest jedyny wet któremu ufam i źle mi z tym ale paru wetów nas bardzo zawiodło i nie wiem co zrobię jak i on kiedyś przestanie przyjmować.

Oczywiście dopytam się jeszcze co miał na myśli płytsza diagnoza. Musze wierzyć, że wie co robi.

Jeszcze mi się coś przypomniało, Wterynarz powiedział, że narkoza którą chce dać Puni jest o wiele mniej szkodliwa na nerki.

Theodora, masz rację nie było to tylko pod wpływem emocji, chociaż pewnie po trochu tak. Właśnie specjalnie chciałam aby Puni zrobić dokładne badania wszystkiego co się da i gdyby w jakimkolwiek badaniu coś wyszło nie tak, to zrezygnowalibyśmy z operacji.

zunia pisze:(...) ten weterynarz już raz uratował życie właśnie Puni, naprawdę zrobił wtedy dużo, mimo że nie lubi za bardzo kotów (takie chce stwarzać wrażenie) To co wtedy zrobił dla Puni tak naprawdę graniczyło z cudem, gdyby nie on Puni już by nie było z nami 6 lat. To jest jedyny wet któremu ufam i źle mi z tym ale paru wetów nas bardzo zawiodło i nie wiem co zrobię jak i on kiedyś przestanie przyjmować.

Zuniu, to teraz z pełnym przekonaniem napiszę: będzie dobrze

Na wszelki wypadek oczywiście będziemy trzymać kciuki i pazury, żeby wszystko odbyło się bez najmniejszych problemów.
Cieszę się, że Punia jest w takich dobrych rękach :1luvu:

Teraz to w zasadzie wszystko w rekach Puni tak naprawdę, ale myślę, że jak się w coś albo w kogoś bardzo wierzy to musi być dobrze. Dobranoc wszystkim i bardzo dziękuję za kciuki, ciepłe myśli itd. ja znowu bedę naprzykrzać się św. Franciszkowi.

zunia pisze:Teraz to w zasadzie wszystko w rekach Puni tak naprawdę, ale myślę, że jak się w coś albo w kogoś bardzo wierzy to musi być dobrze. Dobranoc wszystkim i bardzo dziękuję za kciuki, ciepłe myśli itd. ja znowu bedę naprzykrzać się św. Franciszkowi.

A ja mam przed sobą fotkę Puni :1luvu:

I zamierzam zamienić z Nią słów kilka