Sierściuchy - Malawaszka za TM :(

[Myszka.xww]

[EwKo]

Saba na pokładzie
Póki co ofiar nie ma.
No, może Weatherwax potrzebuje nieco czasu, by ochłonąć

[EwKo]

No, to mili Państwo, się dopsiliśmy się

Tymdog - dla krajan tympies - zwie się Saba, waży 9,5 kilograma, ma czarny jak węgielek, ruchliwy nosek (taki szczurek trochę ), cztery łapy wykończone gustownymi czarnymi poduszkami i - co ważne - nie je kotów

Saba to szczeniak, potrafiący się zabawić dosłownie wszystkim, o czym dalej, uwieziony w ciałku ośmioletniej suczki po przejściach. (właśnie do pokoju pewnym krokiem weszła Mela, stanęła w połowie drogi do okna, spojrzała na tapczan z miną: kurde! zapomniałam, że TO tu leży! prychnęła i poszła łapać komary na parapet ).

Opiliśmy się wody, zjedliśmy nieco chruptaków, i - o radości! - wysikaliśmy się. Pierwsza próba opróżnienia pęcherza spełzła na niczym, ponieważ przed klatką, w której mieszkam, akurat pod moim garażem, rozłożył się jakiś psin marki bokserek z kumplem. Saba złapała zawiasa i stwierdziła, że w takich warunkach to ona (współ)pracować nie będzie . No to co.. poszłyśmy do domu. Przywitała nas biało-czarna delegacja: Klunia, Mela i Jurek stali w przedpokoju z minami: nieee... ty!... znowu przylazła!

Saba odreagowała trochę stres: zdrzemnęła się króciutko, a potem zaczęła się bawić: bardzo fajnie rzuca się np. świńskim uchem po parkiecie... pięknie się niesie. Sąsiadka powinna być zadowolona W ruch idą psie chrupki, piłeczki (kocie też - nie wiem skąd wyszperała) i pluszaki, które znalazłam w koszyku z kocimi zabawkami.

Za drugim podejściem akcja PODWÓRKO zakończyła się sukcesem: zawieszonego psa resetuje się następująco: się kuca w trawie. Się zrywa stokrotkę i się mówi: ooo, Bunia, patrz jaki ładny kwiatek! Zobacz! Suczka podchodzi... Siada i tak se chwilę patrzymy na badylek...
Potem można iść dalej.
Do następnego zawiasu

Wcinamy karmelowe cóś na uspokojenie (już zapowiadałam, że se zażyję 15 lipca przed pewną rozmową ) i co... idziemy jeszcze raz sieprzejsć, a potem do wyrka. Dzień był męczący dla wszystkich. Mam nadzieję ,że jutro nadal w moim mieszkaniu będzie jeden ludź, jeden tympies i sześć sierściuchów rasy śmietnikowiec pospolity

Kilka fotek:








PS. Tosai w pokoju. Patrzy na Sabę z tosinego byka

[EwKo]

Spacer i sik kolejny był. I nawet doszłyśmy do końca psiej uliczki. I jedna z nas przeglądnęła nieco psią prasę pośród traw zapisaną

[weatherwax]

Dzień dobry, oby jak najlepszy był.
Zaznaczam sobie wątek.

[Myszka.xww]

Spacer i sik kolejny był. I nawet doszłyśmy do końca psiej uliczki. I jedna z nas przeglądnęła nieco psią prasę pośród traw zapisaną

Która?

[EwKo]

Myszu!
weatherwax, witaj

Poczyniłam ciekawe spostrzeżenia: wiecie, jaki intensywny ruch panuje w mojej mieścinie po 11 w nocy?
Spory.
Może ludzie akurat z weekendowych wypadów wracali? To w związku z wczorajszym nocnym przeglądem prasy.

Noc przebiegła bez najmniejsiejszego problemu. A jeśli ktoś jednak problem jakowyś miał , to załatwił go szybo i cicho (ale tu nie jestem wiarygodna, bo jak zasnę, to się mnie czołgiem nie ruszy ). W każdym razie stan pogłowia się zgadza: wszystko w stanie nienaruszonym (ja się trochę drapię - reakcja chyba na nową sierść czy cóś).

I tera tak:
Akt I
Przygotowania do snu

Stwierdziłam, że Bunia spać będzie na swoim posłanku. Mi tam ryba, czy śpi ze mną pies, kot czy świstak , ale po co psu robić problem na wejście w nowym domu, jeśli opiekun nie życzyłby sobie takiej poufałości, co nie? Saba chyba była innego zdania. Owszem, położyła się na posłanku, ale kiedy sama władowałam się do wyrka, psina wzięła swojego miśka w paszczę i zameldowała się przy tapczanie z takimi dwoma w oczach: E? a ja?!

Akt II
Ktoś leżał w moim łóżeczku!
No to co, wstałam, odprowadziłam piesa na posłanko, a nie: wróć! Wygoniłam Melkę, która się tam rozwaliła , no i potem mogłam już ułożyć do snu misia i Sabę, a następnie wrócić do siebie. Koty w tym czasie stwierdziły, że pies czy nie pies, one swoich zwyczajów sypialnianych zmieniać nie będą i powracały do pokoju.

Akt III
Ukryty Fraczek, przyczajony sierść
Jurek zapoznał się z Sabą w sumie jako pierwszy. Już wcześniej - wspominałam. Teraz, kiedy wokół zrobiło się cicho, a potwór spał , można było podejść jeszcze raz i z bliska nadziwić się Istocie: Fraczkensy po kolei podchodziły, raz bliżej, raz dalej, naciągały szyjki, nastawiały uszu, niuch-niuchały z wszystkich stron A potem nie wiem, co było, bo nastąpił...

Akt IV
Sen
Mój. Zostawiłam zapalone światło, z mocnym postanowieniem, że będę czuwać nad zwierzyną. Tiaa... Nie wiem, kiedy zasnęłam, ba! nie wiem, kiedy zgasiłam światło
I telewizor...
Teraz tak siedzę i myślę...

Akt V
Poranek
Tak więc obudziłam się, stwierdziłam, że koty po nie łażą, czyli że żyją. Przynajmniej część. Czyli te najmocniejsze przetrwały w razie jakby co, czyli zdrowa populacja kocia się nie w domu ostała. Zerknęłam w kierunku posłania Księżnej Pani, stwierdziłam, że dycho. Obudziłam więc psa Czemu ma jej być lepiej niż mnie?
Saba bardzo grzecznie czekała, aż się zbiorę, i przed ósmą podreptałyśmy na ...

Akt VI
Poranną prasówkę i zrywanie stokrotek
Od razu piękny sukces: wczoraj wychodziła przed klatkę i zawias. Trzeba było ja przenieść kawałek. Dziś popylała sama. Obeszłyśmy osiedle, jedna z nas (MYszuu ) olała chodnik, niedaleko placu zabaw złożyła Matce Naturze obfity dar w formie stałej i mogłyśmy iść dalej. Już zapomniałam, jak cudnie się chodzi z woreczkiem pełnym psiej kupy w garści Przy okazji zauważyłam, że "psia alejka" chyba jest przez właścicieli czworonogów sprzątana albo co, bo niemożliwe jest, bym nie widziała po drodze żadnego produktu psiej przemiany materii Co ja mówię: niemożliwe jest, że do niczego nie wlazłam Za następnym blokiem już widoczki były znajome: co kawałek, to.. kawałek

A, stokrotkę zerwałyśmy tylko jedną.

Akt VII
Śniadanie
Najpierw koty: Fraczki zjadły, Tosia zjadła, krówencje jakiś strajk poprowadziły. Sabie otworzyłam puchę, władowałam nieco do michy i poszłam do kuchni. Kiciów pilnować. Aaaa... jak Mela usłyszała dźwięk otwieranej puszki, zmaterializowała się w ułamku sekundy nad psią michą Ale do rzeczy: Saba praktycznie puchy nie ruszyła. Podałam suche - zjadła kilka chruptaków. Obwarczała też Melkę, która gdzieś tam się kręciła przy misce. Znaczy - jak chce, to potrafi


Akt VIII
Trawimy śniadanie
Bek, bek...

[EwKo]

Karol wyżera psie chrupki.
I kłóci się ze mną, kiedy mówię, że nie wolno
Regularnie, dziad jeden, pyskuje.

[weatherwax]

Relacja przecudna! Super, że psio-kocie stosunki jakoś się układają. Wydaje mi się, że idzie ku lepszemu - przemiana materii w normie, apetyt dopisuje (przynajmniej kociastym, Bunia bywa wybredna, szczególnie w upały), jak zaczną razem sypiać, to się już chyba nawet nie zdziwię. A uspokajacz nie był potrzebny?

Swoją drogą, to się nazywa podejście do psa! A i pies chyba też nie w ciemię bity, zna się na ludziach.

[Myszka.xww]

Moja wyobraźnia pracuje

[EwKo]

Uspokajacz został podany w akcie piątym. Zapomniałam dodać
Ale podaję strzykawą z boku pysia: sama nie chce tego pić,a wczoraj - przy serwowaniu - upaćkałam jej całą brodę. Za chwilę się myć będziem No i z tymi oczkami coś zrobić: na zdjęciach widać strużki takie...

[weatherwax]

Hm, może ziele świetlika wystarczy? Kiedyś jej przemywałam zielem świetlika, jak jej się tak robiło, pamiętam.

[EwKo]

Spróbujemy świetlika

Przyszła pora obiadowa, trza było udać się pięterko wyżej, do dziadka (się ma luksusy, a co!) I teraz zgryz: co z kotami? co z psem? Umyśliłam sobie, że kotuchy zamknę w kuchni, psina zostanie gdzie chce i git. Tyle teoria, bo w praktyce okazało się, że grzechotanie puszką pełną żarcia w czasie, kiedy za oknem żar leje się z nieba, jest durnym cokolwiek pomysłem

Tak więc Saba poszła na obiad ze mną. Dziadek nawet spokojnie przyjął nowinę. Żadnej aluzji, złośliwostki, nic zupełnie Tympies pozwiedzał kąty, a wreszcie wywalił się przed dziadkiem brzuchem do góry i tyle. Miziaj, miziaj! No czego nie miziasz??

Wróciłyśmy ze spaceru: stokrotek już nie zrywałyśmy. Miałam piłeczkę tenisową, dzięki której zieleń tym razem nie ucierpiała Saba za piłką biegnie, ale funkcja "przynieś" nie działa Zrobiłyśmy spore koło po osiedlowych trawniczkach, zrzuciłyśmy balast (to już drugi tego dnia), nawiązałyśmy kontakt z etatowymi osiedlowymi paniamiprzesiadującyminaławeczce - mają temat na całe popołudnie Ale fama, że Saba szuka domu pójdzie w osiedlowy naród

A teraz się uwalimy kołami do góry. O.

[EwKo]

Się śpi

[Barbara Horz]

Saba jest superasta