Kototerapia, czyli kuracja antystresowa;-)

[selene00]

M "O w mordę! Gorąco!"



E "Noooo! Spociłam się pod pachą."

[Duszek686]

A reszta futer to chyba pokotem w kuchni na terakocie leżała
U mnie podobnie...

[selene00]

Noise i Silence owszem chłodziły się w kuchni.
Miałam ochotę dołączyć do nich i uwalić się na kafelkach.
Za to Astusiowi wcale nie było za gorąco.
Grzał futro na słoneczku, aż skwierczało.
Eh... tłuszczyk mu się wytopi i mi kot zbidnieje.

[Beasia]

M "O w mordę! Gorąco!"



E "Noooo! Spociłam się pod pachą."

[selene00]

Upału ciąg dalszy.

E " Chłodku!!!!"


N "Ale się pocę!"


"Chłodku!!!!!"


"Oooo trochę lepiej."


M " No niewyróba!"


"Podmucham"

[magdaradek]

hahahaha, rewelacyjne pozy
u mnie na szczęście koty tak nie odczuwają gorąca
jednak kamienica latem ma swoje zalety

[Duszek686]

Noisik jest najlepszy

[selene00]

"Bardzo trudna decyzja"

Naprawdę trudna.
Otóż, moja Mama od pewnego czasu nie orientowała się w ilości futer w mojej szafie.
Uświadamianie jej zakonczyłam na Miodziu.
O Astusiu jakoś nie umiałam jej powiedzieć.
Jak pomyślałam ile będzie gadania w stylu "dziecko bój się Boga,.... zgłupiałaś, do cna... itp.", to zwyczajnie tchórzyłam.
Żeby choć była szansa, że powie to co ma mi powiedzieć RAZ, jakoś bym to przeżyła, ale widziałam, że te teksty będą wracać jak bumerang.

Astuś zamieszkał z nami tuż po Nowym Roku i od tego czasu strasznie musiałyśmy się z Kiką pilnować, by czegoś nie palnąć będąc u babci.
Fakt, że nie wypaplałyśmy graniczy z cudem, biorąc pod uwagę, że temat naszych kotów nie schodzi nam z ust. Jesteśmy obie bardzo monotematyczne.
Od dłuższego czasu zbierałam się na odwagę, by przyznać się do Astka i już.. już miałam to zrobić, a tu bach!!!... pojawiła się Epica.
No i jak zacząć? Odwagi potrzebowałam w zaistniałej sytuacji zdecydowanie więcej.

Dyskomfort psychiczny mnie dręczył, bo czułam się tak jakbym kłamała.
Wydręczył mnie do tego stopnia, że dziś wdziełam laptopa i pojechałam do mamy.
Kika nie zostawiła mnie samej z tym przedsięwzięciem, ale dzielnie mi towarzyszyła dodając otuchy.
Chciałam przeczytać mamie niniejszy wątek i jakoś subtelnie dojść do ostatnich rezydentów.
Ja i subtelność!! Ja i dyplomacja!!
Zamiast tego, odpaliłam kompa a na tapecie co widać?
No oczywiście! Na kanapie moi trzej kocioterapeuci!

no nie mogę jacy cudni kototerapeuci, widać kompetencje w tych przepastnych oczętach:

Taaaaa, taki obrazek na dzień dobry, miast delikatnego przejścia do celu wizyty i kwintesencji tematu.
Oczywiście nastąpiła lawina pytań.
No nic. Pierwsze koty za płoty.
Czytając wątek mama dobrze się bawiła, choć spoglądała na mnie z mieszanymi uczuciami i troską /jak myślę o moją psychikę i poczytalność/.
Już prawie się pogodziła z myślą, że ma walnięte dziecko, to dla pełni "szczęścia" doszłyśmy do momentu zaistnienia Episi.
Grad pytań!!!
/ Matko kochana! na co ja się porwałam!! Trzeba było gębę trzymać zamkniętą! Po czorta mi to było?! Komfortu mi się zachciało! /
Miałam ochotę nawiać, tyle że nieprzywykłam.
Powiedziałam "a", skończę na ostatniej literze alfabetu.
Odpowiedziałam, opowiedziałam, przeczytałam, pokazałam.
Mama się popłakała nad losem koteczki , ale była moja!!
Jak pokazałam jej zdjęcie Astusia, gdy do mnie trafił, na którym wygląda jak zdechły nietoperz, było po sprawie.
Zrozumiała.



Uffffffffffffffffffffffff................

Tu ogromne podziękowania dla Anetki , której fotki skutecznie łagodziły smak gorzkiej chwilami pigułki i dla mojej córci , która dodawała mi otuchy, odwagi i robiła za bufor i zawór bezpieczeństwa.

[Beasia]

Gratulacje za odwagę

[cynamon i wanilia]

u mnie to samo z mamą, zawsze jako ostatnia dowiaduje się o tymczasach ręce jej opadaja, bo moja siostra ma jeszcze większe zoo niż my: trzy koty, pies, rybki, zając (którego przyniosły koty), ptaszki w wolierze, chomik był ale odszedł. i dwójka dzieci

[pisiokot]

Chłe, chłe, chłe
Jesteście boskie wszystkie trzy - Ty, Mam i Kika .
Ajlowju .

Mój śp. Tato był utrzymywany w przekonaniu, że mamy trzy koty (a było już wówczas sześć ). Mieszkał prawie 300 km ode mnie, do Łodzi z powodu problemów zdrowtnych się sam nie wybierał, więc można było ściemniać . Jak delikatnie przemyciłam, że jest jeszcze czwarty kocio to stwierdził załamany: "Jarek tego nie wytrzyma". Bardzo się widać tatko obawiał, że świeżo nabyty (po latach posuchy ), udany egzemplarz TŻ-a zniknie w sinej dali, a córka skończy w kocio-panieństwie na amen .

moja siostra ma jeszcze większe zoo niż my: trzy koty, pies, rybki, zając (którego przyniosły koty), ptaszki w wolierze, chomik był ale odszedł. i dwójka dzieci

Uwielbiam takie familie

[jerzykowka]

Po długiej przerwie przybiegłam ugrzać serduszko i akurat trafiłam na taaaki moment
Gratuluję odwagi, a przede wszystkim cudownych najbliższych!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ja również uwielbiam takie pozytywnie zakręcone, wrażliwe familie

[selene00]

Widzę, że nie tylko ja mam pewne niedomówienia na koncie.
Powiem Wam, że zdecydowanie mi lepiej z tą świadomością.
Co to jest, że czasem trudno się przed najbliższymi przyznać do przecież nieprzestępstwa.
Wczorajsza rozmowa tak mnie zestresowała i zmęczyła psychicznie, że po powrocie do domu padłam i spałam 6 godzin jak zabita.
I tak jestem niewyspana, bo w nocy buszowałam razem z moimi

[atla]

Widzę, że nie tylko ja mam pewne niedomówienia na koncie.
Powiem Wam, że zdecydowanie mi lepiej z tą świadomością.
Co to jest, że czasem trudno się przed najbliższymi przyznać do przecież nieprzestępstwa.
Wczorajsza rozmowa tak mnie zestresowała i zmęczyła psychicznie, że po powrocie do domu padłam i spałam 6 godzin jak zabita.
I tak jestem niewyspana, bo w nocy buszowałam razem z moimi

hłehłehłehłe! siem obśmiałam jak norka
gratuluję odwagi, cieplutkie pozdro dla Kiki i Mam! no i dla Ciebie oczywiście

[selene00]

Bardzo dziękujemy.
Jest git!
Rozmawiałam dziś z Mamą, bo uświadomienie Tatusia zostawiłam do załatwienia jej.
Tatko uświadomiony!

Mam - "Marian! Ty wiesz ile one mają kotów?!"
Tatko -
Mam - "PIĘĆ!!" / żadne tam 4 i 7/8 /
Tatko -
Mam - ...... opowiastki z życia Astka i Episi.........
Tatko - " No, jak im się takie bidy trafiają ".