Moje szczęściA w kolorze nieba. DOKOCIŁAM SIĘ!!

Na pewno nie wszyscy zaglądają do innych for, zatem i tu napiszę.
Wczoraj odszedł mój Prezes.

Mój najcudowniejszy, niebieski kotek, z przypadku, znaleziony w garażu.
Był u mnie rok...
Chyba dałam mu najwspanialszy rok, jaki mógł mieć.
I robiłam wszystko, żeby go uratować. Też reanimowałam go z panią wet, ale nie chciał zacząć oddychać.

Niestety, teraz NIE UMIEM się pozbierać...
Siedzę i płaczę, chce mi się wyć.
To okropne, widzę te obrazy z wczoraj.

W związku z tym, chciałam się zapytać, czy to, że chciałabym kolejnego kota, to coś złego?
A jeszcze tym bardziej, że chciałabym niebieskiego...
Ale podjęłam decyzję, że chcę kotka z hodowli, chyba, że na mojej drodze stanie jakieś biedne 4 łapki, które mnie porwą za serce.

Najbardziej to bym chciała już, teraz.
Ból jest tak okropny, że nie mogę sobie poradzić.

Czy w Krakowie są jakieś hodowle?
Chciałabym pojechać, poznać tę rasę.
Nie ukrywam, że chciałabym kota podobnego do Prezesa...[list=][/list]

Wistra, wiem jak Ci teraz ciezko. Ale nowy kotek to NIE bedzie Twoj Prezes. To inny kot, inna osobowosc, nie proboj sie dopatrywac w nim podobienstw. Ani Ty, ani kot nie bylby zadowolony z takiego rozwiazania. Ja wierze, ze Prezes do Ciebie wroci, w innym futerku, ale na pewno go poznasz. Do mnie moja Kitty wrocila teraz, w futerku kota, ktory po prostu sobie wlazl, i zamieszkal, po 13 latach...

Wiem, że nie będzie taki sam, bo to niemożliwe.
I jeśli nie będzie taki sam, to nie będzie gorszy ani mniej kochany.

Po prostu chciałabym kota podobnego do Prezesa...

Napisałam już maila do jednej hodowli, bo i tak myślę, że nie powinnam jechać odbierać kota dziś teraz zaraz.
Najpierw chciałabym poznać w ogóle tę rasę, wiedzieć "czy to to"

Ale jest strasznie ciężko, siedzimy i płaczemy z mamą cały, caluteńki czas...

Nie miej wyrzutów sumienia, że chcesz następnego kota już, zaraz.
Miałam kiedyś ukochanego Pierwszego Kota, którego leczyłam trzy lata.
Jak odchodził, wiedziałam, że będzie następny, w moim przypadku zupełnie inny, do dzisiaj nie chciałabym takiego samego, bo drugiego takiego Czarnego Kota nie ma.
Nie chcę pamiętać jak długo po nim płakałam.
Przytulam Cię mocno.

Jesteście cudowni!
Dziękuję za te PW z wiadomościami o kotach.

Jak mam Wam dziękować...
Dziękuję...

Nie wyrzuciłam książeczki zdrowia Prezesa. Przytuliłam ją mocno, mocno.
I schowałam do szafki, a do książeczki 100zł na początek, na nowego kota...

Na pewno jest gdzieś ten jedyny, niebieski, który na Ciebie czeka!

Dostałam mailem linka do hodowli kotów Kartuzkich i wiem, że Prezes był bardziej kartuzem niż ruskiem (kształt pyszczka, budowa i kolor oczu)

Ale znalazłam tylko jedną hodowlę, w Rybniku.
Są jeszcze gdzieś?

tutaj znajdziesz informacje o innych hodowlach kotów kartuzkich
viewtopic.php?f=10&t=106335&hilit=kartuz%2A%2A%2A

Tulę bardzo mocno

To nic złego, że chcesz drugiego, podobnego kota. Moja znajoma miała kremowego półdługowłosego kota, który umierał na jej rękach i cierpiał, zanim w kolejnej lecznicy weterynarze znaleźli przyczynę jego cierpienia, niestety na pomoc było już za późno, podjęli decyzję o niewybudzaniu Leona. Po dwóch dniach koleżanka zadzwoniła do mnie z płaczem, ze ona MUSI, natychmiast, koniecznie w tej chwili wziąć kolejnego kota, bo zwariuje. Nie miałam wtedy wolnych kociąt, odesłałam ją do znajomej. I tak, na dzień przed wigilią, przyjechał do niej z Wrocławia rudo-biały norweg, który jest z nią już ponad 9 lat. Szukaj więc kota, który choć trochę wypełni pustkę, która powstała po odejściu Prezesa

A.

Bardzo dziękuję, na prawdę jesteście wspaniali!

Pokazałam mamie zdjęcia kartuz(s?)a i powiedziała, że tak - to to, i żebym nie płakała, bo mam kolejny cel - danie nowego domu następnemu kociakowi.

Ale i tak boli

Mocno wierzę w teorię, że koty wracają do nas w innym futerku. Kiedy zmarła moja Chel, kawałek mnie zniknął razem z nią. Długo nie mogłam się pozbierać i szukałam po forach i hodowlach kota podobnego do Chel. Znalazłam Maszę, Chel była rodowodową NEM a Maszka jest dachowcem, mogłabym jednak przysiąc, że ten sam kot wrócił do mnie w innym wcieleniu.

Nie wiem, czy szybko, ale wierzę, że Twój Prezes wróci do Ciebie alb przyśle Ci kogoś w swoim imieniu. Rozglądaj się

Bardzo mi przykro z powodu Twojej straty

Wistro, strasznie wzruszylo mnie to, co piszesz, przykro mi ogromnie z powodu Twojej straty..., nieobce mi to uczucie,
wspolczuje wiec tym bardziej.

Dla mnie to nic dziwnego, a tym bardziej zlego, chciec drugiego mruczka, i to jak najpredzej!

Ja wierze w to, ze koty maja 9 zyc - no i wracaja tam, gdzie im bylo dobrze, najlepiej. Wiec gdzie by mial wrocic Twoj
Prezes, jak nie do Ciebie? Dziewczyno - szukaj go! To nie musi byc ten sam kolor, rasa, charakter - chodzi o DUSZE TWOJEGO KOTA.
Byc moze znajdziesz go w hodowli, a byc moze stanie przed Toba jakas bieda - brudna, glodna, niedojedzona, ale bedziesz
wiedziala, ze to ON WROCIL, zaraz jak tylko go zobaczysz! I poczujesz taka ogromne ulge i spokoj, ze znow jest z Toba i blisko...

Wistro,

bardzo mi przykro, napisałam do Ciebie PW

przykro mi bardzo...

był chory?

Żegnaj Prezesiku

(*)(*)(*)

Tak mi się łzy cisną do oczu Prezesiku[*] 30 sierpnia 2009 roku przeżywałam coś podobnego i do dziś wspominam z wielkim bólem w sercu, ukochanego (prawdopodobnie zabity przez gołębiarza).
Nie mogłam się pozbierać moje życie obrzuciło się o 180 stopni, nigdy w życiu nie maiłam takiego kota i miałam go również tylko rok ...Rok wystarczył by podbić moje serce do granic możliwości...
I już po 3 dniach (bo chyba bym zwariowała) przywiozłam sobie nowe cudo , choć może nie jest podobny w 100% to w niczym się nie różni bo po prostu jest tak wspaniałym stworzeniem... kotem :1luvu:

Moje szczęściA w kolorze nieba. DOKOCIŁAM SIĘ!!

Kto przegląda forum