Moje koty-moje szczęścia i nieszczęścia-część 9.

[PearlRain]

a ja życzę wszystkim spokoju i miłego dnia
w Toruniu upalnie, mój kot zrobił rano awanturę napełniłam posłusznie miskę, powąchał śpi
Mirka jak solidarna rodzinka? bo wszyscy o niej zapomnieli czy cóś

edit: zapraszam na bazarek - można się targować

[pixie65]

Co do moich wniosków na temat Miszy
W tym zamkniętym wątku viewtopic.php?f=1&t=103854&start=1035
9 stycznia ulvhedinn pisze (wczesniej bezskutecznie dopytywała się o niego):

Dobra już wsztko wiem o białym. To albinosek, czysto biały (no aktualnie brudno )niebieskie oczy. Głuchy, niedowidzący (ale nie całkiem, wodzi spojrzeniem, mruży oczy na flesz, a nawet na lekkie światło). Ma wrzodziejące zapalenie ucha w trakcie leczenia i prawdopodobne problemy białaskowe- nadwrażliwość na światło etc. Żył na działkach, jest raczej dziki (ale myślę że do oswojenia), podobno niekuwetowy. Biedul był wytraszony, ale nawet mnie nie osyczał specjalnie...

i później

Agnes, on był dzikim, wolnożyjącym kotem na działakach. W końcu karmicielce udało sie go złapac i przywieźć do schronu, w schronie jest krótko...

Cytaty wystarczą za komentarz do wypowiedzi zarówno Twojej, jak i Mruczeńki 1984

Z tego samego wątku. Inne cytaty:

Biały już czeka u mnie w domu na wyjazd. Jest bardzo spokojny. Przy przekładaniu tylko raz syknął i popchnięty gazetą sam wmaszerował do kontenerka. Siedzi cały czas grzecznie i ani piśnie. Potwierdzam, że kocio coś widzi. Źrenice zmieniają wielkość przy zmianie natężenia światła.

Biały już w rękach Esti. Sam przeszedł do mojego transportera. Był bardzo grzeczny a Gibutkowa wraca już do Wrocławia. Dziękuję wszystkim zaangażowanym w transport białego.

Potwierdzam - Gibutkowa właśnie do mnie dzwoniła Ma spostrzeżenia, iż Biały lepiej widzi w półmroku, zbyt jasne światło go razi. Ma też wrażenie, że Biały nie słyszy, nie ragował w ogóle na hałas w pociągu.

Jest bardzo grzeczny i spokojny ale na pewno nie apatyczny i nie wycofany. Najpierw obserwował przez szparkę którą mu zostawiłam otwartą w ocieplaczu (i się gapił na mnie tymi cudnymi oczkami ), a potem spał. Myślałam że będą problemy z przenosinami ale jak Mirka już pisała sam wszedł do jej transporterka (ustawiłyśmy tylko z Esti transporterki przodem do siebie zetknięte i otworzyłyśmy drzwiczki).

Dobrze widzi i słyszy. Światło mu nie przeszkadza. W małżowinie usznej ma ogromną przetokę a w dziurach dzikie mięso. Nie ma rapy i być może uda się ucho uratować. Wątpię, aby w schronisku robiono cokolwiek przy kocie. W uszach miał świerzbowca, w sierści wielkie pchły. Ładnie je, pije i korzysta z kuwety. Jest stary i nie ma większości zębów a na pozostałych jest spory kamień. Nie wiem czy miał kontakt bezpośredni z człowiekiem, ale dzisiaj nie było już problemu z jego obsługą u weta. Dzisiaj też pierwszy raz próbowałam karmić go z ręki. Na zachętę dostał trochę gotowanej szynki i mam nadzieję, że zbytnio się do niej nie przyzwyczai.

Oczywiście nie mam do nikogo pretensji o wcześniej podane informacje o kocie. Wiem jak jest w schroniskach. Jak wygląda przyjmowanie i leczenie kotów z ulicy a zwłaszcza tych niezbyt miłych. Kot w schronisku zachowuje się całkiem inaczej niż w domu nawet tak mocno zakoconym jak mój. Dlatego też trzeba zabierać koty ze schronisk do domów tymczasowych.

Czy te cytaty wystarczą za komentarz do Twojej wypowiedzi?

[tillibulek]

zagladam do koteczkow..

[casica]

Skróciłam

Czy te cytaty wystarczą za komentarz do Twojej wypowiedzi?

A wynika z nich coś konkretnego? Np, że to kot domowy?
Jedyne konkretne informacje dotyczące Miszy, to takie, że był kotem żyjącym na działkach. Reszta to literatura.
Widziałaś zapewne różne zachowania dzikich kotów, gdy nagle znajdą się w zamknięciu. Jedne chodzą po ścianach, inne wręcz przeciwnie. Łatek, zmarły już niestety piwniczniak mojej mamy nigdy nie korzystał z kuwety, mimo, iż inne piwniczne koty własnie do kuwet się załatwiają. Łatek zawsze był uprzejmy na podłogę. W szpitaliku, gdy trafił na leczenie, zamkniety w klatce z kuwety korzystał. Wypuszczony z niej, juz nie. Dlatego, do końca swoich dni był kotem wolno żyjącym. Zorro, inny piwniczniak, gdy odzyskał siły, nie dawał sie leczyć, szalał. Żaden z nich nie był kotem domowym, nigdy.

Swoją drogą nic mnie bardziej nie wkurza niż przemądre wolontariuszki wciskające ludziom koty - och, proszę zabrać koteczka, oswoi się, będzie dobrze. A później taki kot, dziki, wraca z adopcji i jest foch wielki, że ludzie podli. Bo ludzie chcieli nakolankowego miziaka, a bezmyślnie wciśnięto im kota wymagającego dużego doświadczenia, nie biorąc pod uwagę oczywistego faktu, że kot wolno żyjacy w innych niz zwykle warunkach, często zachowuje się zupełnie inaczej.

[pixie65]

Skróciłam

Czy te cytaty wystarczą za komentarz do Twojej wypowiedzi?

A wynika z nich coś konkretnego? Np, że to kot domowy?

To ja też skracam
Moim zdaniem z tych cytatów jednak wynika więcej niż z informacji, którą uzyskała ulvheddinn bodajże przez telefon.
Od osoby ze schroniska, która z kolei miała informację o kocie od karmicielki.

Mogłabym podważyć wiarygodność karmicielki na takiej samej zasadzie jak Ty robisz to z wiarygodnością wolontariuszek.
Mnie oprócz przemądrych wolontariuszek jeszcze bardziej wkurzają niekoniecznie wyedukowane, zwykle mało chętne do współpracy i najczęściej średnio zorientowane "w terenie" karmicielki.
Zwłaszcza ostatnio.

Natomiast wydaje mi się iż nie można pominąć opinii osoby, która zajmuje się kotem od stycznia i zapewne już cośkolwiek na jego temat wie.
Mnie weryfikacja poglądu na temat tego, co dla dzikiego kota dobre zajęła dokładnie 21 dni. Tym bardziej jestem przekonana, że Mirka miała mnóstwo czasu, uwzględniając czasochłonną opieką nad taką ilością kotów, żeby się zorientować co do charakteru i upodobań Miszy.

Nie bardzo więc rozumiem powód, dla którego Mirka miałaby podporządkować swoje decyzje o wydaniu bądź nie wydaniu kota - wirtualnym głosom. Powiem szczerze - Twoja oferta (moim zdaniem) byłaby fantastycznym pomysłem dla młodego, zdrowego kota, który potrafiłby "odnaleźć się" w nowym środowisku, potrafiłby zawalczyć o swoje miejsce.
A Misza nie radził sobie już na tych działkach, gdzie został znaleziony - dlatego trafił do schronu.

[Mruczeńka1981]

Bez dedykacji oczywiście, ale jak ktoś wciska głowę w nie swoje sprawy, to...

[Gibutkowa]

Co do moich wniosków na temat Miszy
W tym zamkniętym wątku viewtopic.php?f=1&t=103854&start=1035
9 stycznia ulvhedinn pisze (wczesniej bezskutecznie dopytywała się o niego):

Dobra już wsztko wiem o białym. To albinosek, czysto biały (no aktualnie brudno )niebieskie oczy. Głuchy, niedowidzący (ale nie całkiem, wodzi spojrzeniem, mruży oczy na flesz, a nawet na lekkie światło). Ma wrzodziejące zapalenie ucha w trakcie leczenia i prawdopodobne problemy białaskowe- nadwrażliwość na światło etc. Żył na działkach, jest raczej dziki (ale myślę że do oswojenia), podobno niekuwetowy. Biedul był wytraszony, ale nawet mnie nie osyczał specjalnie...

i później

Agnes, on był dzikim, wolnożyjącym kotem na działakach. W końcu karmicielce udało sie go złapac i przywieźć do schronu, w schronie jest krótko...

Cytaty wystarczą za komentarz do wypowiedzi zarówno Twojej, jak i Mruczeńki 1984

Oj święta naiwności - tak bym ogólnie skomentowała informacje jakie są ze schronu, trzeba na nie brać ostrą poprawkę, bo wiele razy się zdarzyło, że braliśmy stamtąd wysterylizowaną kotkę która okazywała się być pełnojajecznym kocurem. A i jak widać karmicielka się myliła co do kotka - nie był niedowidzący ani głuchy (sama tak początkowo myślałam), zatem najprawdopodobniej jej domniemanie co do dzikosci kota było również "przypuszczeniem". A trudności ze złapaniem nie świadczą o dzikości kota tylko np. o strachu. Z reszta jak sama zacytowałaś wypowiedź (zapewne Mirki jak się domyślam) "Żył na działkach, jest raczej dziki ".

Widziałam Miszę, dotykałam go, nie wyglądał jak kot dziki (widziałam koty dzikie) tylko wystraszony (takie tez widziałam.
I jeszcze takie dwie krótkie historia z wrocławskiego schronu - idziemy do schronu, tam w klatce mega-dzika dzicz. Nie trzeba było wyciągać ręki do klatki wystarczyło podejść na metr żeby prychało i syczało i jeżyło się masakrycznie, fukało i biło łapą. Przyszło małżeństwo po kota. Pan zwrócił uwage na to mega-dzikie które ku ogólnemu zaskoczeniu nie syczało jak Pan zbliżył się na metr. Wyobraź sobie stuk kilku szczęk o podłogę kiedy Pan podszedł do klatki, otworzył drzwiczki, włożył do klatki rękę (mimo naszych ostrzeżeń) i zaczął się z mega-dzikusem bawić kawałkiem gazety. A potem się poryczałyśmy, bo mega-dzikie podeszło do drzwiczek i najpierw się otarło pyszczkiem o dłoń pana a potem wystawiło kuperek do drapania. I tak Miska pojechała do swojego domu - mega-dzika kotka która miała mord w oczach jak tylko ktoś się zbliżał do klatki na metr.
Kolejna kotka - była u Asi i Daniela w fundacji niechciane i zapomniane - Pepper. Buczała, fuczała, zaczepiała inne koty. Pewnego pięknego dnia do Asi i Daniela trafiło kilka kotków które musiały miec spokój (chyba maluchów o ile dobrze pamiętam) i Pepper na jakiś czas wylądowała w łazience i ... zrobił się z niej miziak (po roku pobytu u Asi i Daniela). Na próbę Pepper została przeniesiona do innej wolontariuszki która nie miała innych kotów i Pepper jest wciąż miziakiem. Mega-miziakiem!

O dzikości kota nie świadczy to że nie dał się złapać karmicielce na dworze. Ani to jak zachowuje się w jednej sytuacji. Tak jak pisałam wcześniej - Misza jest według mnie jedynakiem (jedynakiem jest np. kotka mojego brata - jak są inne koty w pobliżu to by człowiekowi oczy wydrapała, a jak nie ma kotów to jest miziakiem). To co zauważyłam - im więcej spokoju tym Misza się bardziej wyluzowuje.

[alfabia]

Gibutkowa. Twoje argumenty słuszne i merytoryczne jednak obawiam się, że twoje zabiegi są próżne - Casica nie przekonasz a jedynie skłonisz do dalszego wklejania cytatów i wywnętrzania jedynej słusznej racji.

Swoją drogą najlepiej wypadła tu krótkia i w temacie wypowiedź Mruczeńka1981

[mirka_t]

SecretFire jeśli po wycięciu skóry rana zacznie się goi to na pewno było to dobre rozwiązanie.
U Soni to nie tylko stres. Co poza nim nie wiadomo.

... Powiem szczerze - Twoja oferta (moim zdaniem) byłaby fantastycznym pomysłem dla młodego, zdrowego kota, który potrafiłby "odnaleźć się" w nowym środowisku, potrafiłby zawalczyć o swoje miejsce.
A Misza nie radził sobie już na tych działkach, gdzie został znaleziony - dlatego trafił do schronu.

I to jest sedno sprawy. A tak wygląda pakowanie Miszy do transportera.




Fryzjerska rodzina nadal ma zapchane nosy i łzawiące oczy.

Spinka Grzebyk
Koczek Loczek

[Gibutkowa]

I to jest sedno sprawy. A tak wygląda pakowanie Miszy do transportera.

Koci ideał pakowania do transporterka Żeby moje tak chciały
No i właśnie - czy tak robi dziki kot, który potrafi się odnaleźć na dworze

[MariaD]

Tak jak pisałam wcześniej - Misza jest według mnie jedynakiem (jedynakiem jest np. kotka mojego brata - jak są inne koty w pobliżu to by człowiekowi oczy wydrapała, a jak nie ma kotów to jest miziakiem). To co zauważyłam - im więcej spokoju tym Misza się bardziej wyluzowuje.

Z tym się zgodzę, ale ani jednego ani drugiego w domu mirki_t nie otrzyma.
A nie ma sensu przetrzymywać go w zamkniętej klatce lub w stadzie 51 kotów i pogłebiać jego złe samopoczucie psychiczne.
Czy mirka_t poczyni aktywne działania w celu znalezienia mu domu, który by zechciał spróbować dać temu kotu szanse - to zupełnie inna sprawa.

Na tym forum znajdowały domu koty i ułomne i problematyczne, dzięki aktywnemu działaniu ich opiekunów.

[kicia582]

Fryzjerska rodzina nadal ma zapchane nosy i łzawiące oczy.

Spinka Grzebyk
Koczek Loczek[/quote

Wydaje mi sie,czy oczka Spinki lepsze?

[Gibutkowa]

Czy mirka_t poczyni aktywne działania w celu znalezienia mu domu, który by zechciał spróbować dać temu kotu szanse - to zupełnie inna sprawa.

Na tym forum znajdowały domu koty i ułomne i problematyczne, dzięki aktywnemu działaniu ich opiekunów.

Myślę, że tak. Już nie raz przecież tak było. Nie odda jedynaka do domu z kotami a i tez nie odda kota towarzyskiego do domu który nie chce mieć więcej niż jednego kota - już wiele kotów wyadoptowała w ten sposób, choć często trzeba było dłuuugo szukać. Co do tego, że Misza trafi do właściwego domu, takiego który spełnia jego potrzeby - jestem o to spokojna. Może i potrwa to dłużej (może tak jak w przypadku Pepper - ponad rok) ale warto czekać aby kot znalazł się w tym najwłaściwszym domu. Misza nie jest "przerażony" siedzeniem w klatce, nie jest psychicznie "przybity". Wychodzi na balkon, daje się głaskać, je ładnie... a że sika... no cóż, wiele kotów jak coś im nie pasi to sika. Misza po amputacji ucha poczuł się lepiej - to widać i z tym chyba każdy kto widział go na filmikach się zgodzi. Myślę że posikiwanie może być kwestią tego, że Misza się zrobił "wymagający" w sensie że ma teraz więcej siły by wyrażać swoją dezaprobatę wobec innych kotów, bardziej zaznaczać swoją obecność, wyłazi z niego charakterek - bo dopiero ze zdrowego kota wychodzi prawdziwy charakter
A tak swoją drogą - jak byłam swego czasu z moją kotą w domu rodzinnym, gdzie mieszka mój brat i jego kotka Mika to Mika tez siurała, nie mówiąc już o tym że jak Sibel zrobiła kupę do kuwety to Mika się w niej wytarzała (w tej kupie), a jak chciałam ją wyjąć z kuwety to dostałam tak z pazura że mi już blizna na stałe została na dłoni

[Gibutkowa]

Fryzjerska rodzina nadal ma zapchane nosy i łzawiące oczy.

Spinka Grzebyk
Koczek Loczek[/quote

Wydaje mi sie,czy oczka Spinki lepsze?

No to samo właśnie zauważyłam

[casica]

Nie bardzo więc rozumiem powód, dla którego Mirka miałaby podporządkować swoje decyzje o wydaniu bądź nie wydaniu kota - wirtualnym głosom. Powiem szczerze - Twoja oferta (moim zdaniem) byłaby fantastycznym pomysłem dla młodego, zdrowego kota, który potrafiłby "odnaleźć się" w nowym środowisku, potrafiłby zawalczyć o swoje miejsce.
A Misza nie radził sobie już na tych działkach, gdzie został znaleziony - dlatego trafił do schronu.

O mojej ofercie nic nie wiesz, bo jej przecież nawet nie przedstawiłam

Co do reszty pań - jak pisałam nie chce mi się unosic palców