Re: Moje kocistosci - wpadka

Może. Oby.
Na razie dostała kroplówkę, rozgrzewam ją, nakarmię...
I będziemy czekać

Bo to juz niestety taki wiek i taki stan, że wszystko jest czekaniem

Ale czasem wola życia zwycięża i mam nadzieję, że u księżniczki też tak będzie :ok:

Burania

Jak dzisiaj Księżniczka?

Nadal słaba. Mam wrażenie, że albo coś zaczyna ją boleć, albo zaczęła się irytować swoim stanem - wymaga, by ciągle przy niej być i głaskać.

Ugryzła się w wargę, i teraz na domiar złego, co rusz krwawi z pyszczka

łapki zimne i bezwładne, mimo masażu i ogrzewania, temperatura ciała 36'C

Jednak z nadzieją na lepsze :ok:

Dziękuję.
Mama prawie cały czas przy niej siedzi. Księżniczkę to uspokaja. Mruczy i wtula łepek w dłoń..

Ta obniżona temperatura mnie martwi

Ale kciuki trzymam mocno i mam nadzieję, że się Księżniczce poprawi

Kciuki trzymam...

Dziś się trochę podniosłą, choć nadal, bo ma 37'C, jest za niska. Mam wrażenie, że ona po prostu jest słaba

Krwawienie ustało po cyklonaminie, dostała jeszcze dodatkowo przeciwbólowe.
Śpi teraz.

Księżniczka bardzo niespokojna.

Łudzę się, że to po lekach głód się obudził, nie ból

I jak Księżniczka? Mam nadzieję, że to jednak był głód :ok:

Teraz to ona chyba seniorka miau?

Przepraszam, wczorajszy dzień był dla mnie zbyt zajęty, bym miała czas włączyć kompa.

Księżniczka dziś odeszła za Tęczowy Most.
Wczoraj był bardzo zły dzień - rano, po nieprzespanej nocy, środek przeciwbólowy trochę pomógł. Potem po południu, po kroplówce, znów zaczęła się niepokoić. Mama wieczorem zabrała ją na jeszcze jedną porcję środka przeciwbólowego, ale już nie pomagał. Księżniczka przepłakała całą noc, nie pomagało już ani ogrzewanie, ani masowanie i głaskanie

Nad ranem zaczęła gryźć na oślep posłanie i samą siebie - krwawiła z kolejnych ran w pyszczku

Mama zdecydowała, że nie ma sensu męczyć ją dłużej

Zasnęła jej na rękach...

Uploaded with ImageShack.us

Strasznie mi przykro :cry:

Ty wiesz...
Przytulam Siean

Księżniczko, śliczna burasko, już zdrowa i w formie spotkasz tam Dracula i innych
Śpij spokojnie koteńko [']

Dziękuję...

Z Księżniczką odeszła całą historia naszego domu. Ona pojawiła się u nas jako trzeci kot. Skrzat, czarny książę, był pierwszy w 1991r. latem. Mruczek przyszedł, a właściwie przyniosłam go jesienią 1992. A Księżniczkę złapałam na działce na początku zimy 1993 - wielkookiego, burego podrostka. Nie pamiętam, jaki był powód, że się zdecydowaliśmy na trzeciego kota, ale za to doskonale pamiętam, że zanim umieściłam ją w torbie (bo nie dysponowałam wtedy transportówką), przerobiła mi dłonie na befsztyk siekany.
I tak już zostało - oswoiła się szybko, ale nigdy nie polubiła brania na ręce. Mogła spać na poduszce czy pod kołdrą, wskakiwała na ramię, ale zawsze, gdy się ją próbowało podnieść, protestowała głośno.
Za Tęczowym Mostem są jej koci przyjaciele - Skrzat, Bis, Buba, z którą rywalizowała i z którą spały razem zwinięte w jeden bury kłębek. Jest Dudu - pies, którego polubiła na tyle, by się przy nim układać. I Misiek, nasz pierwszy pies, któremu koty zrzucały ciastka ze stołu wprost do pyska.
Nie ma już u mnie kotów z czasu, gdy żyła babcia...

Smutno... A jednocześnie, taka paradoksalna ulga. Że jest już wolna od bezwładnego ciała, od bólu.

Biegaj i baw się Księżniczko. Do zobaczenia!

Smutne to bardzo :cry:

Wiem, że nie było dobrze i właściwie nie można się było spodziewać niczego dobrego - a jednak w człowieku zawsze tkwi ta irracjonalna nadzieja, że może jednak...

Przykro mi Siean.

Żegnaj Księżniczko. Zielonych łąk pod łapkami po tamtej stronie mostu życzę...

Re: Moje kocistosci - wpadka

Kto przegląda forum