Nikusiowo-Jeżynkowo. Asmi [*]

Czyli spoziera na wszystkich z góry z szafy... Ale poza tym to z obu zrobiły się straszne pieszczochy. musiałabym mieć cztery ręce, zeby nadążyć. Puchaś nauczyl się też wskakiwać na kolana bez pośrednictwa grubej poduszki. Nikuś jeszcze nie, ale za to przychodzi do mnie i miauczy, żeby przytulać, a potem prowadzi mnie na fotel. Straszne słodziaki. I zawsze razem, chociaż zwykle dominuje Puchaś, to ostatnio Nikuś zajął ulubiny fotel, a Puchaś zaledwie pufę koło fotela :wink:

. No i Nikus coraz bardziej goni dziewczynki, biorąc z Puchasia niedobry przykład. Mizia się nie przejmuje, Kizia niestety tak, i bojąc sie ich nie chodzi do kuwety, tylko na przykład korzysta w tym celu z blatu w kuchni

. Tak więc całkiem lekko nie jest niestety.

A krople? nie pomagają już?

Co słychać u słodziaka i ferajny?

Koteczek stał się bardziej mobilny. Oczywiście w szafie już nie siedzi od dawna, ale za to był przymurowany do jednego fotela. Cały dzień i noc z krótkimi przerwami tam tkwił. A teraz sypia to na jednym, to na drugim fotelu, to na łóżku, to na oknie, to na szafce. Juz się chyba nie boi. A Kizia sika po kątach, ale na szczęście okresowo (odpukać, od kilku dni nie). Kropelki nie pomagają, bo wieje na sam widok butelki i jest taka sprytna, ze nie mogę jej złapać. Zatem przechodzimy od fazy "uduszę Kizię" do fazy "jaki słodki i grzeczny z niej kotek". Bo wdzięczy się jak mało kto :lol:

. A poniżej chłopaki śpią razem:

Uploaded with ImageShack.us

Jak słodko :1luvu:

Paluszek pisze: A teraz sypia to na jednym, to na drugim fotelu, to na łóżku, to na oknie, to na szafce. Juz się chyba nie boi.

Wow!

Nie dam rady z Kizią. Zdrowiutka, ale nie psychicznie. Ma zaburzenia zachowania. Jestem zasikana po sufit. I z dnia na dzień jest gorzej. Załatwia się wszędzie z wyjątkiem kuwet. Dziś pięć pralek prania, 2 dywany do czyszczenia, zniszczone książki, smród nieziemski w domu. I tak jest codziennie od ponad roku. Próbowałam feliway, krople Bacha, leki uspakajające, kary (pryskanie wodą), głaskanie, dopieszczanie, wszystko. Od rana siedzi w łazience i raczej zostanie tam na stałe, bo ja już wymiękłam. Katastrofa

może lepiej czułaby się jako jedynaczka lub w mniejszym stadku? Czasem przeprowadzka do innego domu dobrze robi takim zasikańcom. Może ktoś z rodziny by wam pomógł i przyjął ją pod swój dach?

Nie ma kto wziąć, każdy się boi, że go zasika. Ona najlepiej czułaby się jako jedynaczka, nie lubi kotów i koty jej nie lubią. Ale nie mogę zagwarantować nikomu, że nie będzie lała. A właściwie mam pewność, że będzie, ten nawyk jej się już tak utrwalił... Drze też tapety, sika na każdą rzecz leżącą luzem typu bluzka na krześle itp. Nie wiem, co robić, już naprawdę nie mam siły, żyję jak w chlewiku, sprzatam parę godzin dziennie... A trzymanie jej wydzierającej się w łazience to też pomysł na krótko...Aż mi się do domu nie chce wracać...

Może dom wychodzacy w spokojnej okolicy? Znajomi mieli podobny problem, kotka potrafiła zsikać się na stół do talerza z kanapkami, przeprowadzka do wolno stojącego domu rodziców momentalnie urwała takie zachowania.
Mam wrażenie, że stoicie już pod ścianą

W jakim ona jest wieku?

Paluszek

A jest może w Krakowie jakiś sensowny behawiorysta?

Stoimy pod ścianą - dokładnie. Jest stara - ma 13 lat. Jeszcze sobie przypomniałam, ze wypróbowałam też taka karmę Calm dla zestresowanych. Nic. Chyba że sama bym ją jadła, moze bym odżyła. Najpierw taka myśl, żeby ją oddać do domu na wsi z podwórkiem budziła we mnie zgrozę. Po 13 latach? Ale teraz, jak siedzi w łazience cały dzień i wyje, to muśle, że to nie jest złe wyjście. Tylko kto zechce starego kota nawet na podwórko i zapewni mu względne warunki do życia? Ja jetem u kresu wytrzymałości... Dzięki, 15piętro, za wsparcie>.. genowefo, co do behawioryzmu, to wypróbowałam wszelkie kary i nagrody, wzmacnianie zdrowych nawyków, niestety trzeba by miec większe mieszkanie, izolować ją od innych kotów, w takim jakie mam nic więcej się nie da zrobić. Ona na moich oczach sika, i nawet sie specjalnie nie krępuje robiąc kupę na blacie, kiedy wchodzę do kuchni

Wypuściłam rano, nie wytrzymałam. Efekt - przy niedzieli już o 8 rano dwa koce do prania, jasiek, zasłona. Za kanapą kilka kupek. W kuwecie za to sterylnie czysto. Niestety natychmiast trafiła do łazienki z powrotem. I wyje :cry:

Jutro idę po relanium do wetki.

Zamykanie w łazience na nic. Sucho w kuwecie, Kizia sika natychmiast, jak wyjdzie z łazienki. Ale za to ograniczenie przestrzeni coś pomogło. Tak szalała w łazience, skakała i się rozbijała, że włożyłam ją na noc do transportera (też w łazience). Szybko zasnęła. Rano wypuściłam - aniołek. Łasi się, siku w kuwecie

. Zamierzam to powtórzyć po kolejnym nabałaganieniu. Nie wiem, jak to działa, ale raz zadziałało. Cały dzień ok. Pojawiła się delikatna nadzieja na normalność:)

Biedna Kizia i iedni Wy

Doprawdy nie wiem co poradzić

Trzymam kciuki, żeby nowy sposób zadziałał :ok:

Z Kizią raczej bez zmian. Ale za to Nikuś! Wczoraj nie poszedł do szafy na widok gości

, tylko ułożył się w drugim pokoju na łóżku i spał (przy otwartych drzwiach, tak, tak). Można go było sobie obejrzeć nie podchodząc do łóżka, ale zaglądając przez drzwi. Wreszcie urealniły się moje opowieści o czterech kotach (zawsze było widac tylko trzy). Chłopak robi postępy. No i dodam, że jak podejdę do fotela i poklepię, leci natychmiast, wskakuje i ustawia się do pieszczotek. Przesłodki :1luvu:

Nikusiowo-Jeżynkowo. Asmi [*]

Kto przegląda forum