Milka, Kropka, Frodo i Sznycek [']. Wiejskie klimaty :-)

shira3 pisze:Omatko, jaki on ładny

A widziałaś kiedyś brzydkiego kota, shira?

Prowadzi jak wilczur

A szeleczki ma takie same jak moje kotecki

,tylko że moje duże to brzuchem przy ziemi :ryk:

No to jak bryka to znaczy że zdrowy :mrgreen:

JoasiaS pisze:
shira3 pisze:Omatko, jaki on ładny

A widziałaś kiedyś brzydkiego kota, shira?

No chyba nie

Ale są takie, które mi się mniej lub więcej podobają :mrgreen:

Ten więcej :1luvu:

Rewelacja

Faktycznie jak urodzony w szelkach

Fajne ma umaszczenie :1luvu:

Witaj Joasiu :1luvu:

Jakoś nie od razu "zajarzyłam" co się kryje za nowym tytułem, dopiero dzisiaj :twisted:

Frycek jest powalająco-zachwycający pod każdym względem.
Nie stoi już po niego kolejka najlepszych domków pod słońcem?
Zanim go oddasz, proszę-proszę jak najwięcej Obrazek

!!!

I niech mi ktoś powie że on nie jest piękny :mrgreen:

Ciocia Joasia doprowadzi kocurra do stanu "używalności" :mrgreen:

znaczy, utuczy, pozbawi jajek, etc :mrgreen:

Cameo pisze:Ciocia Joasia doprowadzi kocurra do stanu "używalności" znaczy, utuczy, pozbawi jajek, etc

O niczym bardziej aktualnie nie marzę :roll:

W czwartkowe przedpołudnie wyspacerowałam się z Fryckiem do bólu. Myślałam, że częściowo załatwi to problem jego nudzenia się w samotności oraz siurania po meblach, ścianach i podłodze biura w celu oznaczenia swojego terenu

.

Późnym popołudniem przyjechaliśmy do drukarni, by jeszcze przed nocą powtórzyć spacerki. Zastaliśmy dokładnie oznaczone biuro i kota tarzającego się w rui po podłodze

. Nie zważając na święto, wykonałam telefony do dwóch lokalnych wetów, pytając czy wykastrują go w piątek najszybciej jak się da. Niestety, pierwszy wolny termin – poniedziałek po południu...

Zdecydowaliśmy, że wypuścimy kota na noc w teren. Założyłam, że z grubsza może znać okolicę, bo sklep, pod którym go znalazłam znajduje się zaledwie trzy uliczki dalej. Zresztą nie mieliśmy wyjścia – nie miałam go gdzie umieścić, a piątek był u nas w firmie normalnym dniem pracy. Niestety nie mogliśmy pozwolić, by pracownicy siedzieli w smrodzie kociego moczu (kto zna zapach kocura w rui, ten wie o czym mówię...

).

Zanim odpięłam szelki, pokazałam Fryckowi, że miseczki z jedzeniem i piciem oraz pudełko z kocykiem znajdują się w kantorku z osobnym, kocim wejściem. Odnotował ten fakt w swej głowinie, pokręcił się jeszcze chwilę koło moich nóg i poooooszedł za głosem natury :roll:

.

W piątek zameldował się na śniadaniu. Posiedział z nami do południa, wyspał się trochę i znów ruszył w teren. Podobnie było w sobotę i niedzielę (kilka razy podjeżdżałam do drukarni, żeby go nakarmić i wymiziać).

Obrazek