pamiętnik Agusi - Agusia nie zyje [*]

jeżeli ktoś ma odpowiednie warunki to chętnie Poldka przekażę
martwię się o niego
ale naprawdę nie mam gdzie go wypuścić z klatki

Wiem,dlatego napisałam.

a jak dziewczyny reagują na niego?
bo rozumiem, że chodzą koło jego klatki, zaglądają?

jakby poszły moje tymczasy, to nie bałabym się wziąć, nawet jakby był agresywny
mam cierpliwość, choć już nie taką jak byłam dzieckiem, kunę kiedyś złapałam gołymi rękami, oswajałam ją chyba ze dwa tygodnie może dłużej, siedziałam chyba dwie godziny z nią, aż podeszła...

tylko kurczę chciałam się skupić na chorych kotach, których już nikt nie chce, głównie nerkowych
niestety trzy już pochowałam, teraz mam dwa...

mogę powiedzieć tyle, że to dopiero ponad miesiąc,
dotykaj go rękoma przez klatkę np. przechodząc, nawet muśnij, byle czuł, że jesteś

robię co mogę
wczoraj przyszły krople bacha - testujemy
dziewczyny chętnie by się z nim pobawiły, on do tej zabawy jest mniej chętny

a no to wszystko na dobrej drodze,
kto odmówi takim pięknym kobietom :wink:

Kciuki nieustające są, szczególnie za Poldka :ok:

Może się wreszcie zwierz przełamie.
Poldek, chłopie, no ile można siedzieć w klatce :evil:

Drogi pamiętniczku
Albo Duża miała nosa z tym przeniesieniem Poldka do pokoju albo wreszcie zaczęły działać te wszystkie mikstury, które Duża w Poldka pakuje. Poldek jeszcze na Dużą syczy ale dzisiaj normalnie skorzystał z kuwety i dobrał się do michy pomimo obecności Dużej. Wcześniej czekał aż Duża sobie pójdzie. I w ogóle zaczyna się w obecności Dużej ruszać, nie tylko siedzieć w pozycji skulonej. Duża bardzo się cieszy choćby z tak małych postępów i cały czas namawia nas żebyśmy koło Poldka chodziły. Tak jakby liczyła, że odwalimy za nią tą całą robotę z oswajaniem.

super wiadomości

To i ja się cieszę z Dużą. Jeszcze z Poldka będą "ludzie". :ok:

mhm
jeszcze Polduś wyjdzie na ludzi.
....z siekierą ;P

... ale WYJDZIE. :mrgreen:

Ale się cieszę, ze są postępy :1luvu:

U mnie też tak było, że w pewnym momencie Poldek zaczął sie zachowywać zupełnie swobodnie w klatce, mimo mojej obecności. Stał dosłownie na srodku pokoju, koty biegały wokół niego, nad nim grał telewizor, normalne życie się toczyło, ja starałam się na niego nie zwracać szczególnej uwagi, tzn. podchodziłam, obserwowałam cały czas, ale dyskretnie, zeby on widział, ze moze sobie robic to co chce i nic się nie dzieje.

Myślę, ze to super pomysł z przeniesieniem go do pokoju

Za Poldka i szybkie postępy Obrazek

No to kciuki za Poldka :ok:

pamiętnik Agusi - Agusia nie zyje [*]

Kto przegląda forum