Mam zwyczaj po posiłku, który zwykle nie jest przesadnie wielki, "dokarmiać" towarzystwo chrupkami, rzucając je, żeby zachęcić nieco koty do biegania (konkurencja olimpijska RC
czyli "rzut chrupką"). Zwykle takie zabawy najbardziej podobają się Loi. To ona najchętniej się rusza i wyczynia najdziksze ewolucje. Wczoraj do zabawy przyłączył się Snake, który ma problem jednakowoż z poruszaniem się, bo wiąże się to z wyfroterowaniem całej podłogi snake'owym brzuszkiem. Wczoraj tymczasem Snake brykał jak kociak - i to długo - zupełnie bez zadyszki
. Chyba mamy coś, co można nazwać postępem. Jednak pląsy Snake'a to jeszcze nic. W pewnym momencie, zupełnie niespodziewanie, Loa zaczęła się z nim bawić! Nie było w tym krzty agresji, a jedynie sielankowy obrazek, na którym dwa koty, jeden szczupły, drugi dość nieszczupły, pląsają z podniesionymi ogonkami, podskakując zabawnie na czterech łapkach. Dołożyć do tego zieloną łączkę i już byłby niezły kicz. Tak czy inaczej ubawiłam się serdecznie i bardzo mi się spodobała ta komitywa.
Jak to jednak w bajkach bywa, jest i w tej historii Darth Vader, nazywa się Tofik, który nie ruszając się zbytnio czekał, aż biegnący Snake go minie, po czym z precyzją godną Jedi przypierniczył Snake'owi w nos i zabawa się skończyła.
Szukamy więc domku, który przeciągnie Tofika na jasną stronę mocy szybko, bo tu się odbywają prawdziwe gwiezdne wojny podjazdowe...
Jeżeli będziemy dalej szukać analogii do Gwiezdnych Wojen, to Ola wygląda zupełnie jak mistrz Yoda
Tylko nie lewituje.
. Przede wszystkim cała moc 1% to właśnie to, że te czasem niewielkie kwoty, połączone razem, mogą dać prawdziwe wsparcie, i to właśnie się liczy 
.
