orchidka pisze:Momo się zgubił lub raczej został wyrzucony, bo zaczął dojrzewać... Był kotem domowym. Pradopodobnie wychował się w domu, bo nie boi się suszarki i odkurzacza...
Momo jest gotowy do oddania. Został odrobaczony i wykastrowany, bo choć ma dopiero ok. 6mies to już zdecydowanie był czas (dawno nic u mnie tak nie śmierdziało i nie obnosiło się z tak wiekimi cochones) Momo jest chudy i mały - taka jego uroda;)
Nadaje się na jedynaka, ale tylko do domu gdzie jest dużo ludzi. Może być też na dokocenie, ale nie do dominującego kota. Jest jak żywe srebro - totalny rozrabiaka i zaczepiacz. No i gaduła na maxa. Nie bardzo nadaje się do malutkich dzieci, bo choć pcha się na ręce i kolana to zdecydowanie umie się bronić gdy mu się coś nie podoba;)
Oto Momo:)
Momo znalazł dziś sobie swoich własnych dużych:) Będzie mieszkał z 4 letnim kotem tonkijskim na Ursusie:) Mam nadzieję, że chłopaki się dogadają, bo dużych już wyraźnie polubił:)
)
Rupert jest taki słodki, a właśnie dojrzeliśmy do drugiego kota... Ale chyba jest zbyt wrażliwy na transport, ech... 
niestety mam jedną ciężarną :/ oczywiście ta sama co w zeszłym roku....ciekawe czy ojciec ten sam :/
