Ludwisia [*] - żegnaj dzielna koteczko.Marysia ma dom.

Biedna koteńka... zrobiłyście dla niej wszystko, co było możliwe. Żal straszny, że się nie udalo, ale dzięki wam nie odchodziła samotna, niechciana, zapomniana. Na pewno czuła waszą miłosć.
Żegnaj koteńko słodka ['] ['] [']

magdaradek pisze:Marysia ma dom. W sobotę do niego pojedzie. Będzie kochana i pieszczona.

Niestety trudno jest mi cieszyć się w pełni z tego, w obliczu ostatnich wydarzeń, ale to dobrze, że Maryni się udało.

Cieszmy się szczęściem Marysi
...przez chorobę Ludwisi była w jej cieniu ale udało się Madziu uratować jednego kociaka, znaleźć mu dom. Nie uda się uratować wszystkich choćby się na rzęsach stawało, jest to taka niesprawiedliwość losu ale jednak ten los do wielu kocich bid się uśmiecha a Wy wolontariusze i wszyscy będący DT jesteście cudownymi ludźmi :1luvu:

Ja bardzo się cieszę, że Marysi się udalo. I doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że nie wszystkim udaje się pomóc, ale taka seria śmierci to stanowczo za dużo........

magdaradek pisze:Ja bardzo się cieszę, że Marysi się udalo. I doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że nie wszystkim udaje się pomóc, ale taka seria śmierci to stanowczo za dużo........

Wiem...trzymaj się

ja bym już dawno się załamała -niestety za miękka panikara jestem

Przepraszam, ale nie wiem co napisać, nie pisałam od dłuższego czasu, bo nie wiedziałam co pisać, jak było lepiej, bałam się napisać, żeby nie zapeszyć, jak było gorzej, bałam się, że nie uda nam się jej zatrzymać po tej stronie...
Przekazywałam wszystko Magdzie.

Za dużo spadło na ta małą istotkę, zabrakło jej szczęścia, ktoś ją zawoła i pobiegła, nie chciała już zostać z nami, w miejscu, które kojarzyło jej się tylko z bólem i cierpieniem, pożegnała się z nami i pobiegła, ale zrobiła to tak, żeby sprawić nam możliwie najmniej bólu, żeby przysporzyć nam możliwie najmniej cierpienia, żeby to odejście było dla nas jak najmniej bolesne... ale nie da się, boli jak cholera...

Miała w sobie tyle miłości, tyle miłości do ofiarowania, ale ktoś napisał dla niej inny scenariusz, nie taki jak byśmy chcieli, pobiegła, ale wierzę że kiedyś do nas wróci.

Przepraszam Cię Ludwisiu, że nie potrafiliśmy Ci pomóc, że nie potrafiliśmy Cie zatrzymać po tej stronie, że nie zdążyłaś nacieszyć się życiem...

Poszukaj tam na górze Tosieńki, ją też niedawno ktoś zawołał i musiała biec, zostawiając po tej stronie ból i pustkę...

Lideczka ['] 2006 - 21.04.2015

ona wróci... tylko w innym futerku...
Gosiu, Madziu - dziękuję, że dałyście jej tak wiele! jesteście :aniolek:

Dopiero teraz doczytałam. Tak smutno...........

Gosiu, Madziu, tak mi przykro...

Najważniejsze, że już nie cierpi... [']

Bardzo wam, dziewczyny, współczuję. Trzymajcie się.

Problem Ludwisiowego zdrowienia polegał na tym, ze chora tkanka płuc w procesie leczenia zmieniła się w tkanę przypominającą bliznę, niezdolną do oddychania. Mała nie miała żadnych szans na wyzdrowienie, ponieważ jak się wczoraj okazało, zmieniona tkanka zajęla ponad 90 procent płuc.

Chciałabym wierzyć, ze kiedyś spotkamy te wszystkie zwierzaki, którym nie udało się pomóc.
Ludwisia zapadła mi w serce...najpierw zauwazyłam jej niezwykły ogonek a dopiero potem jej uroczą buzię.
Myslałam o niej cały ten czas.

Dziękuję, że próbowałyście, ze robiłyście wszystko co było możliwe.

za krótko... [']

kolejny kot, wyciągnięty, ukochany a się nie udało

tak bardzo bym chciała pomóc kolejnym, a tak bardzo się boję...
w niedzielę będę w schronisku. Posiedzę z rodzeństwem Ludwisi......zobaczę jak oni. Tak bym chciała by im się udało....
by udało się wszystkim, które tam są.....

czasem zbyt mało możemy.....

Ludwisia [*] - żegnaj dzielna koteczko.Marysia ma dom.

Kto przegląda forum