Powrót Rudej(Neski)-fotostory "Słońce po burzy:)"

A nie mówiłam , będzie dobrze . :ok:

Chociaż od czasu do czasu może Wam Ruda przyłożyć ale to już tak delikatniej , bez krwi i opuchlizny. :mrgreen:

Dzień trzeci - wieczór

Już zapomniałam jak się pracuje z kotem na kolanach - wyszłam z wprawy :wink:

Żeby było fajniej - gada ze mną :twisted:

- Pokaż brzuszek.
- Iaak
- Co boli szewek?
- Iaak! iaak!
- Moja kiciunia :love:

- Grirrr!

Mój wiosenny kwiatuszek...

ojej, jaka ona śliczna :mrgreen:

cud, miód i orzeszki

Widzę, że nie tylko mój Tofik coraz bardziej się panoszy

graszka_gn pisze:Dzień trzeci - wieczór

Już zapomniałam jak się pracuje z kotem na kolanach - wyszłam z wprawy

Żeby było fajniej - gada ze mną
- Pokaż brzuszek.
- Iaak
- Co boli szewek?
- Iaak! iaak!
- Moja kiciunia
- Grirrr!

Mój wiosenny kwiatuszek...

Tak rozmawiasz z Neska jak ja z Maciusiem i też mi odpowiada . :ryk:

tzn że nawiązujecie dobry kontakt

a Tofik jakoś mało rozmowny (jak to facet :mrgreen:

)
on tylko chyba mruczeć głośno umie

Piękny widok Grażynko . :1luvu:

zgłaszam się do podczytywania

graszka_gn pisze:Dzień trzeci - po południu
Niesamowite! Po obiedzie Marek chciał zobaczyć fotki Rudej w wątku. Usiedliśmy przed kompem. Gdy doszliśmy do zjęcia "Hator Hator Hator!" i czytałam na głos - ONA ZESZŁA do nas!
Miałam już przygotowaną dla niej miseczkę z mięskiem. Natychmiast zaczęliśmy ją karmić z ręki (chociaż wolałaby z miseczki - ale jedzenie jest w tej chwili jedyną forma nawiązania więzi, więc nie ma "z miseczki"). Były baranki i ósemki. Teraz TZ poszedł z wizytą do sąsiadów, a "Ruda-Hator" łazi po mieszkaniu z ogonem do góry i pręży się gdy do niej mówię.
Zgodnie z daną Kici, obietnicą aparat odłożony, więc forumowej pokazówki nie będzie - liczę na Waszą wyobraźnię
Od jutra do piątku TZ ma wolne - będziemy zabiegać o względy... oj będziemy
....
....
....
.....Rety - przyszła na kolana - i mruuuuczy! Mam gulę w gardle.

Nawet nie wiesz, jak się ucieszyłam, jak to przeczytałam

A kolejne wieści i foty :ryk:

Super jest :ok:

Ależ jestem szczęśliwa

A jaki szczęśliwy będzie opiekun

szirra pisze:
graszka_gn pisze:Dzień trzeci - wieczór

Już zapomniałam jak się pracuje z kotem na kolanach - wyszłam z wprawy

Mój wiosenny kwiatuszek...

Tak rozmawiasz z Neska jak ja z Maciusiem i też mi odpowiada . tzn że nawiązujecie dobry kontakt

Wzruszający widok zwłaszcza po tym przywitaniu :1luvu:

Serdecznie witam gości zaglądających do Rudej :1luvu:

Czekając na Rudą myślałm sobie, że nie będę miała nic ciekawego do napisania.
Ot, jest wystraszona.... ot, już się oswoiła....
i cześć pieśni.
Nic z tych rzeczy :twisted:

Dzień czwarty
Gdy się już sobotnio wyspałam, Ruda też ruszyła się ze swoich podsufitowych pieleszy.
Patrząc na nią do góry nie mogę się powstrzymać aby nie wołać Hator! (Wszak Hathor-bogini nieba) Jest to bardzo silne zaklęcie przywołujące Rudą do mnie

Odbyła się poranna lekcja:
:idea:

Mięsko wyjmuje się z lodówki, ogrzewa w ciepłej wodzie, kroi na deseczce i wkłada do miseczki. Dopiero po tym wszystkim kotek je dostaje.
:idea:

I jak się jest normalnym kotem, to przybiega natychmiast gdy pańcia otworzy lodówkę i popatrzy na mięsko.
Dziwnie się czułam wczoraj, gdy dosyć długo dzieliłam na porcje do zamrażalnika różne mięska i ryba na obiad się rozmrażała - a kota w swoim pokoju zero reakcji.

Integracja obu kotów
Oczywiście baaardzo powoli. Już nie ma w Rudej tej adrenaliny i impetu, które pozwoliły jej skotłować mojego rezydenta "na dzień dobry". Teraz odbywają się normalne kocie pojedynki na pozy, miny, spojrzenia. Mam nadzieję, że w wyniku tych wzajemnych podchodów podzieją mieszkanie (i nas) między siebie bez bójek.
Ciągle przewagę ma rezydent Czarek (prawdziwy Cezar się w nim obudził zgodnie z przewidywaniami pani wet). W pierwszym starciu Ruda chyba zrozumiała jego atuty w postaci dużo większej masy, futra i poczucia własności terenu. Jak na mój gust, stanowczo za bardzo zaczęła mu ustępować pola.
I tu niespodziewanie pomogła mi wizyta sąsiadki. Czarek bardzo boi się obcych, na sam dzwonek do drzwi chowa się do swojej najgłębszej kryjówki. Sąsiadka już to zrozumiała i tylko delikatnie puka do drzwi. Wtedy panika jest mniejsza. Właśnie dzisiaj dzięki sąsiadce Ruda zyskała parę punktów przewagi wykorzystując zalęknienie Czarka.
Siedziałyśmy sobie z sąsiadeczką przy stole i podziwiałyśmy "koci kontredans". Robiłam za tłumacza, bo sąsiedzi są psiarzami i wprawdzie zachwycają się kotami ale bez zrozumienia. "Jak macha ogonem, to się cieszy przecież!"
Andżeliko kochana. Specjalnie chcę Ci powiedzieć, że pani Zofia zwróciła szczególną uwagę na to, jak kotka jest wspaniale utrzymana :love:

Dziś albo jutro musimy obejrzeć szewek i obciąć pozostałości. Jeszcze nie wiem czy zrobimy to sami, bo Marek ma pietra, czy będzie wizyta u wet.

15:30 Edit: Meldujemy - szewek zdjęty, pazurki troszkę skrócone. Ręce całe! "Mięsne przeprosiny" przyjęte. :mrgreen:

Wszystko co w marcu oszczędzimy na weterynarzu będzie dla KAN, więc prosimy o kciuki w tej intencji :ok:

Dzień piąty - niedzielna sesja słoneczna
Jeszcze poprzedniej nocy zostawiliśmy Rudą na mieszkaniu, a sami zamknęliśmy się z Czarkiem. Ruda bardzo płakała pod drzwiami, próbowała się nawet podkopać co było rano widać na wykładzinie.
Teraz pierwszy raz odważyliśmy się zostawić drzwi otwarte, przyszykowani na ew. nocne wstawanie "do dzieci". Ku naszemu zdumieniu noc upłynęła spokojnie. Ruda od razu sprawdziła stan pościeli, po czym schowała się przed Czarkiem pod łóżko. W nocy zwiedzała pokój. Widziałam ją kątem oka przemykającą zwinnie po meblach. Raz nadziała się niespodzianie na Czarka i było tylko krótkie wycie.

A gdy słońce na dobre oświetliło pokój (fotki mają swoje większe wersje, tylko imageshack coś dzisiaj muli):

Odkurzacz !

No to co, że odkurzacz...

I tym sposobem, w dniu dzisiejszym,
Neska-Ruda-Hator przestała być "adoptusią"
zyskując niniejszym status rezydentki. :flowerkitty:

A Czarek, jak zwykle około południa, w swej sypialni za tym samym tapczanem
- przespał epokowy moment :mrgreen:

Edit: podmiana fotek, które przestały się wyświetlać... i ciutkę treść;)

Grażynko to musiało być cudowne przeżycie gdy Ruda przyszła na Twoje kolana
jest bardzo piękna
mam nadzieję, że szybko zaprzyjaźni się z Czarusiem
i wytłumaczy mu, że nie ma co się bać gości