dzień zaczął się jak co dzień - śniadanko, miziaki, brakło qupala w kuwecie(myślałam ze może wieczorem) - po południu na obiadek mięsko które uwielbia Tekliczka - zjadła ze smakiem, pomiziała się i poszła spać późnym wieczorem słyszę płacz - Tekla i zaczęło się wymioty jakich jeszcze u niej nie widziałam - straszne zielone jakby jelita druga stroną cofnęły wszytko, smród straszny - wystraszyłam sie bardzo - czulam że czeka mnie ostateczna decyzja - Tekla płakała ja też - ale ufając w jej instynkt - pozwoliłam by robiła wszystko co uważa - wyglądało to tak, że wymioty potem miska z woda i dalej wymioty potem 10 minut przerwy i skubnęła jedzenia, znów wymioty parę chwil spokoju i ułożyła się gabinecie na kanapie i powoli zasneła - w nocy znów zaczęły sie wymioty tylko juz była to woda - ale trwały krotko i Tekla przespała resztę nocy spokojnie - rano przyszła na śniadanie ale tylko skubnęła troszkę i znów poszła spać - martwiło mnie ze nie ma qupala bo po ostatniej akcji wet mi powiedział ze jesli nie będzie qupal to znać ze te nacieki na jelitach sie zwiększyły i odmówiły pracy a wtedy nie ma co jej męczyć
w dzień wymiotowała tylko raz ale juz śliną - córa ja obserwowała cały dzień - jak wróciłam w pracy Tekla mnie przywitała, potem miała małe problemy z oddychaniem i znów skubnęła troszkę jedzenia - zaczęłam pakować ja do weta - babcia popatrzyła mi w oczy poszła do kuwety - jakby chciala mi powiedzieć tylko gorszy dzien masz tu qupala i nie panikuj - nie pojechałysmy do wetrynarza - Tekliczka polozyła sie do łozka i grzecznie przespała noc, minęło parę dni - Tekla jest spokojna czasem ciężej oddycha, je ładnie, qupale tez ładne, nawet czasem pogoni któregoś z młodych - spokojnie sobie zyjemy i nie zamierzamy sie poddawać 
bo Tekliczka ma znów kryzys - bardzo spadła jej odporność co u niej "owocuję" łysieniem brzuszka i w okolicach oczów na brwiach 
mamy lepsze dni ale coraz częściej trafiają się te "deszczowe" leki bierzemy juz codzień bez przerwy a kiedy wychodzi słonko to Tekliczka nabiera zycia i dokazuje