Nie miałam jeszcze - popsuty Puchaś..żegnaj, Pusiu

Jak będziemy tkwić na trzeciej stronie, to nikt nie będzie miał okazji ucieszyć się z nami z opcji chodzenia :wink:

JAk się wąt pojawia z nowymi wieściami to zaglądamy i się cieszymy! No czooo?

Nawet bardzo się cieszymy

Tosza pisze:Jak będziemy tkwić na trzeciej stronie, to nikt nie będzie miał okazji ucieszyć się z nami z opcji chodzenia

Na razie to ja czytam o opcji `stanie`. :mrgreen:

Ale i tak się cieszę. :lol:

Kurcze, Tosza, niezła jesteś. Gratuluję.

Agn pisze:
Tosza pisze:Jak będziemy tkwić na trzeciej stronie, to nikt nie będzie miał okazji ucieszyć się z nami z opcji chodzenia

Na razie to ja czytam o opcji 'stanie'.
Ale i tak się cieszę.

Kurcze, Tosza, niezła jesteś. Gratuluję.

Nie bądź taka drobiazgowa, bo stracisz wszystkich przyjaciół :mrgreen:

Tosza pisze:
Agn pisze:
Tosza pisze:Jak będziemy tkwić na trzeciej stronie, to nikt nie będzie miał okazji ucieszyć się z nami z opcji chodzenia

Na razie to ja czytam o opcji `stanie`.
Ale i tak się cieszę.

Kurcze, Tosza, niezła jesteś. Gratuluję.

Nie bądź taka drobiazgowa, bo stracisz wszystkich przyjaciół

Zaraz tam `wszystkich`. :twisted:

Może jak mięśnie się wzmocnią, to i samodzielne sikanie ruszy?

Trzymam kciuki i podziwiam :ok:

Chciałabym Wam cos pokazać..
Ale najpierw kilka słów wytłumaczenia;bardzo długo mnie w moim własnym wątku nie było, a przecież powinnam pisać co sie dziej-jestem to winna przynajmniej tym osobom, które Puchacz wsparły finansowo lub merytorycznie ( choć tak naprawdę jestem to winna wszystkim , których los Puchasia obszedł).
Tak się składa, że jak życie dokopie mi za bardzo, to wysiada mi funkcja komunikacji i własnie wysiadła

. Ale Puchaś prowadzi regularne życie;rano wyciskanie pęcherza i kupa, sniadanie , zabawa z kotami, drzemka, sikanie, zabawa, obiad, sikanie, , drzemka, zabawa,drzemka, kolacja, sikanie, kupa...
I ostatnio intensywne ćwiczenia,kiedy tylko sie da, bo rehabilitant mnie ochrzanił, że za mało z nim ćwiczę, bo nie ma efektów.
Puchaś od zeszłego tygodnia jest rehabilitowany co drugi dzień. Bardzo sie tego bałam, bo wyobrażałam sobie, że dwoje ludzi będzie trzymać na silę wyrywającego sie kota, próbując w międzyczasie poddać go działaniu jakichs leczniczych urządzeń. Tymczasem Puchaś zaczyna mruczeć w momencie wyjęcia na stół do masażu, a przestaje w chwili ponownego pakowania do torby. Mamy trzy rodzaje zabiegow;masaż, elektrostymulacja ( czyli podskakujące nogi) i pole elektromagnetyczne. Mam wrażenie, że wszystko bardzo mu się podoba. na pewno zadowolony jest pan rehabilitant, bo to jego pierwszy kot ( pracował dotychczas z psami) i też sie obawiał :ryk:

Do tego dużo pracujemy w domu, bo tak naprawdę to od tego zależy, czy Puchaś będzie chodził.
I na koniec obiecane zdjęcie. Technicznie fatalne, ala mam trudne warunki

-jedną rękę do dyspozycji i bardzo ruchliwego kota. Na zdjęciu ( zrobionym przed chwilą) nie podtrzymuję go od dołu-pilnuje tylko, by nie przewrócił sie na bok, bo mięśnie są ciągle bardzo słabe i jak tylko próbuje zrobić samodzielnie krok do przodu( bo próbuje), to ląduje na jednym lub drugim boku. Ale są chwile że stoi praktycznie zupełnie sam, a moja rola sprowadzi się do dotykania go jednym palcem, by sie nie przewrócił, na bok.

A te białe kropki na zdjęciu to farba olejna zeskrobana z odnawianych starych mebli( nieważne jak szybko sprzątnę resztki po pracy, koty i tak coś znajdą i rozniosą :twisted:

)

Puchasiu, ale z Ciebie duży piękny koteczek :1luvu:

bardzo mi się podoba ta opcja stania.
nadal bardzo mocne kciuki za postępy!!

Tak coś czułam, że dzisiaj napiszesz. Puchacz zmienił się niesamowice.

Pieczarka pisze:Tak coś czułam, że dzisiaj napiszesz. Puchacz zmienił się niesamowice.

Puchacza to akurat nieszczególnie widać na tym zdjęciu

Ale są takie drobne zmiany, których bym pewnie nie zauważyła, gdybym ich nie szukała; do niedawna próby stawania mogliśmy ćwiczyć tylko na dywanie, na śliskiej powierzchni ( płytki) mogliśmy sobie darować, bo nie była szans na samodzielne stanie. Dzis Puchacz -z czynna niestety asekuracją- stał na płytkach. Muszę go jeszcze jakos przekonać, że chodzenie jest fajniejsze, niż pełzanie, bo on chwilowo nie widzi różnicy i chyba nie rozumie, po jaką cholerę łaże za nim na kolanach podtrzymując tył :evil:

Puchacz dziś chyba po raz pierwszy sam stanął na nóżkach. Wprawdzie po chwili upadł, ale przecież od czegoc trezba zacząc

Zaglądałam na twój wątek cały czas ale pierwszy raz pozwolę sobie się odezwać bo muszę ci to powiedzieć - Tosza jesteś Wielka !!! Przez bardzo duże W. I Puchacz oczywiście też

To niesamowite co udało się wam wspólnie osiągnąć. Widziałam Puchacza na żywo na samym początku (jeździłyśmy razem do Theriosa) więc dobrze wiem co mówię. Oboje jesteście wspaniali. Pogłaszcz małego ode mnie. Chyba jeszcze nigdy nie wpatrywałam się z takim zachwytem w zdjęcie kociego tyłeczka

Mam nadzieję, że to dopiero początek zmian. Za to, żeby nie było że taka jestem dobra, odwołałam dzisiejszą rehabilitację- z braku sił :oops:

(dojazd, zabieg i powrót zajmują mi prawie trzy godziny

).
Za to Puchaś juz nie pozwoli sobie praktycznie wcisnąc do pyszczka Twojej cud odżywki. Jak był mały i słaby to nie miałam z tym problemów :mrgreen:

Nie miałam jeszcze - popsuty Puchaś..żegnaj, Pusiu

Kto przegląda forum