Historia dużej już Gadżetki i Niuniuni - TO JUŻ ROCZEK! :)

Pozwól, że to, co my sobie wymieniamy z Ulą, będziemy sobie oceniały i interpretowały same, bez pomocy osób trzecich. Jeśli Cię to tak bardzo razi, będzie się to odbywało na priv.
Co z oczu, to z serca. Odmienne poglądy też. I wszyscy będą zadowoleni.
W końcu o to na tym forum zawsze chodziło, prawda?

Myślę, że tak będzie najlepiej dla wszystkich.

Ulla, jak się dzisiaj miewają Twoje pannice?
Gagunia doszła do siebie po wczorajszych przeżyciach?

Dziewczyny, nie kłóćcie się, proszę :roll:

.
Przecież to nie ma najmniejszego sensu, a przecież wszystkim nam chodzi o dobro naszych podopiecznych, o wymianę wzajemnych doświadczeń, podzielenia się nimi, bez "skakania sobie do oczu".
Każdy ma prawo do własnego zdania, a złośliwość nie jest na pewno dobrym argumentem, by przekonać druga stronę do swojego punktu widzenia.
Wymieniajmy się doświadczeniami w taki sposób, by nie oceniać krzywdząco innych :ok:

.

Co do moich dziewczynek, to wszystko u nich ok!

.
Gagunia już chyba zapomniała, że wczoraj była kłuta, śladu traumy w niej po tej wizycie nie ma.
Zresztą, ja przypuszczałam (wyczuwałam instynktownie), że wyniki będzie miała dobre. Gagunia jest tak żywym i szalonym kotkiem, że ciężko naprawdę ją podejrzewać o jakiekolwiek niedomagania. Nie tak zachowuje się kotek chory, który coś tam w środku "hoduje".
Wiedziałam to i czułam, że problem leży w jej psychice, tylko nie wiem, jak do niego dotrzeć

.
Do psychologów ludzkich nie mam zaufania, a co to dopiero mówić o kocich.... :roll:

.

Ulla, cieszę się, że Gagusia doszła do siebie :ok:

Z psychiką to trudny orzech do zgryzienia.
Do zwierzęcia możesz mówić, ale z nim nie porozmawiasz.
Ale może coś wspólnie wymyślimy.

Głaski dla koteniek :1luvu:

Dawno tutaj nie zaglądałam a tutaj proszę widzę, że Gagunia dalej posikuje :roll:

Trudna sprawa. Kocha psychika jest bardzo wrażliwa, może jak kota była mała, spotkało ją coś złego? Moja Piratka na przykład nie znosi facetów i jak tylko jakiś się zjawi u mnie w domu to ucieka za kanapę

Myślę, że w jej przypadku brak oka i przesunięta żuchwa mogła zostać spowodowana jakimś strasznym wydarzeniem, w którym uczestniczył jakiś facet :evil:

Można się tylko zastanawiać, dlaczego się tak zachowuje. W przypadku Pciucha, który był agresorem i nietykalnym jajkiem cudownym eliksirem okazały się krople Bacha. Kocur miesza u mnie już 7 lat i muszę powiedzieć, że po kuracji zaobserwowałam super zmiany - dziś wchodzi na kolana, domaga się głasków no i ogólnie się zrobił bardzo przymilny :1luvu:

Podchodziłam sceptycznie, ale pomogło dlatego uważam, że czasem warto zaryzykować jakieś "dziwne" kuracje

(pod warunkiem, że nie szkodzą)
Jeżeli chodzi o kocich psychologów, to nie znam niestety i może dlatego podchodzę do nich sceptycznie. Jeżeli znasz jakiegoś, to można spróbować. Gdzieś w internecie jest taka strona, za pośrednictwem której można się z nimi skontaktować i poprosić o poradę chociaż nie wiem czy "na odległość" to ma jakiś sens.

Teraz mi się przypomniało, że kotka mojej cioci strasznie sikała na wszystko (łącznie z pościelą) i okazało się, że nie toleruje ona kotów jej męża, który z nimi wprowadził. Koty znalazły nowy dom, a kotka przestała sikać. Najciekawsze jest to, że w żaden sposób swojej niechęci wobec nowych lokatorów nie sygnalizowała.Tak więc jeżeli chodzi o futerkowce, to sprawy są często strasznie skomplikowane :evil:

Co do Gaguni to trzymam mocno kciuki, żeby przestała posikiwać :ok:

Niestety, traumatyczne wydarzenia z dzieciństwa mogą pozostawić ślady w psychice. Moja Plamka jako małę kocię miała babrzącą się ranę po sterylce (w takim stanie do mnie trafiła) i przez 2 tygodnie praktycznie codziennie byłyśmy u weta na czyszczeniu i podawaniu leków. Od tego czasu nie cierpi jeździć do weta, drze się przez całą drogę. Ogólnie moje koty się trochę wtedy stresują, ale Plamusia szczególnie.

No proszę - jeden dzień człowiek za miastem jest (w góach!!!), a tu takie ciekawe rozmowy się toczą... o psychice i somatyzacji

A że somatyzacja napięć psychicznych istnieje, to jest tzw. oczywista oczywistość :wink:

U zwierząt i ludzi. Wiem to po sobie. Chociaż osobiście nie posikuję po kanapach, to mam inne objawy :lol:

Arsnova pisze: Chociaż osobiście nie posikuję po kanapach, to mam inne objawy

To mnie ubawiłaś :ryk:

dobrze, że dorośli tak nie odreagowują stresów bo ja to bym chyba musiała spać w workach foliowych albo coś w tym stylu. Ale co prawda, to prawda istnieje wiele chorób psychosomatycznych

Brackish, miło Cię u nas widzieć

.
Tak sobie myślę, coś chyba jest na rzeczy w tym co piszesz. Teraz jestem juz praktycznie pewna, że lanie Gaguni wynika z 2-ch przyczyn: albo jest to trauma z czasów wczesnego kocięctwa, albo zazdrość o mnie i o Niunieńkę.
Bardziej jednak stawiam na to drugie...
Nie ulega wątpliwości, że moje koteńki są bardzo o siebie zazdrosne, a czasem rywalizują nawet o mnie :roll:

. Staram się je obdzielać sprawiedliwie pieszczotami, jedzonkiem i uwagą, niemniej jednak, jest bardzo zauważalne, że gdy poświęcam czas jednej, druga zabiega o moje względy (Gagunia), albo wycofuje się smutna, w oczekiwaniu na swój czas (Niunieńka).
Zachęcam je też do wspólnych zabaw, co czasem mi się udaje, ale rywalizacja i zazdrośc między dziewczynkami istnieje do teraz, I wydaje mi się, że jest bardzo prawdopodobne, że gdyby Gagunia była sama (ewentualnie w większym skupisku kotów), chyba by nie sikała, żeby znaczyć teren, bo nie miałaby rywalki w zasięgu.

Ale cóż, opcja, że rozdzielę dziewczynki, czy którąkolwiek komuś oddam, jest ABSOLUTNIE niemożliwa!

Za bardzo je obie kocham i na samą myśl, że którąś z nich miałabym stracić, włos mi się jeży na głowie! :strach:

.
Musimy więc sobie poradzić w inny sposób

.

Ulla pisze: I wydaje mi się, że jest bardzo prawdopodobne, że gdyby Gagunia była sama (ewentualnie w większym skupisku kotów), chyba by nie sikała, żeby znaczyć teren, bo nie miałaby rywalki w zasięgu.

Ale cóż, opcja, że rozdzielę dziewczynki, czy którąkolwiek komuś oddam, jest ABSOLUTNIE niemożliwa! Za bardzo je obie kocham i na samą myśl, że którąś z nich miałabym stracić, włos mi się jeży na głowie! .
Musimy więc sobie poradzić w inny sposób .

Spróbuj drugiej opcji :twisted:

Właśnie Ulla, może powinnaś adoptować jeszcze jakieś 5 kotów, żeby Gagunia zginęła z tłumie :ryk:

Ulla, chyba nie masz wyjścia - musisz powiększyć rodzinkę :wink:

A jak się miewają panienki?

Serdecznie zapraszam do podziwiania Cesarzowej na nowym tronie - i zabieram wszystkich w Podróż Zimową:
viewtopic.php?f=1&t=91547&p=5598610#p5598610
Zajawka:

Podpatrzone na innym wątku :twisted:

http://www.youtube.com/watch?v=eeJjsceo ... r_embedded

Arsnova pisze:Właśnie Ulla, może powinnaś adoptować jeszcze jakieś 5 kotów, żeby Gagunia zginęła z tłumie

Hehehe, dobry dowcip!

. A może najlepiej od razu całe schronisko zaadoptuję? :lol:

.
Ciotki, póki co, nie planuję powiększenia rodziny :wink:

, więc proszę mi tu nic nie insynuować :lol:

. Po pierwsze dlatego, że nie mam miejsca, a po drugie, że moje dziewczynki najłatwiejszych charakterków nie mają, więc tylko byłby problem :roll:

.
Jeśli napisałam o większym stadzie, to tylko dlatego, że w swoim tymczasowym domku, gdzie było ponad 10 kotów, Gagunia nie lała. A spędziła tam chyba 3 m-ce. Zaczęła lać, jak zamieszkała u mnie

.

A teraz parę zdjęć z kompletnie zasypanego śniegiem Krakowa. Pięknie to wygląda, prawda?

. Zima jak nie w mieście :wink:

.

Historia dużej już Gadżetki i Niuniuni - TO JUŻ ROCZEK! :)

Kto przegląda forum