Trójkot birmański n° 1

Dzien dobry!
Witaj Ikotipies!

No dobrze, chcialam jeszcze zwlekac, ale nie bede Was trzymac w napieciu: tak, tak, Maya jest pierwsza z lewej :mrgreen:

Gratulacje dla tych, co dobrze zgadli :piwa:

Znalazlam pierwsza zaszlosc historyczna, sprzed 2 lat :wink:

teraz juz moge sie troszke z tego posmiac, bo poszkodowany dawno o incydencie i przestrachu zapomnial, ale wtedy mi do smiechu nie bylo...
Opis oddaje matrixowe mozliwosci Pupusza

Dzis rano przerazilam smiertelnie mojego biednego kota, i gdyby nie to jego przerazenie, od ktorego scisnelo mi sie serce, to chyba przewrocilabym sie sie smiechu...ale nie moglam sie smiac, choc wyszlo smiesznie (nie dla Pupusza). Mianowicie, rano zaraz po wstaniu z lozka, jak zwykle poszlam nakarmic koty, ktore (tez jak zwykle) glosno dawaly wokalny wyraz swojej niecierpliwosci w oczekiwaniu na posilek, a poniewaz w takich nieludzkich godzinach zawsze jestem jak zombi i dzialam na radar, wskutek mojej niezrecznosci metalowa pokrywka od wielkiej puszki na karme wymknela mi sie z rak i z gromkim metalicznym brzekiem upadla (plasko) tuz obok kotow, przyprawiajac je (biedne!) bez mala o atak serca... Maya przypadla plasko do podloza, a Puszek wykonal numer nie z tej ziemi...zrobil salto w powietrzu, wyladowal NA SCIANIE i jak maly pokryty sierscia motocykl crossowy przebiegl metr w poziomie po scianie! No matrix, slowo daje....

pierwsza z lewej?

Brawo Anulka, zgadlas w ostatniej chwili! :ok:

Anulka!

anulka jak chciala wkleic posta to juz tamten sie podswietlil...ale kliknela wiec wskoczyl....wiedzialam ,ze bedziecie sie smiac:))

Ja sie nie smieje, widzialam, ze pisalysmy nasze posty jednoczesnie, i prawie jednoczesnie wyslalysmy

wiec naprawde zdazylas odpowiedziec w ostatniej chwili :lol:

anulka111 pisze:anulka jak chciala wkleic posta to juz tamten sie podswietlil...ale kliknela wiec wskoczyl....wiedzialam ,ze bedziecie sie smiac:))

A co, śmiech to zdrowie! :mrgreen:

Ale tak serio to z tymi postami różne rzeczy się dzieją dziwne. Bywa, ze wcale się nie załaduje, albo od razu hurtem. :kotek:

Zagadka rozwiazana, to wrzucam jeszcze na deser 2 fotki i oddalam sie do porannych zajec :kotek:

Jak dobrze miec wlasnego masazyste :ryk:

Co ona miala na grzbiecie?

Auć!

Piękne Birfanko masz te kotusie! :1luvu:

Dziekuje Kalair

Dokopalam sie do zdjec historycznych, choc wiekszosc to mam w albumach, nie w kompie niestety.
Pozycje kotow spiacych lub lezacych:

Lubię jak jest dużo zdjęć :1luvu:

I czekamy na historię Fifinki :!:

Historia Fifinki z rodzenstwem jest dluuuga, a ze opisywalam ja szczegolowo wtedy w mailach do przyjaciolki i rodziny, to chcialam sie dokopac do tej starej skrzynki... nawet gdzies ona jest na dysku kompa TZ, juz ja zlokalizowalam, ale nie moge tego pliku otworzyc :crying:

nie trace jednak nadziei, ze sie to uda, a jak nie, to opisze z pamieci, tylko ze to juz ponad 3 lata... tamte opisy lepsze byly. No nic, zobaczymy

Na razie sie dokopalam w moim wlasnym kompie do archiwalnych zdjec z dziecinstwa Fifinki :kotek:

Hej, wujek, chcesz sie bawic?

O ile z wujciem Pusiem Fifinka sie natychmiast skumala i skumplowala, to z ciotka bylo trudniej-nie, zeby Maya byla w stosunku do niej agresywna, ale, jak to ona, zdecydowanie trzymala dystans. Co zreszta i tak bylo sporym postepem, bo zanim zaakceptowala w domu nowo przybylego Puszka i pozwolila mu sie do siebie zblizyc, uplynal okragly rok (tak! tak! :strach:

), a wczesniej przy najmniejszej probie zblizenia, przytulenia czy wspolnej zabawy obrywal biedak po buzi i jeszcze wiazanki wysluchiwac musial

no rewanz wzial pozniej i ciagle bierze, choc bez agresji :lol:

Wypoczynek u boku surowej ciotki (raczej ewenement)

Fifinka dzielnie sie odgryzala wujciowi w zabawie od poczatku i nie dawala sobie w kasze dmuchac, ale przyznaje, ze ja truchlalam, iz Pupusz w ferworze zabawy sie zapedzi i ja przydusi czy zbyt mocno ugryzie, byla przeciez taka malutka przy nim, teraz, gdy sa wagowo rowne, nie boje sie juz i nie interweniuje.

Co ty wujek myslisz, ze sie dam? :twisted: