Zauważam klasyczne objawy poświątecznej deprechy...
No, camon, nie martwie się, do następnych Świat zostało jeszcze trochę czasu, dacie radę się pozbierać
mi się Święta nawet podobały. Głównie dlatego, że telefon nie dzwonił (był ściszony z powodu PEWNEJ PUCHATKI)
Za to dziś - M jak MASAKRA
Rano - pani ze Świętojańskiej (z którą wstępnie sie umawiałam dziś na foty po południu) czy już jadę??? Bo sąsiedzi oblepili piwnicę kartkami, żeby nie karmić tam kotów
Potem Emilka, że niestety, koty nie współpracują (no tak, wiadomo, pani K z nimi pogadała i nie współpracują
) - może nieco koloryzuję, ale to niestety nie pierwsze podejście do łapania tych kotów...
Potem dziecko, że ZNALAZŁO kotka, mały, biedny, ma coś z łapką. Wysłałam chłopczyka do lecznicy i poprosiłam o zdjęcie bo wiadomo, jak ktoś mówi, że kotek ma miesiąc to może równie dobrze mieć pół roku.
Ale kotek faktycznie mały (no, ze 2 mce) i na tych zdjęciach tak marnie wyglądał że bałam się kogokolwiek nim obdarować....
Kotek niestety nie przeżył - od 10 był w lecznicy, odszedł ok 13. Miał 35 stopni.
Niby nie ma - 20 stopni, ale dla takich maluchów i tak stanowczo za zimno.
Potem dziecko z mamą odwiozło Krecinkę von Ssak. W praniu okazało się, że silną alergię spowodowało jej sikanie na pościel
Tak nie chciałam wcześniej wnikać, bo ludzie mają już kota, którego Krecinka intensywnie wysysała. to mieliby mieć nagle alergię na czarne futro a na białe z szarym nie? Ale wszystko jasne. Gdyby byli z Białegostoku i byli zdecydowani że chca ją oddać to pewnie by pohodowali do czasu znalezienia domu. Ale tak - co 2 dni zmieniali zdanie, A to oddają a to nie. Wiadomo, jakby wpadli na ten pomysł za pół roku byłoby dużo gorzej. A Krecinka mocno przestraszona, nie chce nawet ssać
Ale o wiele ładniejsza jest on syfu Kaja - zgrabniutka, modelka normalnie. Kolejny "kociak po syjamce"
Byłam w końcu na tej Świętojańskiej - pani ma dobre serce, ale własne pomysły na rozwiązanie kocich problemów
Tj kotki mieszkają w dobrych warunkach, w ciepłej suszarni. Mają ok 8 tyg i są takie tylko trochę bojące.
W sam raz do adopcji, bo mniejsze od nich są tylko Trikotki Uli. Tyle, że pani najbardziej by chciała, żeby jej dostarczać jedzenie i żwirek, potem wysterylizować i żeby tam mieszkały pod blokiem. Świetny plan, nie ma co...
;
z racji na trudności w poruszaniu się po mieście wielorybów (tu ja w roli głównej
)
Czarnulka robi dziś za kocie taxi dla Srebrzynki, która zamarzyła o utracie części swej kobiecości. Ma też przejąć dwie "Biedne puchate" czarnulki. No tak, te puchate najbiedniesze
Pierwszy czymś się zatruł i zmarł jakiś czas temu, a w piątek dowiedziałam się coś strasznego. Kropek Numer Dwa nie zdążył obudzić się pod samochodem, który ruszył.. Moja Mama jak tylko go zauważyła kazała bezdomnemu go przypilnować, pobiegła po kluczyki i zawiozła do przychodni.. Po drodze dostał dreszczy i lekarka już tylko go uśpiła.. Mam nadzieję, że nie cierpiał zbyt długo. A miał tak wielką chęć życia 
. Przez całą drogę wpatrywał się przestraszonymi oczami w zapłakane oczy mojej Mamy. Mimo tego, że był kotem "dzikim", wiedział, że w tym momencie potrzebuje pomocy człowieka. Szkoda, że się zawiódł.. 
. Siedział sobie na parapecie, ale jak otworzyłam drzwi to zwiał.. Jak się tylko przejaśni to lecę zobaczyć co tam słychać w ryskiej szopce.
