Mój Pięciokot cz.12 Paaadaaaa śnieeeeg... :o

i dobrze Kinia tak ma być, najważniejsze żeby koty wyzdrowiały :ok:

Ja wiem że taki jest priorytet co nie zmienia faktu że jest to dla mnie krepujące po zbóju. Ambiwalencja się tworzy niemiła - z jednej strony świadomość niewyróby i wstyd spowodowany koniecznością przyjęcia pomocy, z drugiej ulga bo wiem że mogę leczyć, że mam za co.

nie przesadzaj, każdy cię rozumie i twoje skrupuły. Najważniejsze w tej chwili to wyleczyć koty, odkurować, odczekać, poszeczepić. Ponadto znaleźć dom małej.
Najlepiej przed 6 - co pomału staje się dramatycznie pilące :ok:

Tyzma pisze:nie przesadzaj, każdy cię rozumie i twoje skrupuły. Najważniejsze w tej chwili to wyleczyć koty, odkurować, odczekać, poszeczepić. Ponadto znaleźć dom małej.
Najlepiej przed 6 - co pomału staje się dramatycznie pilące

Owszem. Wiem, ze jeśli Szelka do tego czasu nie wydobrzeje całkiem, to choć - mam nadzieję - poprawi się na tyle że będzie mogła pojechać do Agaty i Alexa i będzie tam miała doskonałą opiekę. Skarpeciara nie ma tyle szczęścia i faktycznie jej domek staje się tematem "na wczoraj".

Paskudztwo!! MIęsko na misce, a ta mnie do kuchni prowadzi! Żeby nie było wątpliwości jak zobaczyła miseczkę na conva, od razu "miau". O, zołza pierońska!

Witaj dzielna kobieto. :piwa:

Gdzie dzielna?? Wyje po kątach w poczuciu totalnej porażki, a w wolnych chwilach robi to co robi bo to akurat jest oczywiste.

kinga w. pisze:Gdzie dzielna?? Wyje po kątach w poczuciu totalnej porażki, a w wolnych chwilach robi to co robi bo to akurat jest oczywiste.

No matko...Kinguś, Ty przecież :aniolek:

Większości ludzi nie chciałoby się kiwnąć palcem...Podziwiam Cię, że potrafisz się pozbierać i jeszcze iskierki humoru w twoich postach można się doszukać. ja niezmiennie :ok:

trzymam bo daleko.... :roll:

Wiesz co? Jak minęło bezpośrednie zagrożenie, jak już wiem że prędzej czy później (oby prędzej) maluchy się pozbierają, to i humor lepszy bo stres odpuścił.