Mój Pięciokot cz. 11 Chyba można się cieszyć! :)

Kinga trzymaj się, przesyłam ciepłe myśli.

Ja się już nie trzymam. Straciłam wiarę w sens męczenia malucha, nie wierzę że jeszcze może się pozbierać. Oglądało go dziś dwoje wetów - wetka która go leczy, wobec pogorszenia od wczoraj już nie mówi że się pozbiera. Wet też powiedział że marnie wygląda. Kazali grzać. Więc grzeję - to go nie boli przynajmniej.

Niedobrze...

Mocno przytulam.

Kinguś, ciepłe mysli slę do ciebie. trzymaj się :ok:

walcz maleńki proszę... :ok:

Mały wyszedł spod poncha, poszedł do miski. Coś poglamał. Odrobinkę. Przeszedł pod moje krzesło, umył sobie łapkę, potem wspiął się z powrotem na kanapę gdzie jest kocyk. Wsadziłam go z powrotem pod poncho. Skarpeta się nie obcina - śpi na kocu (bardziej materac w sumie niż koc) tuż obok Kłaka, który przecież takiej okazji do grzania doopska nie mógł przepuścić. Gremlinek malutki nadal z trudem oddycha, wycieczka do miski bardzo go zmęczyła, tyłek ufajdany kupskiem... Nie chcę go męczyć myciem. On się boi mycia tyłka, więc... Brudny tyłek to najmniejszy problem.

tyłek to nic, a jak sie boi mycia to nie wsadzaj go pod kran tylko myj mokrą szmatką albo nawilżoną chusteczką. niech zdrowieje maleństwo, bo nie moge przestać myśleć o nim. a jak reszta?

Reszta przy nim to okazy zdrowia. Skarpeta bulgocze, Mudzinka odpuściła dziś jedzenie na rzecz rzyganka (to akurat martwi), Futro zaczęła kichać. Bulgot Skarpety mnie nie martwi - i tak już jest słabszy a ona i tak mimo zapranego nosa nie traci apetytu. I gorączka jej maleje, ożywia się tak jak i szylkretki.

agul-la pisze: niech zdrowieje maleństwo, bo nie moge przestać myśleć o nim. a jak reszta?

Ja to samo...Ale jakby się całkiem poddał to chyba by nie próbował jeść? :ok:

shira3 pisze:
agul-la pisze: niech zdrowieje maleństwo, bo nie moge przestać myśleć o nim. a jak reszta?
Ja to samo...Ale jakby się całkiem poddał to chyba by nie próbował jeść?

Tego się łapię. Z drugiej strony u weta był tak słaby i spokojny... NAwet nie zapłakał choć zawsze miauczał, nawet próbował sie bronić lub wiać pod moje ubranie. I ten spadek temperatury, każdy oddech brany na siłę...

kinga w. pisze:
shira3 pisze:
agul-la pisze: niech zdrowieje maleństwo, bo nie moge przestać myśleć o nim. a jak reszta?
Ja to samo...Ale jakby się całkiem poddał to chyba by nie próbował jeść?

Tego się łapię. Z drugiej strony u weta był tak słaby i spokojny... NAwet nie zapłakał choć zawsze miauczał, nawet próbował sie bronić lub wiać pod moje ubranie. I ten spadek temperatury, każdy oddech brany na siłę...

Może to przesilenie....? I potem będzie lepiej? Zeby to było tak.... :ok: