OLAF - przerażony puchatek - już w DS

biedny Olafek, ale juz dobrze ze w troskliwych rekach

cóż za zieleń oczu

Niestety tak mniej więcej wygląda Olaf przy każdej naszej wizycie

Nie wiem, kiedy ten kocio się "rozluźnia" - chyba tylko jak śpi...

Śliczny puchaty kocio, miał wielkie szczęście Anetko, że go zauważyłaś :1luvu:

gosiaa pisze:Śliczny puchaty kocio, miał wielkie szczęście Anetko, że go zauważyłaś

Aneta naprawdę uratowała mu życie. W ostatnim, albo przedostatnim momencie. Gdyby jeszcze kilka dni pobył w tym niedostępnym kącie, w którym się schronił, to pewne jak w banku, że za jakiś czas ktoś z pracowników kociarni znalazł by tam jego zasuszony szkielecik

.

Olafek jest przepiękny :1luvu:

ja wierzę, że się otworzy. Mój pierwszy tymczasik - Zulusek, był bardzo nieśmiałym koteczkiem. Zawsze gdy czegoś się bał, lub przychodził ktoś obcy - chował się za szafkami w kuchni. Do nas otworzył się w ciągu 3 miesięcy, gdy u nas przebywał, natomiast obcych się bał.......ale w nowym, dobrym, ciepłym domu bardzo szybko przeistoczyl się w odważnego, wyluzowanego kocurka. Wierzę, że Olafek też prrezstanie się bać!!
Duszku - jak dobrze, że go zobaczyłaś :1luvu:

widziałam go jeszcze w schronie, zawoziłam do domu Krzycha. Cudny, długowłosy, choć z przerzedzonym futerkiem, i taki wystaszony

Ja wierzę że kocio się otworzy, potrzebuje tylko czasu :ok:

Duszek686 pisze:

Niestety tak mniej więcej wygląda Olaf przy każdej naszej wizycie
Nie wiem, kiedy ten kocio się "rozluźnia" - chyba tylko jak śpi...

a moze feliway?

ale on ma dlugi cudny wlos, jaki fajny z niego kicek!

Feliweya chyba trzeba będzie kupić... Zobaczymy, może krople Bacha zadziałają...

[size=85]Na razie muszę ubezpieczyć autko i zrobić przegląd... Moje koty jakoś też nie żyją w harmonii - zwłaszcza jedno odrobinkę zołzowate dziewczę - i im też by się przydał... Wszystkiego na raz się nie da niestety...[/size]

Olaf zrobił dziś malutki kroczek naprzód i wyszedł z ukrycia po jakiś 15 minutach od naszego przyjścia

Co prawda głodny był chyba i po prostu pognał dzikim truchtem do michy w kuchni, ale zawsze to jednak jakiś postęp :roll:

no pewno, że postęp i to wcale nie taki malutki :ok:

a jak Was nie ma, znaczy jak kot jest tylko z Mamą, to wychodzi?

Georg-inia pisze:no pewno, że postęp i to wcale nie taki malutki a jak Was nie ma, znaczy jak kot jest tylko z Mamą, to wychodzi?

No wychodzi, wychodzi

. Nawet bawić się próbuje

Mama - najcudowniejszy człowiek na świecie - na kociej psychice zna się niewiele... W związku z powyższym mam średnio 3 telefony dziennie z "rewelacjami" dotyczącymi Olafka :roll:

Dziś np usłyszałam, że Olaf chyba zwariował, bo od rana powyciągał wszystkie zabawki z kątów i biegał po całym mieszkaniu jak wściekły, a mama spać nie mogła :wink:

Z Olafa będzie fajny kot - trzeba tylko troszkę cierpliwości.

Dziś Olaf był u Pani Doktor. No bo grzyb jest nadal, i się drapie, i sierść słaba i matowa...
Dostał syropek do jedzonka a na kark jakieś paskudztwo na świerzba i robale...
Ale generalnie nie jest źle...
Muszę się zebrać i napisać jakieś ogłoszenia... Tylko te zdjęcia nieszczęsne...

Dużo łatwiej byłoby z tymi zdjęciami i opisem gdyby Olaf był u nas. Ale to nie byłoby najlepsze dla Olafa. Z 2-ch powodów.
Po pierwsze - znów nowi opiekunowie i kolejny stres związany z aklimatyzacją
Po drugie - nasza kochana Miki. Przyjazną koteczką, mimo najszczerszych chęci, nazwać jej nie mogę... Ona niestety tłucze wszystkich przedstawicieli własnego gatunku - Olaf miałby przefikane

OLAF - przerażony puchatek - już w DS

Kto przegląda forum