Jest dobrze i tak będzie... do następnego ataku...

Haniu, mówiłaś, że będzie coś wymyślać, aby zabezpieczyć Lili przed upadkiem ze schodów.
Czy to nadal jest konieczne? Kotusia chodzi już chyba normalnie, pewnie?

dellfin612 pisze:Haniu, mówiłaś, że będzie coś wymyślać, aby zabezpieczyć Lili przed upadkiem ze schodów.
Czy to nadal jest konieczne? Kotusia chodzi już chyba normalnie, pewnie?

Wtedy, kiedy to mówiłam, Lili poruszała się w stylu wczesnej Malibu, tylko znacznie mniej sprawnie. Właściwie prawie nie chodziła, nie była w stanie. To było przerażające. Liczyliśmy oczywiście na poprawę, czyli na to, że zacznie jakoś się przemieszczać - przewracając się i zataczając, trzęsąc przy tym opadającą główką. Wtedy zabezpieczenie schodów byłoby niezbędne. Ale... Malutka nawet na drapak się wspina, żeby dorwać ogonek Filunia albo z góry popatrzeć na te większe od niej kociska :lol:

Żeby jeszcze chciała, jak dawniej, spać na swoim ludziu... Lili należy bowiem do gatunku kota naludziowego podkołderkowego. :ryk:

Czy ona ma to samo schorzenie, co Lukrecja u Magiji?

Lili wchodzi spać na górę. Prawda? A więc musi też schodzić.
Rozumiem, że teraz, gdy czuje się lepiej, już nie ma z tym problemu.

dellfin612 pisze:Lili wchodzi spać na górę. Prawda? A więc musi też schodzić.
Rozumiem, że teraz, gdy czuje się lepiej, już nie ma z tym problemu.

Na pięterku koty mają swój pokój - z wielkim drapakiem, tunelem, koszykami, poduszkami, otwartymi transporterami, zabawkami, miseczkami z wodą. Wstawiliśmy też jedną z kuwet. Koty są na tyle uprzejme, że oddały do naszej dyspozycji 2 kąty swojego pokoju. W jednym stoi nasze łóżko (z którego przede wszystkim kociarstwo korzysta), w drugim biurko z komputerem (na monitorze i biurku towarzystwo również lubi urzędować). Gdyby więc Lili nie była w stanie schodzić po schodach, trzeba by zabezpieczyć wyjście na schody, a jedzonko podawać na górze.

to faktycznie macie prostą sprawę.

Niemniej jest nadzieja, że następny atak nie nastąpi szybko albo też, i należy mieć taka nadzieję, nigdy więcej się nie powtórzy. Bardzo gorąco tego życzę. Niech malutka spokojnie sobie żyje.

I proszę koniecznie wypieszczochać na dobranoc Obrazek

Jak się miewa Lilunia ?

Lili jest niesamowicie ożywiona. Od kiedy ją mamy (czyli od lipca tego roku), jeszcze nigdy nie była w takiej formie. To niesamowita radość widzieć, jak koteńka biega, skacze, bawi się myszką :lol: