trudno mi powiedziec gdzie przebywal ale raczej caly czas na wolnosci, nie wiem co jadl bo jest strasznie wychudzony. bylismy u weterynarza wszystko wydaje sie byc ok. nie ma zadnych ran, siersc oprocz tego tego ze bardzo brudna (za 1 razem nie dalo sie domyc) jedyne co mnie mocno zaniepokoilo to ze podobno ma rozne zrenice, ja tego nie zauwazylam, weterynarz powiedzial ze to moze byc efekt krwiaka pourazowego, rzeczywiscie Szarun ma na glowie "placek" bardzo maly, jezeli byla tam rana to sie zagoila, poza tym zachowuje sie ok, w badaniu neurologicznym tez bz, wszystko pamieta, po przyjsciu do domu pamietal co gdzie, i reagowal na nauczone gesty (bo uczylam go od malego) takze mam nadzieje ze jesli cos tam sie dzieje w jego glowie to teraz po tym wszystkim da rade. ma jedzenia pod dostatkiem, co zechce, najlepszy zwirek ale przede wszystkim wiele milosci od domownikow, jest rozpieszczany. jest juz odrobaczony, dostaje witaminy, ze szczepieniem musimy poczekac.
a wyciagnelam go z piwnicy z klatki obok. zadzwonila do mnie sasiadka ze to jest chyba Szarun bo go znala, ale wczesniej go nie bylo na osiedlu, musial skads przyjsc.
w kazdym razie jestem szczesliwa, ze juz jest w domu......
gdy go zobaczylam w okienku piwnicy od razu wiedzialam ze to on, a on nie uciekal....
wiedzial ze juz jest blisko domu.
to co przezyl zostanie jego tajemnica ale po przyniesieniu do domu caly czas mialczal ale tak inaczej jakby opowiadal co go spotkalo az stracil glos.....(tutaj zrozumia mnie tylko prawdziwi kociarze ale wiem ze na tym forum jest ich duzo!)
a w miedzy czasie poznalam wielu ludzi ktorzy pomagaja bezdomnym kotom i oczywiscie uleglam urokowi takim dwum malym kociakom, wiec teraz mamy 3 kotki.....ale dom jest przepelniony miloscia.....u nas dla wszystkich znajdzie sie miejsce a przede wszystkim dobre serce....
(ale sie rozpisalam, ale to ze szczesliwosci)
