Sonia i Otis - cz. V - świątecznie str 97

» Czw lip 30, 2009 10:17

Ta ciekawość bardzo mobilizuje do pracy, wiem coś o tym.

My mamy teraz Garmina, to taka maszynka z GPS-em, która tylko nie pierze przepoconych koszulek. Nie dość, że wiemy ile km, to jeszcze nie boimy się biegać na obcej ziemi, bo - zawsze możemy wrócić po śladzie do punktu wyjścia

A krokomierz trzeba bardzo dobrze skalibrować, inaczej sporo przkłamuje :-)

» Czw lip 30, 2009 14:53

Dzięki !
Wyszło, że zrobiliśmy jakieś 12 km w tempie ok 5km/h czyli do Korzeniowskiego nam jeszcze daleko

» Czw lip 30, 2009 18:43

Ale 12 km jak na wieczorny spacerek, to naprawdę bardzo ładnie. Hipciu, znając twoje problemy z kręgosłupem, niezmiennie polecam Nordic Walking, i szybkość Wam wzrośnie i zasięg, a ulga dla kręgosłupa bardzo duża.

» Czw lip 30, 2009 19:29

Tak się zamelduję...
Czytam, podglądam, niezmiennie podziwiam.
Jak czas pozwoli (głównie praca) postaram pojawić się na trasie.

Dziś odebrałam nasze karnety na basen - zobaczymy co będzie. Ostatnio przepłynęłam 2 długości i myślałam, że umrę. Ale spoko, TŻ pluł płucami po jednej :twisted:

» Czw lip 30, 2009 19:40

Trening czyni mistrza :-)

moją słabością jest, że właściwie tylko utrzymuję się na wodzie, ale z zapędami Piotrka do triatlonu, pewnie będę musiała i to nadrobić.

» Czw lip 30, 2009 21:25

To szybciutko nadrabiaj :wink:

, pływanie to świetny relaks.

» Czw lip 30, 2009 22:48

Kiedy ja się boję wody, mam młodzieńczą traumę, mocno się kiedyś podtopiłam na obozie harcerskim. Ja nie wierzę w moje możliwości :evil:

» Pt lip 31, 2009 8:01

Przeżycia niemiłe, ale może warto wziąć parę lekcji na basenie,. Moja koleżanka w ten sposób pokonała strach przed wodą. Poćwiczyła z osobistym trenerem, potem sama pochodziła na basen i teraz w jeziorze, czy morzu kąpiel jest dla niej przyjemnością.

» Pt lip 31, 2009 9:05

izaA pisze:Kiedy ja się boję wody, mam młodzieńczą traumę, mocno się kiedyś podtopiłam na obozie harcerskim. Ja nie wierzę w moje możliwości

Ja topiłam się trzy razy. Porządnie. Raz na basenie, dwa razy w morzu. Płuca pełne wody, zielona woda przed oczami, śmiertelne przerażenie. Pierwszy oddech wodą jest straszny. Koszmar.
Ale nie dałam się. Nauczyłam się pływać z przekory i złości, kiedy byliśmy większą grupą nad jeziorem. Wszyscy popłynęli sobie skosikiem na inną część brzegu, zostałam tylko ja. Byłam najmłodsza i bardzo chciałam należeć do towarzystwa. Z desperacją wlazłam do wody. Udało się. Żadnym stylem, mieszanką żabki i czegoś tam. Ale dopłynęłam, ledwo żywa i zdyszana. Dziś nadal pływam czymś zbliżonym do żabki, ale idzie mi przyzwoicie.
Nie mogę zanurzać uszu, bo natychmiast wraca mi stare zapalenie ucha. Noszę soczewki, więc muszę pływać w okularkach, albo z zamkniętymi oczami. Nic mnie nie zniechęca

» Pt lip 31, 2009 9:55

izaA pisze:Kiedy ja się boję wody, mam młodzieńczą traumę, mocno się kiedyś podtopiłam na obozie harcerskim. Ja nie wierzę w moje możliwości

Walcz ze słabościami.

Ja też się topiłam. Dwa razy nawet. Brr... Nadal boję się wody. Większe przestrzenie jak staw czy jezioro mnie przerażają - płynę dotąd gdzie ludzie łażą, może kawałek dalej i wracam. :oops: