Georg, Klemens... i Miriam. W nowym domu. Foteczki

[magdaradek]

oczywiście że trzymamy kciuki największe na świecie!!!!

[ruru]

Szpileczko
może się uda
uratować oczko
kciuki som

[Georg-inia]

Szpileczko
może się uda
uratować oczko
kciuki som

Ciocia CoolCaty dała nowe leki i odesłała TŻ-ta do domu razem z dwuoczną Szpileczką Na rozwiązanie ostateczne jest jeszcze czas - tak powiedziała. No to leczymy dalej

[Malati]

kciuki, kciuki, kciuki bardzo mocne!!

[ruru]

ale się cieszę!!!!
super super super

[Chat]

Kciuki za Szpileczke

[gosiaa]

To i tutaj kciuki potrzymam, a co

[goska_bs]

Chlopaki jak zyjecie??

[Georg-inia]

Chlopaki jak zyjecie??

Żyjemy w ciasnocie


ta mała ciągle po mnie łazi...


i wszędzie się wpycha


Klemcik przygnieciony małą kotą


a ja się nie pokażę, bo mam focha - Duzi zawieźli mnie dziś do takiej jednej Ciotki, co mi w paszczę zaglądała, macała po brzuchu, a na koniec ukłuła Bohatera? w kark?

Georg zniesmaczony ale zaszczepiony

[Georg-inia]

wróciliśmy z wakacji, chłopaki z fochem, że im teraz za ciasno w mieszkaniu, a ja ze stresem, że do roboty trzeba

może znajdę jaką fotę wakacyjną w aparacie, to zapodam

[Malati]

Inga no mamy nadzieję, że znajdziesz i to nie jedną fotę wakacyjną! Opisy to za mało!

[gosiaa]

Czekamy na fotki

[jerzykowka]

Czekamy na fotki

Tak, tak, czekamy na fotki!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
I sciskamy cala cudowna Druzyne

[magdaradek]

Inga to się chyba zakopała w tych fotkach i nie wiedziala wczoraj co wybrać i nie zamieściła NIC FOCH

[Georg-inia]

chyba nie będzie fotków z przejrzanych setek zdjęć jest kilka Klemciowych, które nadają się do publikacji. Georg aparatu nie lubi, a że na ranczu miał gdzie zwiewać, to w większości wyszła mi sama trawa czekam jeszcze na zdjęcia z aparatu siostrzenicy TŻ-ta, może tam coś się znajdzie...

jeśli pogoda się utrzyma - planujemy jeszcze wyjechać na weekend, bo Pan Sympatyczny naprawdę popadł w depresję Leży na parapecie w sypialni i smętnie wygląda przez okno. Cały dzień i całą noc. Ledwo rano go na śniadanie zwołałam, przyszedł, powąchał, popatrzył na mnie z wyrzutem i poszedł z powrotem na swoją leżankę. Tłumaczę mu, że też mi się nie uśmiecha, że musiałam wrócić do miasta i do tego jeszcze ja muszę pracować, podczas, gdy on może się wylegiwać, ale nie pomaga... Nigdy nie miał aż takich stresów, nie wiem, co jest...