Rumcajs u _kathrin (')

[Agneska]

no, to możemy już się całkiem uspokoić.

[_kathrin]

no, to możemy już się całkiem uspokoić.

Oj nie, nie!

Nie wolno odpuszczać. Jesteśmy (chyba) na dobrej drodze, ale kciuki cały czas potrzebne!

Kciukamy, kciukamy

[Agneska]

Kasia, jasne, że kciuków nie puszczamy, ale możemy je trzymac nienerwowo.

[Boo]

Kciukamy intensywnie!

[jopop]

Kciukamy nadal. Słyszałam w lecznicy, że to ucho w środku wyglądało makabrycznie... trudno się dziwić, że kota bolało...

[_kathrin]

Kciukamy nadal. Słyszałam w lecznicy, że to ucho w środku wyglądało makabrycznie... trudno się dziwić, że kota bolało...

Kanał słuchowy niczym błotna mazia


Porzuciłam biedaka ma ponad dobę i mam za swoje. Jakby był na tyle silny, wisiałby mi za nogawce spodni, tak chodzi za mną krok w krok i jęczy o głaski.

[mpogorzelski]

Co slychac u staruszka?

[Agneska]

Kasiu,
zgodnie z obietnicą, byłam Tobie, Memce i Rumcajsowi winna sesję fotograficzną z Rumcajsowo-bazarkowych zabawek dla kotów.

Nadrabiam zaległości:




Oczywiście moje stado zawsze zaprasza Ciebie z Rumcajsem, Wieszaniem i Ariutką na zabawy.
Jak widać, wszystkim futrzakom się podoba.

[_kathrin]

Oczywiście moje stado zawsze zaprasza Ciebie z Rumcajsem, Wieszaniem i Ariutką na zabawy.
Jak widać, wszystkim futrzakom się podoba.

Super zabawka! Hamerykańska!

Agneska czy Ty wiesz co piszesz?
Ja gotowa jestem z całym stadem do Ciebie na zabawę przyjechać
I zostać na dłużej





A z Rumcajsa się znowu polało. Płyn z krwią, pękła skóra w nowym miejscu.
Maciej mówi że, to dobrze. Ucho się oczyszcza.
Zmieniliśmy antybiotyk...
I miejsce zamieszkania.
Rumcajs jest bardzo dzielny.
I walczyć zaczyna przy czyszczeniu szyi.

[Agneska]

Rumcajs walczy?

[_kathrin]

Rumcajs walczy?

Walczy Nie dziwię mu się wcale, ma już zwyczajnie dosyć czyszczenia, zabiegów, odrywania zaschniętych wydzieli z szyi, oczyszczania ran

[jopop]

biedne kocisko.

szlag mnie trafia jak myślę, że kilka lat temu można to było wyleczyć jednym głupim antybiotykiem

[_kathrin]

Nawet nic nie mów. Dziś mam zły dzień/noc.


Doszło do tego że, jak wracam do domu (czyli całkiem niedawno), Rumcajs spiernicza przede mną pod komodę w pokoju, żałosny to jest widok, z racji że zaburzenia błędnika powodują kilkukrotne wywrotki podczas ucieczki
Podawanie mu tabletki to jakiś koszmar. Ślini się tak obficie, że lek wypływa z paszczy zaraz po próbie wepchnięcia do gardła, a wkładam całkiem głęboko. Dziś walczyłam z nim dobre pół godziny, zrobił przy tym kupę. Dużą kupę. Na łóżko.

A jakby było mało kłopotów... zrobił się kolejny ropień, podejrzewam że, zanim wrócę jutro z pracy pęknie, rozlewając się gdzieś, na czymś białym zapewne.
A jeśli nie pęknie, czeka nas wycieczka do jakiejś lecznicy całodobowej na Grochowie.

A jakby było mało kłopotów...stare bure koty mają grzyba. Rumcajs na uchu i łapie, Wieszak za uchem na szyi.


W takich chwilach jak ta, mam ochotę to wszystko rzucić w cholerę. To całe tymczasowanie, zostawić stare bure kocury i Arię, Białą wyadoptować, zamknąć DT i zniknąć z miau.

Niech mnie ktoś przytuli

[piotr568]

Pzytulam

Uszy do góry, jutro znowu dzień, znowu walka o tabletkę, walka z ropniami... z ... wiatrakami, może nie, bo często ta walka jest wygrana .... i dla tych chwil, aby poczuć smak zwycięstwa, aby spojrzeć na zdrowego szczęśliwego kota, dla tych chwil warto walczyć

[_kathrin]

Dziękuję Piotrze.



Rumcajsowi sam pękł ropień. To dobrze. Ominęło go rozcinanie go pod narkozą.

Biedny Rumcajs. Boję się że, nadchodzi ten moment, gdzie należy zacząć rozważania nad przerwaniem cierpień
Rumcajs czas spędza głównie pod komodą, trochę je, ale nie za dużo.
Krew z płynem leje się nieprzerwanie, teraz go czyszczę dwa razy dziennie, raz już nie wystarcza.
Boli go, smutny jest.

Podanie antybiotyku to walka pełna stresu, krzyku i łez