jak przetrwać śmierć kota?

[Dotty]

Jak tylko się znajdzie jakiś potrzebujący bidulek to się na pewno zajmę. A na razie czuję, że mi serce krwawi i na nic nie mam siły...to tak potwornie boli i nie ma od tego ucieczki. To wszystko, co piszecie to prawda jest, tylko potrzeba czasu...a w tym czasie trzeba się komuś wypłakiwać, żeby nie oszaleć...tak bardzo chciałabym jeszcze raz ją zobaczyć, pogłaskać...usłyszeć jak mruczy przytulona.... ;((

[Erin]

Jak tylko się znajdzie jakiś potrzebujący bidulek to się na pewno zajmę. A na razie czuję, że mi serce krwawi i na nic nie mam siły...to tak potwornie boli i nie ma od tego ucieczki. To wszystko, co piszecie to prawda jest, tylko potrzeba czasu...a w tym czasie trzeba się komuś wypłakiwać, żeby nie oszaleć...tak bardzo chciałabym jeszcze raz ją zobaczyć, pogłaskać...usłyszeć jak mruczy przytulona.... ;((

Ja mam dokładnie tak samo z moim Psotusiem
Oddałabym wszystko, żeby Go jeszcze raz przytulić i zobaczyć te piękne, mądre oczka

[Gretta]

Bardzo Ci współczuję
[*] [*] [*] dla kotusi

Już 4,5 roku minęło, jak odszedł Tymonek, mój pierwszy kot
Do dziś nie mogę go oglądać na filmie, bo płaczę - tak bym chciała go przytulić, a mogę tylko popatrzeć...
Od tego czasu zamieszkały z nami 4 następne koty. Pomogło.

[Dotty]

niestety, trzeba czasu...ale tak ciężko ten CZAS cholerny przetrwać....myślicie, że wypada się modlić za kicię? bo ja cały czas to robiłam...od początku

[Erin]

niestety, trzeba czasu...ale tak ciężko ten CZAS cholerny przetrwać....myślicie, że wypada się modlić za kicię? bo ja cały czas to robiłam...od początku

Wypada!
Ja też się modliłam za Psotusia - jak wariatka latałam do kościoła

[Dotty]

szkoda, że ten św Franciszek taki zalatany ostatnio był ;( może by jej wyprosił jeszcze parę miesięcy z nami....sama już nie wiem, co myśleć. Czytam forum o różnych bidulach i serce mi się kraje w plasterki. aż żyć i oddychać ciężko....

[Erin]

Dokładnie

Napisałam do Ciebie PW, dostałaś?

[vega013]

niestety, trzeba czasu...ale tak ciężko ten CZAS cholerny przetrwać....myślicie, że wypada się modlić za kicię? bo ja cały czas to robiłam...od początku

Oczywiście, że wypada Ja się modlę i myślę, że robi to większość osób, które straciły futrzastego członka rodziny.

[Dotty]

Erin, dostałam PW i już odp.

vega36, czasami myślę, że gadałam do próżni ;( wiem, że nie można tak myśleć, ale nic mnie tak psychicznie nie dobija jak niemoc i bezsilność, gdyby to było możliwe oddałabym jej moje serce, żeby tylko żyła ;(((

[Erin]

Ja też bym oddała wszystko Psotusiowi. Ale to niestety nie było możliwe

Odpisałam Aniu!

[izydorka]

przeżyć śmierć kota można z innym kotem.
On nie zastąpi, ale pomoże...
Życie nie jest po to żeby rozpamiętywać coś czego się nie zawróci, ale po to, by działać...
Działań życzę i następnego, innego futrzastego , któremu opowiesz o Tym, Który odszedł...

[kristinbb]

Współczuję Ci,
sama się zastanawiam co to będzie, kiedy przyjdzie czas moich kotów.

[Dotty]

izydorka, próbuję wszystkiego, na innego kota nie mam siły, chociaż jak się zdarzy sposobność...

kristinbb, nie myśl o tym. ja jakoś czułam, że nie na długo mi została dana przyjemność bycia z moją kiciunią, próbowałam doceniać każdy dzień, jakby był ostatni...i tak nie byłam gotowa, na to się przygotować nie można ;(

[izydorka]

nie martw się, siła się znajdzie jesli ją będziesz musiała wykrzesać dla kogoś, czegoś...
powtarzam - najgorsza (ale niestety najłatwiejszą) rzeczą jest rozpamiętywanie i pogrążanie się w żalu...
na smutek najlepsze jest zająć się czymś. Smutek, przemyślenia są ważne, ale w jakimś konkretnym celu , a nie dla samego smucenia się...
tu jest mnóstwo wątków ze śmiercią w tle. Ale trwają......Czego i Tobie życzę.

[Dotty]

dzięki :*