Moje kotki , kocury i kocieta!

[Szura-najmysi mama]

Klusio wcale nie czuł się winny! Patrzył na mnie zdziwionym wzrokiem

[milenap]

Klusio coraz bardziej (o ile to możliwe ) mi się podoba, ma charakter

Podziwiam zaangazowanie i prace włozone w wychowanie takich maluszków! Biełka jest śliczna a czy to często sie zdarza, ze kotki tak sie zachowują w stosunku do małych? (pewnie głupie pytanie, ale nigdy w domu mi się kociaki nie urodziły)

[kotika]

Maszka dominuje w naszym stadzie.



Biełeczka to nasze szczęście. Panienka uwielbia przytulanie, głaskanie pod brzuszkiem i kocyk! Jeśli zobaczy, że siedzę, natychmiast prosi o kocyk miaucząc cieniutko jak małe kociatko i prowadzi mnie do tapczanu. Kocyk być musi. Biełeczka ozdabiała okładkę KOT-a. Dziewczynka rodziła tylko raz, bo macierzyństwo nie jest tym co ona lubi. Urodziła, umyła się i stwierdziła, że jej rola już się skończyła. Wychowałam jej dwóch synków karmiąc je kroplomierzem, a jak były trochę starsze z butelki. To Griszka i Gosza, dzieci Biełki (Biełeczka jest już kastratką)





to Griszka w wieku paru tygodni

a to Gosza
obaj w tym czasie wyglądały strasznie





a tak wyglądały miesiąc przed odejściem do swoich domkow. Griszeńka to ten z pełną maską

Już przy porodzie widziałam, że coś jest nie tak Ona rodziła i nie miala zamiaru zajmować się nimi. Zostawila małe i poszła karmić Fimkę i Filimona które jeszcze były w domu, a te ochoczo z tego skorzystały. Nie pomagalo przytrzymywanie jej na siłę. Warczała, i mówiła że to nie jej. Wstawalam co 1,5 godziny na karmienie, przewijanie i masowanie brzuszków. Małe spały w przeniosce, bałam się zabrać je do łóżka coby nie zadusić! W przeniosce miały termofor i kocyki. Waga urodzeniowa Goszki 54 gramyi był łysy jak pisklątko w gniazdku. Lekarze nie dawali im szans na przeżycie. Dopiero jak trafiłam do Pani Ewy Pacalowskiej nabrałam nadziei. W tym czasie zaniedbalam i dom i siebie. Robilam tylko to co było konieczne. To najdroższe koty jakie miałam! Długo były z nami . Oddałam je do nowych domkow w wieku 5 miesięcy. Było trudno. Ale nie żałuję

Podziwiam, naprawdę. Praktycznie więc można wychować kociaki bez żadnego udziału kotki. Jednak ile to kosztuje pracy i samozaparcia wiedzą pewnie tylko ci, co tego doświadczyli. Ciekawa jestem, czy charaktery tych kociaków różniły się od tych wychowywanych przez kocice.

[dalia]

Szura podziwiam i chyle czoła
ja bym Griszy i Goszy nie była w stanie oddać - no chyba że sąsiadce (to tak jakby były ze mną )

[magdaradek]

Ewa to niesamowite co zrobiłaś. Ile to musiało być lęku o te małe stworzonka, ale późńiej ileż nadziei a później radości!!

Strasznie się wzruszyłam czytając tę historię...... Nie wyobrażam sobie, jak trudno musiało Ci być oddać te kociaki.....

[Monostra]

Klusiek-Kopciuszek

Świetne zdjęcie . Mały Narcyz


Niesamowita praca z odchowaniem tych małych kociaków! Podziwiam. Też jestem ciekawa, czy takie kociaki nieco inaczej traktują potem człowieka (bardziej jak matkę), czy przez to, że jednak wychowują się w stadzie kocim nie ma potem różnic.

[Szura-najmysi mama]

Szura podziwiam i chyle czoła
ja bym Griszy i Goszy nie była w stanie oddać - no chyba że sąsiadce (to tak jakby były ze mną )

Niestety, nie mogłam ich zostawić, i tak mamy dużo kotów, a mury nie są z gumy. Od samego początku wiedzialam, że będę musiała je oddać. Wyszukałyśmy im najlepsze domki jakie się dało! Ale i tak dzwoniłam co parę godzin do Goszeńki i chciałam jechać odebrać go jak przez 1 dzien nie chcial jeść. Griszka mieszka w Łodzi, więc mogę go odwiedzać.

One były zupelnie inne niż kocięta chowane przez kocią mamę.
Jak one miały 3 tygodnie urodziła Pynzia (Ginger) i bardzo chciała je adoptować, ale one nie wiedziały jak szukać cyca u kocicy!. Siedziały biedactwa w kąciku przytulone do siebie i czekały na mnie. Pynzia myła je i probowała do siebie przygarniać, ale nic z adopcji nie wyszło. Jak byly troszkę większe przesypiały calą noc przytulone do mnie. W stresie szukaly pocieszenia u mnie. Zmęczone bieganiem, bo dzieci Pynzi i one harcowaly razem przybiegały i ladowały sie na kolanka rozkosznie mrucząć. Były przytulaśne i bardzo całuśne.

Milenap - u nas w hodowli zdarzyło się to pierwszy raz i mam nadzieję, że ostatni. W przyrodzie są przypadki odrzucania maluchów, to nie jest wyjątek. Ale nie mając pewności co Biełka zrobi przy następnej ciąży profilaktycznie zostala ciachnięta.

[Szura-najmysi mama]

Wszystkim odwiedzjącym życzę pogodnych Świąt, i dużo odpoczynku

[milenap]

Och, ten języczek jest cudowny

My również życzymyy pięknym kotkom i ich Dużym zdrowych i wesołych Świąt!

[magdaradek]

A co tu taka cisza?

Co tam słychać ciekawego u stadka?

Jakieś osiągnięcia? Sukcesy? Plany? Gdzieś przemknęła mi informacja o sukcesie Peperoni na którejś wystawie?? Ewo?

[Szura-najmysi mama]

Zdjęcia przedświąteczne i poświąteczne siedzą jeszcze w aparacie, więc muszę czekać, aż dziecię je przeflancuje. Zaraz potem pokażę jak pięknie obrodziła moja juka.

Pepronia była z Biełeczką na wystawie w Opolu. Nevaclub wraz z CCW zorganizował na tej wystawie I w historii Wystawę Specjalistyczną NEM.
Peperonia czyli Szurka zdobyła BIV, Best Female i Best of Best. No i skończyła tytuł Championa.
Biełka Best Neuter.

a to dziecię z Szurasem w objęciach.

Teraz wybieramy się na wystawę w Łodzi z Peperonią-Szurką i Mimim.
Mimi pomaga w myciu okien:
Owocujaca juka:
Maluchy pomagaja przy sprzątaniu:

I jeszcze z tatusiem:

Kocięta zrobiły się nieznośnie ruchliwe. Zupełnie nie słuchają Jaśminy która chodzi za nimi po mieszkaniu z zabawką w pyszczku i prosi aby ją trochę possały. Jedzą wspaniale. Wszystkie ważą ponad 1.40. Sypiają w dzień w najdziwniejszych miejscach!. Wczoraj znalazłam jednego rudego w szafce na talerzach do zupy. Jak tam wszedł pozostanie jego słodką tajemnicą.
W nocy pakują się wszystkie do łóżka! W poniedziałek jedziemy na drugie szczepienie.
Jaśmina jest wspaniała mamą. Peperonia-Szurka odstawia dzieci od cyca jak kończą 2 miesiące, a ta jeszcze karmi. Sama za to wygląda bardzo mizernie mimo, że je to samo co maluchy. Jak dzieci odejdą do swoich domków przestanie produkować mleczko i dopiero wtedy wypięknieje.

[milenap]

To pierwsze zdjęcie widziałam w Kocie, dobrze kojarze? Obie Panie piękne

Maluchy są rozkoszne, takie kluseczki wszędobylskie a waga imponująca!

Szura, podziwiam Was, naprawde musi się u Was bardzo dużo dziać, jak kilka małych jest na etapie łazikowania, sprawdzania i szaleństw

A w jakim wieku maluchy idą do nowych domów? a czy kotka-mama zachowuje się jakoś inaczej, jak dzieciaczki juz pojadą? widać, ze tęskni za nimi, czy to już jest ten etap, ze pępowina przecieta?

pozdrawaiam serdecznie śliczności

[Cameo]

Gratulacje

[Szura-najmysi mama]

Milenap kojarzysz dobrze. Podobne zdjęcie było w Kocie.

W poprzednim nr KOT-a był bardzo delikatny akt dziewczyny z kotem. Dziecko nie jest moje, ale kotka szylkretowa to moja Annuszka.

Kocięta są u nas przez trzy miesiące. Muszą być w hodowli 12 tygodni, ale im dłużej są z mamą tym lepiej dla nich. Nie można jednak przesadzić, bo te trzy miesiące dla kociej mamy są bardzo męczące. Nie wszystkie kotki tolerują dłużej maluchy. Jaśmina jest wyjątkowo opiekuńcza i jeszcze je karmi, ale Szura jak miną 2 miesiące zaczyna od nich uciekać i karmi je z łaski, a następnie gryzie (delikatnie po uszkach). To, że dzieci odchodzą na swoje przeżywa tylko Ginger , ale krotko. Ona jednak ma małe mioty dwoje, troje dzieci więc łatwo zauważa, że małe zginęły. Kocięta nie odchodzą wszystkie razem jednego dnia więc mamusie jakoś nie mogą się ich doliczyć. One już teraz są samodzielne i na karmienie przychodzą z łaski. Tak jak pisałam Jaśmina prosi je o ciamkanie chodząc za nimi i miaucząc, a one ją olewają. Jest tyle miejsc do zbadania i tyle szczytów do zdobycia, że dla mamy nie mają czasu. Mają teraz okres totalnej samodzielności, więc i my musimy czekać aż się zmęczą aby je wygłaskać i wycałować. Ale jak są zmęczone uwielbiają mizianki po brzuszku, smyranie pod szyjką, całuski w brzusio i drzemkę na ludzkich kolanach.
Staramy się tłumaczyć sobie, że taka jest kolej rzeczy, kocięta odchodzą, ale mimo to trudne to jest. Mamy jednak stały kontakt ze wszystkimi naszymi kociętami. Nowi przysyłają zdjęcia, albo dzwonią.

[milenap]

To na pewno musi być trudne, oddawać maluchy, które u Was sie urodziły i wychowały. Ale ważne, ze są w dobrych domkach i widzicie jak rosną i ile dają radości

Zdjecia na Waszej stronie mnie hipnotyzują po prostu, ciągle na nią zaglądam