To moja krówka Bertunia Całe życie była koteczką drobniutką i uciekinierką. Uciekała kilka razy i zawsze chowała się na podwórku obok w komórkach. Ostatni raz jak uciekła to została znaleziona z całym tyłem pogryzionym ?? W każdym razie nie było skórki, kosteczki złamane. Bieda ciągnęła za sobą cały tył. A może luzie jej taką krzywdę zrobili, bo od tego czasu strasznie bała się obcych. W każdym razie w kilki lecznicach w jakich byliśmy powiedzieli nam, żeby ją uśpić Tego nie zrobiliśmy. Poprosiliśmy, aby tylko jej w miarę możliwości nastawili nóżki. Bertunia długo dochodziła do siebie. Lizała się i lizała. Mama z babcią kroiły jej surowe mięsko na drobne kawałeczki i o dziwo kiciunia wyzdrowiała. Tylko jedna łapeczka leciutki krzywo się zrosła, co nie pozwalało jej leżeć długo na lewym boczku Po tym szybko straciła ząbki i była jak babunia. Lekarze jak chodziłam to sugerowali uśpienie, bo taka chuda i bez zębów. Ale Bertunia zawsze drobniutka była. Dokładnie żaden nie umiał określić jej wieku, ale była moim ukochanym futerkiem Uwielbiała mieloną wołowinę, piersi z kurczaczka Żyła sobie szczęśliwie i spokojnie. W końcu zaczęły robić się jej guzki na sutkach. Była leczona, bo malutkie, a na usunięcie się nie nadawała. Żyła jeszcze z nimi ok. 3 lat. W końcu zaczęły pękać i były coraz większe 
Wtedy tylko jadła i spała pod kołdrą i wstawała do kuwety. Jednak 14. 02. 2007 pojechałam ją uśpić , aby się nie męczyła. Wtedy ważyła około 1,5 kg. Teraz już jest szczęśliwa i nic ją nie boli Bryka sobie za TM.
Drugim kociastym mieszkającym ze mną jest Kira. Przybyła do nas 7 lat temu i miała 6 tygodni. Była to kupka nieszczęścia uratowana przez mamy koleżankę, po tym jak jej mamę przejechał samochód. Ale kotka wiedziała, że p. Ala i Kamila to dobre osoby i ze 4 dni przed porodem zamieszkała u ich. Jednak instynkt był silniejszy i wychodziła na dwór. Tak więc p. Ala i jej córka odchowały 3 dniowe maluchy (jednej dziewczynce się nie udało
), a Kira zamieszkała ze mną Oczywiście Bertunia opiekowała się nią, a Kirunia rosła na prawdziwą księżniczkę 
I niestety została nią 
Moje 7 kilo futra nie lubi innych kotów i zawsze patrzy na nie z pogardą :/ Ze względu na wagę jest na diecia, choć efektów poza chudszym portfelem nie widać.
Klemensika wzięliśmy z łódzkiego schroniska w październiku 2007 roku. Był to staruszek z problemami układu pokarmowego. 6 miesięcy walczyliśmy z biegunką, udało się
Usunęliśmy ząbki i został mu się jeden Przytył mój kochany burasek Po opiece nad małymi z Indesit (3 malutkie kotki- jeden chłopczyk i dwie dziewczynki.) znowu zaczęły się kłopoty z kupalem i nadal walczymy 
Ale już widać duuuuużą poprawę. A Klemcio tak ładnie się opiekował małymi, że został ich mamką Po prostu pełen zakres opieki Nawet dawał się ssać, ale niestety mleczko nie leciało 
Maluchy podrosły i znalazły nowe domki
Kolejnymi pociechami były 3 półdziczki od milenyp
Normlna dzicz, którą dało się opanować Najpierw poszła Piugusia Najbardziej mileńka koteńka Drugi wyadaptował się Johny super dzikusek na kolanach nowej Dużej złagodniał jak baranek. To była miłość od pierwszego wejrzenia A najdłużej została z nami Łąteczka i już myśleliśmy, że na zawsze, bo po nieudanej jednodniowej adopcji. Ale zadzwonili inni Duzi I łateczka została z nimi na zawsze Ma się malutka dobrze i jest rozpieszczaną jedynaczką
Ostatnim znaleziskiem była Silverka-DrzyjMordka
Znaleziona za śmietnikiem malutka Kotunia Piękna i strasznie gadatliwa. Niewiadomo czemu znalazła się na dworze, ale miałą z pewnością dom. Niestety nikt jej nie szukał, więc została ogłoszona jako kotka do adopcji Nie minął tydzień i trafiła do nowej rodziny. Zdecydowanie pro kociej Wszyscy tam kochają koty i działają na ich polepszenie losu 
cudowna historia 
to ją kąpiemy 
I w dodatku ta śierść. Jakby się myła to by miala jej mniej i ładniejszą 
