Amstafowaty pies, nie wiem w jakim wieku. Nie odstępował mnie na krok. Lizał mi rękę jeśli tylko sięgnął albo ja wyciągnęłam do niego. Wspinał się na ubranie żeby tylko być trochę bliżej człowieka.
Może wyglądam groźnie ale to tylko pozory. Moje biedne skołatane serce żyje tylko nadzieją, że ktoś mnie stąd zabierze. Może to ty po mnie przyszłaś?
Wspinam się żeby być bliżej ręki bo może wtedy mnie zauważy i pogłaszcze. Popatrz na mnie, nie ma we mnie cienia agresji. Ja też tu jestem!
Będę cie kochać i patrzeć ci w oczy. Będę twoim najwierniejszym przyjacielem. Wiesz jak ciężko jest w takim tłoku? Nie ma się gdzie położyć, nie można wyjść. Ratuj mnie, błagam cię całym swoim psim serduszkiem. Pozwól się kochać!
Mam prośbę do dogomaniaków żeby go wkleili do siebie. Pliss
