Sparaliżowana Sprinterka znalazła swoje szczęście-ODESZŁA:(

» Wto mar 10, 2009 14:50

jerzykowka pisze:Ja tez pozdrawiam serdecznie te przedzielna kicie i nie trace nadziei, ze znajdzie sie ktos, kto da bidulce dom i milosc!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tutaj jest potrzebny dom z doświadczeniem w rehabilitacji, tak?

» Wto mar 10, 2009 21:04

Hop pingwinko

» Śro mar 11, 2009 13:48

Skacz ponownie kochana pingwinko - na czwartej stronie nie nie znajdzie domku :ok:

» Śro mar 11, 2009 14:45

I jeszcze raz...

» Śro mar 11, 2009 15:49

Dziewczyny, a może mogłybyście ustalić jakies dyżury i pomagać w jej rehabilitacji póki jest w lecznicy?

Bo samo hopsanie, gdy czas ucieka, raczej nie pomoże. Trzeba pomyslec o faktycznej formie pomocy - taką mogłyby byc ćwiczenia, gdy lecznica nie ma na to czasu.

» Śro mar 11, 2009 20:06

Sprinterka tak bardzo przypomina Fruzię z tego wątku: http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=64863
Fruzia odeszła niestety wczoraj za TM, ale przez wiele miesięcy była otoczona miłością we własnym domu u Ines-Chorzow.
Czy i Sprinterka znajdzie swoje miejsce na ziemi...?

» Śro mar 11, 2009 20:30

Bazyliszkowa pisze:Sprinterka tak bardzo przypomina Fruzię z tego wątku: http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=64863

to samo pomyslalam i pisalam juz jakis czas temu na tym watku

wierze, ze Sprinterka znajdzie tyle milosci i opieki, ile otrzymala Fruzia [']

» Czw mar 12, 2009 10:01

Ja też w to wierzę..

Dziewczyny były do siebie bardzo podobne fizycznie, obie chciały żyć, obie miały szczęście w życiu, bo spotkały dobrych ludzi na swojej drodze, tylko jedna jeszcze nie ma domu..

» Czw mar 12, 2009 21:07

Ja niestety nie dam rady dojeżdżać do lecznicy, mam teraz w domu 2 chore psy, zdrowych nie licząc...

» Czw mar 12, 2009 23:34

Witam wszystkich, tak się składa, że historię Sprinterki znam od podszewki...
Otóż Kicia została przywieziona do lecznicy gdzieś we wrześniu zeszłego roku. Przywiózł ją pan, który znalazł ją leżącą na ulicy koło cmentarza potrąconą przez samochód. Szedł na grób swojej córki, którą niedawno stracił w ten sam sposób...
Kicia była w stanie agonalnym. Jednak miała wielką chęć życia. Bardzo szybko doszła do siebie po tak poważnym wypadku. Po badaniach " wzdłuż i w szerz" okazało się ,że Kicia ma niedowład tylnych kończyn oraz złamaną jedną z tylnych łapek. Łapka była w gipsie, jednak nie zrosła się...
Koteczka dostawała od początku leki, o których piszecie, że moga pomóc: Nivalin, cocarboxylazę, sterydy itp. Jednak wielkich postępów nie robiła.
Mijają miesiące, Kicia jest [u]codziennie rehabilitowana[/u], ma ćwiczone nóżki, iest podnoszona tak, aby mogła obarczać obie tylne łapki. Ma nawet wózek rehabilitacyjny zrobiony specjalnie dla niej, ale panicznie się go boi. Woli "pełzać " po swojemu. Czasem "postraszona" przez jakiegoś psiego pacjenta potrafi dosyć sprawnie opierać się na obu nóżkach.
Kicia zżyła się już z pracownikami lecznicy, nie boi się psów, wychodzi do pacjentów i domaga się pieszczot... Jest bardzo kochanym stworzonkiem! Nie chcemy się z nią rozstawać, każdy się do niej bardzo przywiązał. Jest jednak pewien problem. Boimy się, że może zostać rozdeptana albo zagryziona przez jakiegoś naszego pacjenta. Kicia chodzi swobodnie po lecznicy i w natłoku pacjentów może stać się jej krzywda. Nie chcemy, żeby kilkanaście godzin w ciągu dnia przesiedziała w klatce. A najczęściej tak musi być.
Poszukujemy odpowiedzialnego opiekuna, który zajmie się dalszą rehabilitacją koteczki i okaże jej duuuuuużo miłości.
Kicię czeka jeszcze operacja złamanej nóżki. Mamy nadzieję, że po zabiegu będzie jej łatwiej "stanąć na nogi"
na razie tyle....

» Pt mar 13, 2009 6:54

Nie możemy nic dla niej zrobić, tak namacalnie, ale bardzo ją wspieramy i marzymy o domku dla tej dzielnej koteczki. Cieszymy sie, że Kicia jest w dobrych, czułych rekach... Hoooop podomek koteczko!!!!!