Rudy Budyń i Blue Madam - obcy wrócili

» Sob sty 17, 2004 11:54

Jak Budyń dzisiaj spał.... Aż żałuję, że nie mam i nie będe mieć zdjęcia....
Ale Wam napiszę, bo widoczek był przedni...
Otóż przecknęłam się w środku nocy i czuję, że nie bardzo mogę cię obrócić... Podniosłam więc głowę i co widzę? Na kołdrze między moimi nogami leży Budyń... Ale jak leży!!! Na pleckach, wyciągnięty na całą swoją kocią długość, z głową w okolicy moich stóp, z łapkami rozłożonymi... Wyglądał jak nie przymierzając - i przepraszam za lekko makabryczne skojarzenie - kruszejący zając na balkonie myśliwego... Ale zarazem kocio rozkosznie...

A teraz bohater zwisa mi przez ramię, a pyszczek wpakował mi pod brodę... I jak tu pisać?
O, zlazł, teraz czyta, co napisałam...

» Sob sty 17, 2004 12:00

Budyń jest kochany

» Sob sty 17, 2004 12:07

Mysza pisze:Budyń jest kochany

No, jest

» Sob sty 17, 2004 12:19

Az sie chce powiedziec mrrrau :-)

» Sob sty 17, 2004 16:56

Musisz spać z aparatem pod poduszką

» Sob sty 17, 2004 19:44

Mnie rano trafia zazwyczaj szlag, ze mieszkam sama i nie ma kto robic zdjec przytulajacej sie Dalce, bo ona sie przytula intensywnie, rzeklabym cala soba

no bo jak samemu zrobic zdjecie kotu, ktory siedzi Ci na twarzy

Budyn jest fajny, Dorian jest fajny, moze na wiosne sie umowimy na wspolny spacerek? :wink:

» Sob sty 17, 2004 19:52

lorraine pisze:Budyn jest fajny, Dorian jest fajny, moze na wiosne sie umowimy na wspolny spacerek?

Bardzo chętnie... Tylko niekoniecznie u mnie na osiedlu :twisted:

Rudy mi chyba coś sugeruje. Bardzo głośno wylizuje pustą michę....

» Sob sty 17, 2004 19:59

Falka uwielbia takie wygibasy

Śmieję się z niej, że brakuje jej tylko parasola i szklaneczki z drinkiem, bo poza tym wyglada, jakby plazowała - leży na pleckach, wyciągnięta na całą długość, wdzięcznie składa przednie łapki i przekręca na bok głowę. I patrzy się spod lekko przymkniętych powiek. No normalnie gwiazda filmowa. A Sasza wykładał mi się dziś na stole tak, ze musiałam przerwać rozmowę telefoniczną, żeby go wygłaskać

» Śro sty 21, 2004 21:31

Jak Budyń zmienił imię historyjka krótka. A wszystko zaczęło się od donicy. Albo donic. Donice zasadniczo są dwie. Ale jedna w piwnicy. Latemobie stały na balkonie, w jednej rosły ziółka, w drugiej trawka dla kotow, trawka uschła, ziółka nie, trawkę uschniętą jesienią wywaliliśmy, donica powędrowała na odpoczynek. Ziólek nie likwidowaliśmy, bo świeża bazylia w zimie to rarytas... No, ale bazylii ubywało, inne ziółka wogóle zrejterowały i wyschły, a bazylia coraz bardziej klapnięta i klapnięta... Pomyślałam, że to pewno przez mnie, bo nie podlewam, wyrodna hodowczyny jestem i w ogóle... Ale od pewnego czasu szafka kuchenna, na której donica stoi, co rusz pokrywała się ziemistym nalotem... No i któregoś poranka wypatrzyłam - taka donica to idealny punkt obserwacyjny. Jest m/w na wysokości parapetu, a szersza, mozna wygodnie usiąść, ba, nawet ułożyć się można, umościć wygodnie w zielsku (zielsko ciut smierdzi, ale co tam) i mozna sobie wyglądac...
I tak posiadywanie w bazyli weszło w nawyk Budynia, a ja ostatnio mawiam do niego: Bazylku... I napotykam wtedy zdumiony wzrok bursztynowych oczu: Do mnie mówisz, kobieto, do mnie???
:wink: