Potrzebna... przepraszam koty,IDZIEMY NA WOJNĘ

[Fredziolina]

Tosza bardzo Ci współczuję sąsiedztwa.
Koniecznie musisz zadziałać by te kwoki wystraszyć i to solidnie, inaczej nie dadzą Ci żyć
Ja miałam takich sąsiadów na działce, jak ich odwiedził dzielnicowy, stali się potulni jak baranki, ba! pierwsi mówią mi dzień dobry

[Tosza]

A Burcia się stresuje moim wrednym sąsiedztwem:wink: -różowy nagi brzuszek to jednak wylizanie. Pokazałam brzuch przy okazji rozlizanego do krwi grzbietu;tak sa takie grudki, przerzedzona sierść. Ale przedwczoraj pojawiły się rany. Nie jest to grzyb ani świerzb- raczej jakas reakcja uczuleniowa może na pchły albo na karmę. Dostał steryd o działaniu dwudniowym i już dziś rany nie były rozlizane-czyli przestało swędzieć. Ale nie wiem co z tym dalej robić . N razie zmienię karme. On to juz miewał w poprzednich latach-to sie pojawia i znika.

[Tosza]

Zdaje się, że dwa lata temu, kiedy ratowałam Long Johna (bo imienia dorobił sie prawie natychmiast), nie przedstawiłam go. Nadrabiam więc zaległości


Long Jogn mieszkał z drugim wykastrowanym kocurem, Burcią,
Mieszkała z nimi jeszcze czarno-biala panienka, ale nigdy do mnie nie przychodziła i była byt płochliwa, by ja sfotografować.
W tej chwili znany jest mi los tylko Burci-od tygodnia koczuje na tarsie swojego domu i nie roumie, dlacego jej pan nie wpuszca kota do mieszkania. Na sczęście przychodzi do mnie jesć-jak zwykle zreszta -dlatego niczego nie zauważyłam .
Long Jona uwolniono dzis po osmiodniowym uwięzieniu we własnym, pustym domu. I albo wypuszczono "w swiat", albo wywieziono do schroniska. Spróbuje ustalic to jutro. nikt nie wie, co się stało z czarno-białą kotką. Nikt jej nie widział. Według mnie siedzi ciągle przerażona w mieszkaniu-nie wiem, ile jeszcze wytrzyma. Podobno do mieszkania nie uda mi się wejść-jak nic jutro nie ustalę, pozostaje mi chyba tylko akt wandalizmu-ale wtedy koty, które są na zewnątrz, znów wejdą do środka.
Wiem o tym wszystkim od dzisiejszego popołudnia. I wiem, że do rana nic nie mogę zrobić. Long John to mądry kocur-zawsze przychodził po pomoc. Dlaczego dziś nie przyszedł?

Cytuję swój post z przed dwóch lat. Przez ten czas Long John i Burcia zadomowiły się zupełnie na moim tarasie, w schowku pod tarasem, ajak jest bbrzydla pogoda, to w moim łóżku . Pierwszej zimy po śmierci pana Józefa siedziały oprószone śniegiem na tarasie, nawet przy -20. Zeszłej zimy było lepiej a w tym roku , jak jest brzydko, to wystarczy, że tylko uchyle balkon, wchodzą bez wahania do domu i lokują się na fotelu albo w łóżku. Czasem prześpią kilka godzin, czasem całą noc , po czym stają przy balkonie, by je wypuścić. U pana Józefa funkcjonowały tak samo.
Martwię się, bo Long Johna widziałam ostatnio przedwczoraj. Wydawało mi się, że ma zmęczone oczy i inaczej patrzy. Ale zjadł, ropnia żadnego nie ma, temperatura wydawała mi się ok. Nie pojawił się ani wczoraj, ani dzisiaj-szukałam go w nocy, ale sie nie pojawił. Może jeszcze wróci, ale bardzo się martwię.

[Lidka]

Trzymam kciuki, żeby szybko sie odnalazł.
W końcu teraz znów jest zimno.
Zauważyłam, że jak tylko troszke cieplej sie zrobiło to włóczykije od razu wyległy.
Niektóre tak maja.
Ale LJ niech juz wróci.