Sześć razy wyrzucany za drzwi- Anduś już we własnym domku!!!

[gosiaa]

Aniu i jakie wrażenie po wizycie?

[Agneska]

same niecierpliwie ciekawe ciotki tu czekają

[mumka27]

i jak, i jak?

[piccolo]

i co? i co?

[jerzykowka]

I co o o o?

[pisiokot]

Od czego by tu zacząć ... hm...

No więc w środę wieczorem mieliśmy (tzn. Anduś miał ) gości. Baaardzo miłych .
Aczkolwiek nie tych, o których pisałam, gdyż w tzw. miedzyczasie nastąpiła nieoczekiwana zmiana miejsc . Otóż Ci Państwo, którzy mieli do nas zawitać całą czteroosobową rodziną koniec końców uznali, że nasz warunek: "najpierw zabezpieczenia, potem adopcja" jest dla nich nie do przyjęcia. Oni są skłonni zrobic zabezpieczenia, ale w dogodnym dla siebie terminie, a takie "stawianie pod ścianą" odbierają jako brak zaufania, a przecież są odpowiedzialni i troszczą się o swoje zwierzęta. Nie przeczę - na pewno tak jest, ale w zapewnienia typu "do czasu zrobienia zabezpieczeń będziemy uważać" są dla mnie (przepraszam za określenie) funta kłaków warte, bo wiem, że wystarczy chwila nieuwagi i już jest po wszystkim i żadne "uważanie" i "wychodzenie na balkon pod naszym nadzorem" nic tu nie pomoże. Nie mówiąc już o tym, że nie mam żadnej gwarancji, że takie zabezpieczenie w ogóle zrobią jak już kot do nich trafi... Państwu było przykro, mnie trochę też (w końcu to mili, ciepli i naprawdę fajni ludzie), ale uznałam, że jeszcze bardziej byłoby mi przykro gdyby nieszczęśliwym trafem Anduś fiknął z balkonu bądź z okna czwartego piętra.
Powiem szczerze, że gdy państwo zrezygnowali kamień spadł mi z serca.
No bo ja już wybrałam Andusiowy domek - tzn. wybrała moja intuicja i serducho
I tu ...




No i tu na scenę wchodzi Gosia i Jacek, tadadam




Gosia napisała do mnie jakieś dwa tygodnie temu i bardzo mnie ujęła tzw. całokształtem Ja, podejrzliwy i szukający dziury w całym babiszon przy kolejnych mailach poczułam do niej wieeelką słabość jako do przyszłego Andusiowego domku. Ponieważ jednak okazało się, że:
- Jacek nie jest jeszcze do końca urobiony na drugiego kota
- adopcja Andka możliwa byłaby dopiero za ok. dwa miesiące
- i inne drobiazgi
to ustaliłyśmy z Gosią, że jeśli zgłosi się w międzyczasie jakiś fajny domek to nie odmówimy. Więc jak się zgłosił ten tzw. fajny domek to ich zaprosiłam, ale mimo tego, że wszystko wyglądało zachęcająco to w głębi duszy serce mnie bolało, że Andek może nie trafić do Gosi i Jacka...
Ale wyszło jak wyszło i zamiast Famili - przyszli G&J Na żywo zrobili na nas jeszcze lepsze wrażenie , na Andusiu zresztą też. Obejrzał ich sobie z zainteresowaniem, obwąchał i leżał im zadowolony na kolankach z ufnością, która mnie mile zaskoczyła

No i jesteśmy namówieni na Andusiową przeprowadzkę za mniej więcej miesiąc w tym czasie "zrobią się" zabezpieczenia, a rezydent Bonifacy zostanie do końca doleczony i wykastrowany. Poza tym dodam, że Gosia zalogowała się na miau i obiecuje, że będzie pisać, co u Andka słychać i wstawiać zdjęcia (a robi bardzo ładne)

[piccolo]

czy można Cie juz obwołać Mistrzynią Wspaniałych Adopcji

[gosiaa]

Oj no to super wiadomości

[boniantos]

Witam serdecznie
Czas najwyższy się chyba przedstawić. To ja jestem tą szczęściarą, którą najpierw zaakceptowała wstępnie Pisiokot, potem jej TŻ a na końcu również Anduś
Od 3 tygodni mamy cudownego Bonifacego, który przybłąkał się na łódzkie lotnisko. Usiadł na środku terminala i zapłakał o pomoc. Co było robić, zabrałam biedaka do domu, ubłagałam TŻ, że chociaż na razie, żeby nie marzł, a potem coś pomyślimy. No i udało się! Oboje się w Bonifku zakochaliśmy. To nasz pierwszy kociak. Wszyscy mówili, że kot to samotnik i w domu sobie doskonale poradzi pod naszą nieobecność. Ale zaczęłam czytać i burzyć w swojej główce dotychczas utarte stereotypy. Bonifcio szalejący po domu tak wspaniale realizowałby swoje polowania w kocim towarzystwie. No więc zaczęłam szukać, przeglądać ogłoszenia. Jak trafiłam na Andusia, to nie miałam już żadnych wątpliwości. Historia troszkę podobna, kocurek tak samo grzeczny, mądry, drobnej budowy i tylko 3 m-ce młodszy od Bonifcia. Dobrana byłaby z nich para... No i zaczęłam pisać z Pisiokot, a od środy liczymy dni, aż po naszym mieszkaniu będzie biegało 8 kocich łapek!
Jak tylko Jacek mi pomoże, postaram się zamieścić zdjęcia przyszłego kompana Andusia.
Pozdrawiam Wszystkich kibiców Andusiowej historii i mam nadzieję, że nie zawiodę. Tyle osób śledzi jego losy...
Pa pa

[mokkunia]

rybcie witaj na forum i gratuluję zbliżającego się dokocenia

[Agneska]

Rybcie, jak Pisiokot Was wybrała, no, to musicie być już Dom Numer Jeden. Gratulacje.
i powodzenia

[jerzykowka]

Rybcie, z radoscia witamy na forum Zauroczyc adopcyjnie Pisiokotka to nie lada zadanie, bardzo fajnie witac nowych, wspanialych ludzi!!! Gratulacje, wybraliscie fantastycznego koteczka

Aniu, ciesze sie calym sercem, ze Andy tak wspaniale trafil- dzieki Tobie Huuuuurrrrrra

[gosiaa]

Rybcie witaj na forum. Ania jak zwykle super domek znalazła. Oj szczęściarz z tego Andusia

[pisiokot]

Dzisiaj rano (7.15) obudził mnie tętent cwałujących mustangów i indiańskie okrzyki nawołujących się kociastych. Nie muszę chyba mówić, że rej w tej zabawie wiódł Anduś, za nim Dropsio i Rudy oraz Kimisia . Zabawa była przednia, z ławy leciały różne drobiazgi, myszka wylądowała na podłodze, a podskakująca od wielokrotnych przebiegnęć po "komputerowym" biurku klawiatura wydawała potępieńcze klikoty
Rozbawione towarzystwo zmieniąjąc kierunek swojego cwału kilka razy przebiegło nam po łóżku nie przejmując się naszymi histerycznymi okrzykami. Faaajnie było Na widok otwartych oczu Dużej banda wydała ryk radości i tłocząc się jeden na drugim popędziła do kuchni. Tam pożarła wszystko z podstawionych pod nos mich i powróciła do swoich zajęć.

Poszłam do łazienki i słyszę rozpaczliwe okrzyki TŻ-a: "Drops, Drops, uspokój się (a w tle jakieś sapania i stłumione nieokreślone dźwięki). Aaaaaaaaaaandeeek!". Wyglądam i widzę baraszkującego Andusia i Dropsa: "ale o co chodzi ?, niech się bawią". "Ale one się nie bawią, one się TŁUKĄ ". Spojrzałam uważniej: no tak, faktycznie, walka była zawzięta, ale ponieważ tłuczącym był Anduś uznałam, że wszystko jest w porządku i zamknęłam drzwi

Zatem Gosiu, cieszcie się ostatnimi dniami w ciszy i spokoju, bo będziecie je potem z łezką w oku wspominać gdy chłopaki pokaża, co potrafi zadowolony z życia kot w szale porannej bądź nocnej szampańskiej zabawy ze swoim kumplem od serca

p.s. teraz jest 9.40 i całe towarzystwo słodko i grzecznie śpi. Aniołecki

[tillibulek]

:D:D kolejna forumowa opowiesc z happy endem :D:D