Ircia-BystreOczko.. moja dziewczynko, za bardzo Cię kochałam
Moderatorzy: Estraven, Moderatorzy
dziękuję, że jesteście...
- Posty: 15961
- Od: Pon paź 08, 2007 13:03
- Lokalizacja: poza Łodzią
Nie mogę uwierzyć 
Losy Irci śledziłam na początku, równolegle do losów Zuzanki w nowym domu. Pamiętam jej piekne zdjęcia na czerwonym tle....
Dawno mnie tu nie było, o Ircię byłam spokojna.... nie mogę ani uwierzyć, ani się z tym pogodzić Sis, naprawdę bardzo mi przykro....
Śpij spokojnie, mały Kwiatuszki [*]
Losy Irci śledziłam na początku, równolegle do losów Zuzanki w nowym domu. Pamiętam jej piekne zdjęcia na czerwonym tle....
Dawno mnie tu nie było, o Ircię byłam spokojna.... nie mogę ani uwierzyć, ani się z tym pogodzić
Sis, naprawdę bardzo mi przykro....
Śpij spokojnie, mały Kwiatuszki [*]
- Posty: 9924
- Od: Czw lis 29, 2007 23:22
Bardzo mi przykro z powodu Irci. Cały czas trzymałam kciuki i wypytywałam Jowite na bierząco co sie dzieje. Nie pisalam nic, bo odkąd odeszła nasza Zuzanka nie zagladałam na Forum. Ucieszylam sie, ze ornipural jej pomógł. Wierzylam, ze bedzie bobrze....dlatego nie moglam uwierzyc w to co mi powiedziala Jowita, ze Ircia odeszła... bardzo bardzo mi przykro. Wiem co czujesz Sis, bo ja czuje to samo juz póltorej miesiaca...
Sciskam mocno
Irciu spij spojkojnie [']
Sciskam mocno
Irciu spij spojkojnie [']
Badaj kota regularnie. Kot Ci nie powie, że źle się czuje, a kiedy zauważysz może być za późno...
- Posty: 4972
- Od: Pon maja 14, 2007 12:03
- Lokalizacja: Poznań
Gdyby to była tylko wątroba, pomogłoby. Gdyby były tylko lamblie.
Leki przedłużyły jej życie. Nie miała szansy, teraz o tym wiem, ale gdybym wiedziała wczesniej, walczyłabym tak samo.
Rok i jeden miesiąc, miała żyć wiele dłużej, dziesiąt, może naście lat.
Schroniskowa przeszłość nie przysłużyła się Irci.
Dlatego - zabierajcie koty ze schronu, im szybciej tym lepiej.
Ona przeżyła jako kociątko w szpitaliku schronu dwa miesiące, dwa miesiące kontaktu z wirusami. Żyła z bombą zegarową z sobie. Najlepsza troska i miłość nie wystarczyły.
Irusia wciąż jest, widzę ją w domu, widzę na bannerku zaprzyjaźnionego sklepu, widzę w sobie.. próbuję odnaleźć w Arusi, bo jakaś część jest, ale brakuje Arielce mądrości i delikatności mojej Irusi. jest inna, ma prawo być sobą.
dzień niedzień, noc nienoc i tak bym chciala, by przyszła i pocieszyła, potrafiła przeciez
przychodzi we śnie, więc śpię aż ją wyśnię
wciąż czekam na Ircię
TŻ zrobił zdjęcie, kroplówka mocowana węzełkami ochronnymi, kroplówka Irci, nie zdążyłam podać jej do końca.
Przyjęło ją drzewo, dobre drzewo...
nie mogę już....
Leki przedłużyły jej życie. Nie miała szansy, teraz o tym wiem, ale gdybym wiedziała wczesniej, walczyłabym tak samo.
Rok i jeden miesiąc, miała żyć wiele dłużej, dziesiąt, może naście lat.
Schroniskowa przeszłość nie przysłużyła się Irci.
Dlatego - zabierajcie koty ze schronu, im szybciej tym lepiej.
Ona przeżyła jako kociątko w szpitaliku schronu dwa miesiące, dwa miesiące kontaktu z wirusami. Żyła z bombą zegarową z sobie. Najlepsza troska i miłość nie wystarczyły.
Irusia wciąż jest, widzę ją w domu, widzę na bannerku zaprzyjaźnionego sklepu, widzę w sobie.. próbuję odnaleźć w Arusi, bo jakaś część jest, ale brakuje Arielce mądrości i delikatności mojej Irusi. jest inna, ma prawo być sobą.
dzień niedzień, noc nienoc i tak bym chciala, by przyszła i pocieszyła, potrafiła przeciez
przychodzi we śnie, więc śpię aż ją wyśnię
wciąż czekam na Ircię
TŻ zrobił zdjęcie, kroplówka mocowana węzełkami ochronnymi, kroplówka Irci, nie zdążyłam podać jej do końca.
Przyjęło ją drzewo, dobre drzewo...
nie mogę już....
- Posty: 15961
- Od: Pon paź 08, 2007 13:03
- Lokalizacja: poza Łodzią
Rozumiem wszystko
Ja tez widze Zuzie wszedzie...nawet teraz siedze i płacze, a to juz 40 dni bez Zuzanki...zostało mi tylko kilka zdjęć mnóstwo wspomnień i futerko, które co jakiś czas odnajduję jeszcze na ubraniach
Mam cały węzełek leków, których nie wykorzystałam, naciągniete strzykawki z ranigastem...schowałam to głeboko do szafy i nie moge do tego zajrzec.
Zuzia tez była ze schroniska, zyła tam wiele lat, z nami była tylko nieco ponad rok i kiedy wydawało sie, ze juz wszystko jest Ok zachorowała i odeszła...w przeciagu miesiaca.
Kiedy odeszła Zuzia dostałam cos takiego, teraz przesyłam do Ciebie i ściskam mocno
Tęczowy most
Ta część nieba nazywana jest Tęczowym Mostem.
Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś, kto pozostał po tej stronie, udaje się na Tęczowy Most. Są tam łąki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele mogą bawić się i biegać razem. Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca; jest im ciepło i przytulnie.
Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare powracają w czasy młodości i zdrowia; te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne, takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły. Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem: każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby, która pozostała po tamtej stronie.
Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego lśniące oczy są skupione, jego spragnione ciało drży. Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą, a jego nogi poruszają się wciąż prędzej i prędzej.
To ty zostałeś dostrzeżony, a kiedy ty i twój najlepszy przyjaciel wreszcie się spotykacie, obejmujecie się w radosnym połączeniu, by nigdy już się nie rozłączyć. Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na twoją twarz, twoje ręce znów pieszczą ukochany łeb; patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela, który na tak długo opuścił twe życie, ale nigdy nie opuścił twego serca.
A potem przekraczacie Tęczowy Most — już razem...
Paul C. Dahm
tłum. HARY
Ja tez widze Zuzie wszedzie...nawet teraz siedze i płacze, a to juz 40 dni bez Zuzanki...zostało mi tylko kilka zdjęć mnóstwo wspomnień i futerko, które co jakiś czas odnajduję jeszcze na ubraniach
Mam cały węzełek leków, których nie wykorzystałam, naciągniete strzykawki z ranigastem...schowałam to głeboko do szafy i nie moge do tego zajrzec.
Zuzia tez była ze schroniska, zyła tam wiele lat, z nami była tylko nieco ponad rok i kiedy wydawało sie, ze juz wszystko jest Ok zachorowała i odeszła...w przeciagu miesiaca.
Kiedy odeszła Zuzia dostałam cos takiego, teraz przesyłam do Ciebie i ściskam mocno
Tęczowy most
Ta część nieba nazywana jest Tęczowym Mostem.
Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś, kto pozostał po tej stronie, udaje się na Tęczowy Most. Są tam łąki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele mogą bawić się i biegać razem. Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca; jest im ciepło i przytulnie.
Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare powracają w czasy młodości i zdrowia; te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne, takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły. Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem: każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby, która pozostała po tamtej stronie.
Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego lśniące oczy są skupione, jego spragnione ciało drży. Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą, a jego nogi poruszają się wciąż prędzej i prędzej.
To ty zostałeś dostrzeżony, a kiedy ty i twój najlepszy przyjaciel wreszcie się spotykacie, obejmujecie się w radosnym połączeniu, by nigdy już się nie rozłączyć. Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na twoją twarz, twoje ręce znów pieszczą ukochany łeb; patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela, który na tak długo opuścił twe życie, ale nigdy nie opuścił twego serca.
A potem przekraczacie Tęczowy Most — już razem...
Paul C. Dahm
tłum. HARY
Badaj kota regularnie. Kot Ci nie powie, że źle się czuje, a kiedy zauważysz może być za późno...
- Posty: 4972
- Od: Pon maja 14, 2007 12:03
- Lokalizacja: Poznań
dziekuję, fufu, karotko...
wyrzuciłam kroplówki, nie widziec, tak trzeba
dobre leki zostawilam w lecznicy
pozbierałam zdjęcia do folderu, chciałam zrobić diaporamę z dobrą, jasną muzyką, przezyć, żeby sie uwolnić, zatrzymać najpiękniejsze.
za wcześnie
i nieważne, jak kto oceni, był czas, że żyłam dla niej, dla niej wstawałam rano, bo trzeba dać kroplówkę, walił się świat, ona była stałym punktem, dla którego trzeba żyć.
mysli, słowa są jak moje zdjęcia, zrozumiałe tylko dla mnie
los każe płacić za drogo, za wysoka cena próby
słyszę wciąż tylko to, najsmutniejsza modlitwa jaką znam
www.sistermoon.art.pl/jeden_dzien/Kothbiro.mp3
wyrzuciłam kroplówki, nie widziec, tak trzeba
dobre leki zostawilam w lecznicy
pozbierałam zdjęcia do folderu, chciałam zrobić diaporamę z dobrą, jasną muzyką, przezyć, żeby sie uwolnić, zatrzymać najpiękniejsze.
za wcześnie
i nieważne, jak kto oceni, był czas, że żyłam dla niej, dla niej wstawałam rano, bo trzeba dać kroplówkę, walił się świat, ona była stałym punktem, dla którego trzeba żyć.
mysli, słowa są jak moje zdjęcia, zrozumiałe tylko dla mnie
los każe płacić za drogo, za wysoka cena próby
słyszę wciąż tylko to, najsmutniejsza modlitwa jaką znam
www.sistermoon.art.pl/jeden_dzien/Kothbiro.mp3
- Posty: 15961
- Od: Pon paź 08, 2007 13:03
- Lokalizacja: poza Łodzią
Asiu, dopiero doczytałam...
ostatni raz zagladałam do Was w poniedziałek, było lepiej, wyniki były lepsze, wygladało na to, że nie ma niebezpieczeństwa... że już powolutku będzie lepiej
że ta paskudna choroba zaczyna już opuszczać ciało Irusi
że będzie dobrze
wiem jak to boli
bardzo, bardzo Wam współczuję
ostatni raz zagladałam do Was w poniedziałek, było lepiej, wyniki były lepsze, wygladało na to, że nie ma niebezpieczeństwa... że już powolutku będzie lepiej
że ta paskudna choroba zaczyna już opuszczać ciało Irusi
że będzie dobrze
wiem jak to boli
bardzo, bardzo Wam współczuję
- Posty: 13011
- Od: Śro maja 03, 2006 15:37
- Lokalizacja: Łódź
dobrze, że dzis byłam w schronie, są jeszcze zdjęcia do obróbki, opisy do zrobienia, wytracam napęd
nie wiem, jak dalej, że minie, minie, ale kiedy, no minie przecież
dzis szukałam jej w schronie, szukałam mojego kota, szukam jej w Arusi.
i zwykłe buraski królicze, jak Cesia, CiniMini powodują że łamie sie serce
tęsknię, nieważne ile bym robiła, nie ma mojej myszeczki, mojego króliczka, mojej mądrej delikatnej Irusi...
w najgorszych snach nie śniłam takiego koszmaru
próbuję pracować, próbuję przytulać koty, a one uciekają do swoich spraw, zostaję sama,
tak bardzo Ciebie nie ma
nie wiem, jak dalej, że minie, minie, ale kiedy, no minie przecież
dzis szukałam jej w schronie, szukałam mojego kota, szukam jej w Arusi.
i zwykłe buraski królicze, jak Cesia, CiniMini powodują że łamie sie serce
tęsknię, nieważne ile bym robiła, nie ma mojej myszeczki, mojego króliczka, mojej mądrej delikatnej Irusi...
w najgorszych snach nie śniłam takiego koszmaru
próbuję pracować, próbuję przytulać koty, a one uciekają do swoich spraw, zostaję sama,
tak bardzo Ciebie nie ma
- Posty: 15961
- Od: Pon paź 08, 2007 13:03
- Lokalizacja: poza Łodzią
- Posty: 81
- Od: Sob mar 08, 2008 16:59
- Lokalizacja: MAŁOPOLSKA
- Posty: 2218
- Od: Śro paź 29, 2008 16:31
- Lokalizacja: pyrlandia
czasem chciałabym by zniknęły z domu wszystkie koty
bo nie są nią
nie są nią
nie są nią
wierzyłam, że koty są magiczne, że wyczuwają, że potrafią pomagać
co z tą czwórką jest nie tak
co ze mną jest nie tak, że żaden nie przyjdzie
przecież nie wariuje się z powodu straty kota
nic nie pomaga, tak naprawdę nic nie pomaga
bo nie są nią
nie są nią
nie są nią
wierzyłam, że koty są magiczne, że wyczuwają, że potrafią pomagać
co z tą czwórką jest nie tak
co ze mną jest nie tak, że żaden nie przyjdzie
przecież nie wariuje się z powodu straty kota
nic nie pomaga, tak naprawdę nic nie pomaga
- Posty: 15961
- Od: Pon paź 08, 2007 13:03
- Lokalizacja: poza Łodzią
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: muza_51, Silverblue, zuza i 171 gości