.
Zamknęłam Hopi w klateczce. Doopka umyta [oj, zła była, bardzo zła
], świeży podkład, miseczki z wodą, suchym i specjal-mix - rozmoczona Acana z Animondą. Ledwie zdążyłam obrócić ze zmianą pieluch na pupach Płomyka i Orzeszka, połowa mokrego zniknęła, a Hopi piła właśnie wodę. Potem wróciła do miski z mokrym. Teraz troszkę skubie suchego Intestinala.
Może ona `chów klatkowy`
i czuje się po prostu bezpieczniej?
Z racji tego, że pojadła i popiła, odstąpiłam od kłucia igłą i podawania płynów podskórnie.
Z życia towarzyskiego stada - Przemyś zakochał się w Sunny. Łazi za nią, zagaduje a ona, kokieta, udaje niedostępną i syka. A on niezrażony, dalej za nią łazi i marudzi.
Dobrze że wyniki Hopi nie są złe no i że je -może musiała swoje odtajać po przyjeździe albo tak jak piszesz czuje się spokojniej jak wie ze nikt jej nie przeszkodzi.Dobrze rozumiem że jest szansa że leki pomogą na tyle że operacja konieczna nie będzie??
Dzisiejszy poranek zdecydowanie mieścił się w kategorii `neurasteniczny` i rozpoczął się dużo przed zaplanowana pobudką. Obudził mnie dźwięk tłuczonego szkła. Zerwałam się na równe nogi natychmiast, a i tak nie zdążyłam przed stadkiem rozbrykanych maluchów, które radośnie dopadły błyskających w ciemnościach świtu odłamków stłuczonych kieliszków.
