Bródnowska Banda Bis - Humpal w nowym domu

[Agneska]

tiaaaaa.......

[jopop]

...

[Aleba]

Dziewczyny, w tej akurat sytuacji nie mam pretensji o powrót Humpala.
Sytuacja naprawdę była nieciekawa, mały z każdym dniem reagował coraz gorzej, coraz więcej było strachu i stresu.
Oczywiście, smutno mi, że nie wyszło i smutno mi, bo to już kolejny powrót. Ale rozumiem tę decyzję.

[Agneska]

Aleba, ja też rozumiem. I wiem, że to lepiej dla niego, że wrócił do domu, jeśli tam nie mogło być lepiej.
Miałam to samo, jak Papusza wróciła z pierwszej adopcji.

Ale zawsze jakoś smutno, że nie wyszło.

[Aleba]

Ano smutno

[Kicorek]

Dziś zobaczyłam Humpala na jednej ze stron ogłoszeniowych i się zdziwiłam.
Szkoda, ale trudno się mówim, skoro Humpal nie może być z psem.
Kciuki za domek

[Aleba]

Zgadza się, dzisiaj porobiłam mu znowu ogłoszenia z Twoimi, Kicorku, fotkami. Mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe.
Tym razem już napisałam, że za psami nie przepada - czegoś się przy okazji o nim dowiedziałam

[Aleba]

Hopka

[Aleba]

[czarna_agis]

Humpal nadal poszukujący!!

[Aleba]

Halo! Domku szukamy!

[kussad]

[Aleba]

Kto pokocha Paskudnego Kotka?
Kotek naprawdę jest najpaskudniejszy na świecie. Smukły, zgrabny, mięciutki. Charakter też ma okropny. Pcha się na kolana namolnie, każe się głaskać i opędzić się od niego nie sposób. W nocy spać nie daje, bo albo mnie poddusza układając się do snu na mojej klatce piersiowej, albo ciągnie za włosy, kiedy kładzie mi się koło głowy, w dodatku przy tym mrucząc ogłuszająco i rozdając mokre buziaczki. Męczy i terroryzuje mi inne koty, bo wspólna zabawa, ganianki i duszenie to cel jego życia. Biedna Rezedzia ucieka przed nim z zadartym ogonkiem i kwikiem radości. Jeszcze dojdzie do tego, że mi biedaczka schudnie...
Zabierać Paskudnego Kotka, ras ras!!!

[Kicorek]

Pędzelkowy koteczek

[*anika*]

Jeszcze dojdzie do tego, że mi biedaczka schudnie...

Rumcajs jest dziwnie podobny w charakterku do swojego braciszka

A poza tym... (z innej beczki)
Parę dni temu odrobaczałam stado. Na pierwszy ogień poszła Sarunia. Już przy wzięciu jej na ręce wiedziała o co chodzi - więc zaczęła płakać, jakbym ją ze skóry obdzierała W tym czasie Rumcajs podbiegł i zaczął się ocierać o mnie i o Sarę (która przed nim ucieka, więc ją to jeszcze bardziej uszczęśliwiło). Odpycham kociątko - wraca - ociera się. "A co to? O, tabletka? Daaaaj!" Wepchnęłam (Sarze, oczywiście). Po kilku minutach (!) połknęła. Kolejną ofiarą było Rumcajsiątko (skoro tak bardzo chciało... ) Ale jak mu rozdziabiłam pyszczek, to zaczął się zachowywać jak Sara reszta też wyglądała podobnie. Na koniec Salem - wzięłam na ręce (co w jego przypadku już było największą krzywdą), siadam na łóżku, rozdziabiam paszczę, w tym czasie próbuje mnie pogryźć. Szybko wkładam "coś" do pyska, zamykam. Kot się ślini... (czyli się rozpuściło). Po jakimś czasie zauważyłam, że nienaruszona tabletka leży sobie spokojnie na łóżku, bo jakimś cudem wypadła mi z ręki. A Salem ślini się na wymyśloną przez swój umysł tabletkę Puściłam kota, wlazł pod wannę. Musiałam zabrać do weterynarza, bo inaczej się nie dało. Uff... Jak to dobrze że nie mam 15 kotów



A na deser...

Bardzo Dobrze Nawodniony Kot:
http://picasaweb.google.pl/nie.boj.sie. ... umcajsIII#