nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnntyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy - To pisał Jurek. Interpretujcie, jak chcecie
Basiu, wiem, że najciekawsze dopiero przede mną
Czuję się zaszczuta: gdzie nie spojrzę, tam koty
W talerzu, w łóżku, na nogach, pod nogami, na kolanach, a jeszcze takie dziady bezczelne, że mruczą, jak tylko się na nie spojrzy! Juras zlazł, a jego miejsce zajął Lol, siedzi na kolanach, próbuje odgryźć mi kciuk w prawej dłoni, spogląda tymi swoimi ślepkami i traktorzy 
Zadowolony taki, ze hej! On zlezie, to wyspindra się Zocha, potem Jurek i tak w kółko 
Zdrzemnęłam się po południu, oczywiście towarzyszył mi Żorżyk. I Tosia. Kiedy się obudziłam, szczawik leżał wtulony w ciotkę i nakryty jej ogonem
I nie pożarła go Aha, jeśli Żorżyka nie ma na moich kolanach, to trzeba sprawdzić, czy nie leży na mojej głowie. Serio 
Zabierzcie ode mnie te sierściuchy, bo rozpuszczę na amen i ktoś będzie musiał z tym żyć 
Dzisiaj srajtki wcięły pierwszą porcję suchych chrupek. Tylko matołki nie chcą pić wody
Trochę niepokoi mnie Jurek: bawi się, je, biega, ale - wdrapywanie się, skoki itp. wychodzą mu zdecydowanie gorzej niż rodzeństwu... Taki jakiś delikatniutki jest.
Odstawiłam Atecortin na dwa dni i znowu zaczęły się ślepka mazać.
