Razem ze swoją czarną siostrą i kocurkiem bez łapy trafiła do mnie do ogródka. Ta "banda trojga" tak szybko poczuła się u mnie jak u siebie, że zaczęła gonić z tarasu dwie jego pierwotne rezydentki (PrawieBiałą i Bolkę). Bolka jest samotnicą i dzielną kotką, więc po reorganizacji ogródka przychodzi na jedzenie w innym kącie. PrawieBiałą musiałam łapać do domu, bo nie dawała sobie rady z nowymi.
W międzyczasie banda się odkarmia, dochodzi do siebie. Charcząca Czarna Rakieta (kto zna Jopopową Bombę, to zna ten efekt dźwiękowy) jeszcze trochę dzika, Bezik wystraszony ale dający się głaskać.
A Siostrzyczka (Miłosierdzia
) jest bardzo kochana dla swoich towarzyszy: wylizuje, przytula, barankuje, po prostu opiekuje się kalekami. Do człowieka podchodzi, lubi być głaskana. Na pewno świetnie czułaby się w domu, próbuje wchodzić do mnie. Tylko teraz taka posucha z domkami... 
Czyż nie jest z niej piękna pannica?
sąsiedzi zdążyli się zorientować co wyje w ogródku.
