Mantra -mruczy o dom-w końcu znalazła swoje miejsce na ziemi

[Magija]

Jest cud:))
MAntra moze pojsc do domu stalego. Dom pewny, ręczę za niego.

Zaraz pozbieram mysli.
Aha i dom w Łodzi:))

o Boże
Lidka
nie wierzę
nie wierzę
nie wierzę
!!!

[Satoru]

skąd dom?! co za dom?!?! mow wiecej!!!!!!!!!!!!!!

[jolabuk5]

Ojej, ale nowina! Daj im moje namiary:
603 47 87 95
jolantabuk@gmail.com
Byłoby wspaniale!

[Lidka]

Przekazalam:))
Dom jest zakocony Stad prosba o pewne rzeczy ale mysle, ze to dobrze byloby bezposrednio zalatwic.

No i tylko jeszcze jedno, ze z roznych wzgledow byloby to od niedzieli.
Moze byc:))

[Lidka]

Nie pamietalam z tego wszystkiego czy ona miala jakies badania?

[evalla]

kogo ozłocić kogo ? :):):):):):)

bez nadziei zajrzałam żeby na dobranoc podrzucić a tu takie wieści!!!
Cudnie!! Oby tylko mała się odnalazła w nowym otoczeniu....

kciuki!!

[Lidka]

Mysle, ze w takim domu powinna sie szybko znalezc. Bedzie mial do towarzystwa slicznego rudzielca.

[Bungo]

Właśnie miałam wklejać banerek Mantry - i zajrzałam

[Magija]

Nie pamietalam z tego wszystkiego czy ona miala jakies badania?

nie miała
jest tylko wysterylizowana

[Etka]

bardzo dobra wiadomosc

[jolabuk5]

Trochę sie martwię tym zakoceniem. Bo Mantra jest proludzka, ale antykocia zdecydowanie. Ludzi kocha, wszystkich. Pani Jola przyszła dzisiaj z wnuczką, Mantra pozwalała się tulic, brać na ręce, wszystko było ok. A na widok maleńkiej Burasi albo spokojnej, prokociej sabci Mantra dostaje bzika i syczy przeraźliwie, co w koncu powoduje, że muszę ja odizolowac z powrotem w pokoju...

[Lidka]

Moze jak juz bedzie na swoim to bedzie rozsadna.
Czas pokaze. Teraz wszystko w lapkach Mantry. Moze akurat rudy Pasik jej sie spodoba.

[Satoru]

Mozliwe, ze jak bedzie iala pewny grunt pod łapeńkami, bedzie wiedziala, ze juz jest u siebie, jej antykocie nastawienie sie zmieni.

[Magija]

mam nadzieję, że się ułoży
miałam kilku takich jedynaków i jednak udawało się
Lidka, chyba Cię ozłocę
Bo Jolę to muszę na rękach chyba już nosić!

[Lidka]

Wiesz co, ja poprostu napisalam maila.
Pomyslalam sobie, ze przeciez trzeba dac szanse Panu Bogu, zeby pomogl.
No i tym razem sie udalo.
Nie masz pojecia jak sie ciesze. Nawet moj niewidomy Kubus widzi, ze jestem podekscytowana. Bo po rozmowie z przyszlym domkiem, co tu duzo mowic, poplakalam sie