Znana behawiorystka w Kocich Sprawach... Jasny szlag!

[Dorota]

Brawo, Jano!

[Atka]

Z góry uprzedzam, że piszę z głowy i nie mam teraz czasu szukać źródeł odnośnie tych tygodni, reszta jest z obserwacji hodowców:

Kociaki między 7 a 11-13 tygodniem życia przyswajają najistotniejsze zachowania w grupie. Uczą się, jak nie gryźć i nie drapać za mocno w zabawie i mnóstwa innych rzeczy. W hodowlach zdarza się odłączanie matki od miotu wcześniej (ruja, choroba sutków i inne przyczyny), ale nie rozłączanie miotu (i często jakaś inna kotka przejmuje rolę opiekunki).

Jeśli urodzi się jeden kociak w miocie, a jakaś inna kotka ma w tym czasie kocięta, najczęściej łączy się mioty, właśnie po to, żeby ten pojedyńczy kociak miał szansę na kontakty z rówieśnikami.

Odłączenie kociaka od miotu (i matki lub innych dorosłych kotów) zanim ten proces się skończy może skutkować problemami behawioralnymi, od trywialnych - drapanie i gryzienie w zabawie z człowiekiem - do poważnych.

Proces socjalizacji kociąt z człowiekiem w hodowli powinien przebiegać równolegle do socjalizacji "międzykociej". Dlatego właśnie kocięta z tzw. hodowli klatkowych są problematyczne i często nowi właściciele muszą je praktycznie oswajać po zabraniu do nowego domu.

Inną sytuacją jest, gdy trzeba zabrać miot maluchów od dzikiej kotki. Jeśli nie ma możliwości socjalizacji "w terenie" - codziennego obcowania z kociakami - to faktycznie zabranie po skończeniu 6 tygodni, a nie później, bardzo ułatwia socjalizację. I często jest konieczne także ze względu na zdrowie kociąt. Ale z tego, co napisała Jana, jakoś odnoszę wrażenie, że pani "behawiorystka" nie miała na myśli ratowania dzikich dziczków, tylko oddawanie kociąt wychowanych w domu...

[Verdana29]

Zajrzałam na stronę i...powiem szczerze...odpadłam.
Jako zaburzenia behawioralne wymienione są m.in. "zachowania drapieżcze" (u kotów) i "ostrzenie pazurów w niewłaściwych miejscach", a także "aktywność w porze nie do zaakceptowania przez właściciela"


Wygląda na to, że kotek powinien leżeć i pachnieć...

Edit: caty - fotki plisss....

Nic nie rozumiecie dziewczyny przeciez to nie chodzi o to zeby uswiadomic ludziom jak zachowuje sie normalny kot (poluje, drapie, jest aktywny w nocy) tylko zeby je "leczyc" z tych zachowan za odpowiednia oplata. Bo przeciez wg tej pani kazdy normalny, zdrowy, dorosly kot ma zaburzenia. Ja bym proponowala zamiast terapii behawioralnej kupic sobie pluszaka a nie brac zwierze do domu.
Nie znosze takich pseudo specjalistow
Czy ona widziala kiedys kota czy tylko zna temat z ksiazek?

[Nordstjerna]

Jana - aleś Ty opanowana i wyważona

Ciekawe, czy dostaniesz odpowiedź...

A jeśli pani jednak będzie twierdzić, że ma rację - zaproś ją do Tujaków i pokaż jej, jak oswaja się kociaki starsze niż 6 tygodni, które nie miały kontaktu z człowiekiem. Może czegoś praktycznego się kobita nauczy...

A może marta79 zaprosi do siebie panią behawiorystkę?
Chociaż pani pewnie i tak nie uwierzy, że Wiewióra przez pierwsze 1,5 roku swojego życia widziała człowieka z daleka, głównie w postaci "trzymacza miotły".
Wydaje mi się, że do zawodu behawiorysty potrzebne jest głównie dobre samopoczucie. Praktyczna wiedza o kotach tylko przeszkadza - nie da się wypunktować sztywnych reguł i prawd objawionych.

A najgorsze doświadczenia mam właśnie ze zbyt wcześnie odstawionymi kociakami, w tym z moją najstarszą rezydentką Gackiem, która owszem, jest zsocjalizowana, ale tylko ze mną. I boi się własnego cienia (tzn. bała się przez 10 lat, do czasu terapii kroplami Bacha, teraz jest o niebo lepiej).

[marta79]

A może marta79 zaprosi do siebie panią behawiorystkę?
Chociaż pani pewnie i tak nie uwierzy, że Wiewióra przez pierwsze 1,5 roku swojego życia widziała człowieka z daleka, głównie w postaci "trzymacza miotły".
Wydaje mi się, że do zawodu behawiorysty potrzebne jest głównie dobre samopoczucie. Praktyczna wiedza o kotach tylko przeszkadza - nie da się wypunktować sztywnych reguł i prawd objawionych.

A najgorsze doświadczenia mam właśnie ze zbyt wcześnie odstawionymi kociakami, w tym z moją najstarszą rezydentką Gackiem, która owszem, jest zsocjalizowana, ale tylko ze mną. I boi się własnego cienia (tzn. bała się przez 10 lat, do czasu terapii kroplami Bacha, teraz jest o niebo lepiej).

Ewo, genialna jesteś! Zaproszę i nawet zademonstruję, jak dzikadzika Wiewióra (no bo przecież nie oswojona ) ładuje się na łóżko, jak tylko zobaczy, że jest pościelone. Jak równo z budzikiem wskakuje do mnie, żeby się poprzytulać, wymiziać, wyżebrać jedzenie... Jak ładuje się na mnie, gdy się kładę... Qrczę, mutant normalnie z Krakowa przyjechał... Albo, co gorsze, robot zaprogramowany wspólnie przez berni i Nordstjernę... Nóż, co go nie mam, mi się w kieszeni otwiera...

A ja tak chciałam tę psychologię zwierząt zrobić...

[Verdana29]

Odłączenie kociaka od miotu (i matki lub innych dorosłych kotów) zanim ten proces się skończy może skutkować problemami behawioralnymi, od trywialnych - drapanie i gryzienie w zabawie z człowiekiem - do poważnych.
.

Moja kotke wzielam z hodowli kiedy miala 6 tygodni - ja nie wiedzialam ze to za wczesnie a hodowca.... no coz, bez komentarza.
Na szczescie nie ma powaznych problemow ale mocno gryzie i drapie w zabawie i bardzo nie lubi innych kotow. Poza tym w wieku 18 miesiecy ciagle ma odruch ssania: ssie koldre, moje bluzki - wiec mimo ze fizycznie jest zupelnie zdrowa i nie zaszkodzilo jej wczesne odlaczenie od matki, na pewno emocjonalnie to nie bylo obojetne. Czeka nas niedlugo dokocenia i ciekawa jestem jak to bedzie.
Na pewno nie polecilabym nikomu brac tak malego kotka od mamy jezeli nie jest to konieczne ze wzgledu na ich zrdowie lub bezpieczenstwo. Chociaz pewnie biorac caly miot zapobiega sie czesci problemow bo kocieta maja siebie nawzajem.

[ariel]

Ewo, genialna jesteś! Zaproszę i nawet zademonstruję, jak dzikadzika Wiewióra (no bo przecież nie oswojona ) ładuje się na łóżko, jak tylko zobaczy, że jest pościelone.

Podobnie robi dzika Parkowa, która 5-7 lat mieszkała w parku, a i ja jej jakoś na siłę nie oswajałam.
Że już nie wspomnę o Dziadku czy Ricie.

[genowefa]

A Rózia nie chce się oswoić a była złapana w wieku 2 m-cy, pewnie za późno, cholera

[kalewala]

A mnie dodatkowo zastanawia, dlaczego czasopismo redagowane przez kociarzy (chyba) zamieszcza takie rzeczy?
Czy nikt nie czyta atrykułów przed przesłaniem do składu?

[galla]

Inną sytuacją jest, gdy trzeba zabrać miot maluchów od dzikiej kotki. Jeśli nie ma możliwości socjalizacji "w terenie" - codziennego obcowania z kociakami - to faktycznie zabranie po skończeniu 6 tygodni, a nie później, bardzo ułatwia socjalizację. I często jest konieczne także ze względu na zdrowie kociąt. Ale z tego, co napisała Jana, jakoś odnoszę wrażenie, że pani "behawiorystka" nie miała na myśli ratowania dzikich dziczków, tylko oddawanie kociąt wychowanych w domu...

Należy tylko podkreślić, że to zwyczajnie ułatwia socjalizację. Natomiast wzięcie dzikich kociaków starszych niż 6, a nawet 9, tygodni nie powoduje socjalizacji z człowiekiem niemożliwą, jak wynika z artykułu pani "specjalistki"...

[galla]

Czeka nas niedlugo dokocenia i ciekawa jestem jak to bedzie.

Zaproś panią behawiorystkę na wizytę domową - na pewno Ci dobrze doradzi

[Jana]

A Rózia nie chce się oswoić a była złapana w wieku 2 m-cy, pewnie za późno, cholera

Och och

Sporo zależy chyba od genów, od charakterów kociaków.

Przykład z GUSu - w zeszłym roku wszystkie Klony zrobił Bolek, kocur dziki, ale z ogromnym potencjałem Po kastracji zrobił się szalenie kontaktowy i fajny Karmicielka, wcześniej psiocząca na niego za ganianie i tłuczenie innych kotów, teraz go uwielbia, a Bolek ociera się o jej nogi w czasie karmienia. Klony po Bolku oswajały się w 24 godziny, nawet te ponad trzymiesięczne (np. Lola u Kasi_S).

W tym roku Klony zrobił inny kocur (mamy dwóch kandydatów - czarnego, już go wykastrowałyśmy i Marmurka, jeszcze ma jajka). Diablątka zabrałyśmy jak miały ok. 8 tygodni i Minitaurowi szybko udało się je "uczłowieczyć", za to Tujaki są nie dość, że starawe (3 miesiące), to jeszcze oporne (7 dni do pierwszego mruczenia). Charaktery mają zgoła inne niż Klony zeszłoroczne.

[Maryla]

te przykłady które podajecie (moje też) mieszczą sie pewnie w granicach błedu statystycznego
a pani beh .. ma na pewno wiedzę zbudowaną na reprezentatywnej grupie kotów
albo zrobiła doswiadczenie naukowe jak to z mucha której wyrywano nogi

[aamms]

E tam.. nie ma co się zastanawiać..
pani beh.. szerząc taka wiedzę, po prostu produkuje sobie przyszłych pacjentów i tyle..

[Maryla]

A Rózia nie chce się oswoić a była złapana w wieku 2 m-cy, pewnie za późno, cholera

Och och

Sporo zależy chyba od genów, od charakterów kociaków.

Przykład z GUSu - w zeszłym roku wszystkie Klony zrobił Bolek, kocur dziki, ale z ogromnym potencjałem Po kastracji zrobił się szalenie kontaktowy i fajny Karmicielka, wcześniej psiocząca na niego za ganianie i tłuczenie innych kotów, teraz go uwielbia, a Bolek ociera się o jej nogi w czasie karmienia. Klony po Bolku oswajały się w 24 godziny, nawet te ponad trzymiesięczne (np. Lola u Kasi_S).

W tym roku Klony zrobił inny kocur (mamy dwóch kandydatów - czarnego, już go wykastrowałyśmy i Marmurka, jeszcze ma jajka). Diablątka zabrałyśmy jak miały ok. 8 tygodni i Minitaurowi szybko udało się je "uczłowieczyć", za to Tujaki są nie dość, że starawe (3 miesiące), to jeszcze oporne (7 dni do pierwszego mruczenia). Charaktery mają zgoła inne niż Klony zeszłoroczne.

Jana, jeszcze troche i dojdziemy do wnisoku ze najwiekszy wplyw na zachowania behawioralne ma posiadanie albo nie jajek
moze pani Jagna powinna kastrowac z lepszym skutkiem?

edit: imionko