Z piekła rodem. Mam pięcioro dzieci!

[kalair]

Aniaposz,faktycznie,Kaska ma rację..Nie wolno absolutnie bagatelizować takich kocich zapędów do jedzenia niejadalnych rzeczy..To się może bardzo źle skończyć.Ja już jestem aż za bardzo uważna pod tym względem..Lepiej dmuchać na zimne..

[aniaposz]

Dziewczyny, jasne, ja to wiem i absolutnie nie bagatelizuję. Właśnie świadomość zagrożeń i wiedza pozwalają mi na takie lekkie (pisemne) potraktowanie tematu. Dostęp do śmieci ograniczamy ostatnio przez tasiemkę przytrzymującą razem oba skrzydła drzwiczek. I tak naprawdę to, co Ramzesowi uda się czasem dorwać to śmietki z dywanu (nie, nie jestem pedantką i nie biegam codziennie z odkurzaczem ). Ale ostatnio przerzucił się jednak na rzeczy bardziej jadalne jak to jajko na twardo na przykład. A o pieczarki pytałam raczej jako o coś, co jest u mnie w domu sporadycznie, ja wiem... raz na miesiąc. Na dietę grzybową nie zamierzam go przestawiać.

[aniaposz]

W poniedziałek u TŻa nocowała kotka, w której transporcie na Mazury pośredniczyłam. Z opolskiego schroniska. Odebrałam ją w Warszawie w poniedziałek, a we wtorek z samego rana pojechała do Mikołajek. Ja nocowałam u TŻa też, ze względu na koteczkę oczywiście, co TŻ skomentował z przekąsem: "Tylko dla kota do mnie przyjechałaś?". Co będę ściemniać. W każdym razie... zakochałam się. Kilka godzin z wyjątkową Uszką wystarczyło, żebym za nią teraz tęskniła. Spała ze mną przez całą noc, a w poniedziałkowy wieczór przytulała się i leżała mi na kolanach. No jak ja się mogłam oprzeć jej urokowi, zwłaszcza przy moich wcale niekoniecznie megaprzytulastych kotach?

A w ogóle przez Uszkę zaczęłam myśleć o trzecim kocie. Na razie tak bardzo nieśmiało. TŻ by mnie chyba zabił. Nesca znów obraziłaby się na kolejne pół roku. A poza tym może 36mkw na dwie osoby i trzy koty to jednak zbyt mało? Oczywiście z punktu widzenia tych kotów, mnie wystarczy kącik do czytania i przytulania kociastych.

[aniaposz]

Kupiłam sobie do sałatki: tuńczyka w sosie własnym, kukurydzę w puszce i paprykę czerwoną. Że się będę musiała podzielić tuńczykiem to wiedziałam z góry (i niech mają dzieciaki od czasu do czasu jakąś radochę). Zanim wzięłam się za przygotowywanie dania, usiadłam na chwilę zerknąć w program TV i zatonęłam w lekturze jakiejś recenzji. Idę do kuchni, patrzę... torebka foliowa rozerwana, na blacie czerwona pacia, w papryce wyżarta dziura, a nad nią pochylony w kulinarnej ekstazie Ramzes. I naprawdę nie sądzę, że mu się z pomidorem pomyliło, bo i to czerwone i to czerwone. Zajadał ze smakiem i piszczał jak mu zabierałam. Nesca patrzyła ze wstrętem...

[kalair]

[aniaposz]

Szczerze mówiąc, za surową papryką tak bez żadnych dodatków to ja nie przepadam. Tak więc podziwiam chłopaka.

[kalair]

http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=75389&start=1410
Nowy kończący się wątek.
Mam chyba stary w podpisie.. Za szybko leci..
A paprykę czerwoną świeżą uwielbiam!

[aniaposz]

Ramzes portretowy:



Zaznaczam, że już dawno kupiłabym płaski monitor, ale... no, nie mogę przecież
Nesca nie chce pozować. A jak już ją mam w obiektywie, to jakaś naburmuszona wychodzi, więc nie będę jej robić publicznego wstydu.

[aniaposz]

Oglądałam wczoraj film Jana Hrebejka "Na złamanie karku". Wprawdzie nie tak dobry jak "Musimy sobie pomagać" (polecam!), ale całkiem w porządku. Z jednym wyjątkiem, a mianowicie motywem kocim. Było stereotypowo i głupio. Jedna z bohaterek nie może mieć dzieci, a więc co ma? Kota. No bo przecież kot to taki subsytut dziecka i w ogóle rekwizyt niespełnionej macierzyńsko wariatki. A jak się dziecko wreszcie pojawia, to kot znika, co skwitowane zostaje lakonicznym: "Wywiozłam go do matki, bo wszystko śmierdziało i wszędzie było pełno kłaków." To były początkowe sceny filmu i słowo daję, że miałam ochotę wyłączyć.

A z innej beczki - jest taka reklama jakiejś Zbyszko-coli czy czegoś tam: "Siostra zamieniła kota na fajnego psa." Chociaż wydaje mi się, że w ostatniej wersji wycięli to "zabawne" zdanie. Może ktoś zwrócił uwagę na niestosowność takich "dowcipów" w kraju, gdzie zwierzę i tak jest rzeczą, którą nie tyle się nawet wymienia, co po prostu wyrzuca.

[espana]

A z innej beczki - jest taka reklama jakiejś Zbyszko-coli czy czegoś tam: "Siostra zamieniła kota na fajnego psa." Chociaż wydaje mi się, że w ostatniej wersji wycięli to "zabawne" zdanie. Może ktoś zwrócił uwagę na niestosowność takich "dowcipów" w kraju, gdzie zwierzę i tak jest rzeczą, którą nie tyle się nawet wymienia, co po prostu wyrzuca.

Zmienili na "siostra zamieniła lalki na kota i psa", choć czasem puszczają okrojoną wersję, nawet bez tego. Słyszałam że właśnie dużo protestów do nich w tej sprawie przychodziło

[aniaposz]

Heh, dobrze, że zmienili, czyli uznali swój błąd, a nie np. ostentacyjnie wstawili tablicę "ocenzurowano" jak w równie durnej reklamie pewnej sieci telefonii komórkowej.

[aniaposz]

Nesca przed chwilą mruczała! Śpi sobie w fotelu, podeszłam, zaczęłam głaskać i całować. I... słyszę traktorek Ostatni raz w takiej sytuacji to słyszałam mruczenie chyba z rok temu. Pomyślałam, że przypadek albo coś ze słuchem u mnie nie tak. Wróciłam do drugiego pokoju, minęło trochę czasu, znów próbuję. I znów słyszę mruczenie! I za trzecim razem to samo - traktorek włączany za każdym razem, kiedy się przysuwam i głaszczę. Rzecz tak rzadka, że warta odnotowania. Bo moje koty mruczały kiedyś... Jak były małe i łase na pieszczoty, jeszcze niepewne swojego miejsca w świecie. Teraz chodzą na rzęsach, spoglądają z góry, łaskawie dają się przytulić czasem, ale bez jakiegoś nadmiernego okazywania radości z tego powodu i generalnie pozwalają nam, innym domownikom, być. I to dobre.

[CoToMa]

Pozdrowienia dla Warszawskiej Neski od opolskiej Neski

[aniaposz]

I w drugą stronę. Bo my, Neski, musimy trzymać się razem.

[CoToMa]

I w drugą stronę. Bo my, Neski, musimy trzymać się razem.

Dziękuję
Pewnie, że musimy sie trzymać razem
A u nas jest jeszcze Inka. I kiedyś była Mocca