Domka - w domu, ja - choroba sieroca ;)

[Idis]

R A P O R T 0 1

kryptonim operacji: Oswajanie dzikiej bestii

miejsce działań: nadbałtycki kraniec polski,

blok na wzgórzu, pokój "komputerowy" dawniej

pokój Bartka (bedzie z 15 lat...)

czas: późno

ok 22.00 Przygotowanie (pościelenie) stanowiska;
przybranie pozycji maskujacej (imitujacej spi
acego czlowieka). Figurantka Domka (powoli
przechrzczona na Dymke, miejmy nadzieje ze forma
Adalajda - pomysl Wojtka, "taty" kocura Filipa -
nie zyska poparcia; jak mozna tak nazwac kota?;)
) lokuje sie w podziemiach lozka

ok 23.30 - figurantka opuszcza kryjowke; pelna
gotowosc bojowa; ok 23.00 - pierwsze szuranie w
kuwecie (obupolna ulga); od tego momentu czeste
przemierzanie drogi "spod bambusowej zaluzji na
oknie pod drzwi i spowrotem"; proby nawiazania
kontaktu przy zachowaniu maskowania ("ja
naprawde spie, to ze moja reka sie podsuwa jak
przechodzisz to tylko przypadek"); wydawanie
odglosow wabiacych bedacych czyms pomiedzy
chrapaniem a "kici-kici";

o 3.37 nastepuje przelom! - wyciagnieta "przez
sen" reka spotyka sie z pelnym rezerwy
zainteresowaniem; jest dokladnie obwachana,
nastepnie na probe smyrnieta malym czarnym
noskiem; ryzykowna i odwazna proba delikatnego
poglaskania konczy sie nieoczekiwanym sukcesem!

Nastepuje pojedynczy, gluchy i glosny
'traktorek' ktory juz po chwili rozkreca sie na
cala pare, zagluszajacy nawet dobiegajace z
oddali chrapanie taty!

Od tej pory nastepuje zmasowane barankowanie,
poczatkowo jedynie w reke a juz po chwili takze
w oko i od czasu do czasu rykoszetem w nos!

Pierwsza faza operacji zakonczona sukcesem!

W chwili gdy pisze te slowa jest godzina 4.20,
pod nogami kreci mi sie loteczka ktora jeszcze
szesc godzin wczesniej drzala przy najmniejszej
probie dotyku, a teraz sama co srednio 15 sekund
glosnym niau! domaga sie uwagi (dlatego raport
pisze juz od 10 minut bo tylko jedna reką:))

na tym koncze dzisiejsze sprawozdanie, ide zajac sie
figurantką:) z ktora nota bene milo sie
rozmawia:)

[Boo]

[Idis]

No ja tez nie mogę usiedzieć w miejscu z radości
teraz wstali i siedzą sobie w łóżeczku:) znaczy Bartek i Domka
a rano jeszcze spotkała się z Filipem, Filip się wystraszył a Domka jakby go nie zauważyła poszła sobie zwiedzać;)

[Boo]

No to chyba stosunki kocio-kocie też się szybko ułożą! Tak myślę ja sobie

[Idis]

ku temu zmierza
Filip siedzi na kanapie a pod nią Domka czyli granica coraz mniejsza:)

[Boo]

Właśnie sprzątam trochę. Umyłam kuwetę Domki. W końcu odkurzyłam jej kłaczki z ulubionego fotela. Wiem, że będzie jej dobrze, już jest. Ale nie miałam pojęcia, że tak będzie boleć, że tak będę tęsknić...

[amyszka]

Boo 77 nie smuć się ,Twoja Domka już barankuje i mruczy Cudne wieści

[Idis]

Witam:)
Domka zdecydowanie śmielsza nocą dzis biegała zwiedzała dom z Filipem choć dystans nadal zachowują jedno i drugie jak za blisko siebie staną posykują ale widać ze oboje chcą przełamać ten strach bo jedno drugiego szuka
Dzien jest dla Domki trudniejszy boi się wychodzić z łóżka, dopiero nocą pokazuje swoje oblicze.
Dzis w nocy zwiedziła pokoje oraz kuchnie problem jest taki że nadal nie bardzo chce jesc no ale w sumie to druga noc musimy byc dobrej mysli

[Boo]

Idis, spróbujcie z surową wołowiną, ona dałaby się zabić za nią.
Mija trzecia doba, myślę, że chyba i tak idzie ku dobremu

Anie wiesz przypadkiem jak jej skłonność do wylizywania się?

[Idis]

Bartosz mówi ze owszem wylizuje się ale w takich normowych ilościach
Wczoraj probowali z surowizna tzn. pierś z kurczaka ale nie chciala tymczasem bartke leci po wolowinke

[dzikus]

Ależ się bardzo cieszę, że Domka coraz bardziej oswaja się z nowym domkiem i kolegą
Jesteście fantastyczni

[Idis]

Domka wczoraj w nocy zaczeła jeść sama:):):)
Wciągu dnia bartek kusił ją surową wołowoinką ale niestety na oblizywaniu się kończyło. Udało mu sie kilka małych kawałeczków dać jej na siłeza co odwdzięczyła się pięknym burczonkiem no ale w ciągu dnia nie chciała. Ale jak nadeszła noc to było i jedzonko i kopalnia żwiru w miejscowości Kuweta i wspólne glądanie świata przez okno w towarzystwie Filipa. Słów mi brak cieszmy się:)

[-Buffy-]

Bardzo się cieszę, że Domka powoli aklimatyzuje się u Was.

Może potrzebuje tylko trochę więcej czasu, ale na pewno wszystko będzie dobrze i wspaniale się ułoży.

[Boo]

U nas po tych trzech miesiącach wciąż była przestraszona, potrafiła się chować, uciekać, włazić za meble.
U rodziców Bartka ma przynajmniej z głowy podawania leków Musi się w końcu przełamać!
Domeczko, tęsknimy tu za Tobą bardzo!

[MaybeXX]

Super wieści Miło czytać.