Z pamiętniczka karmicielki

[madziaki]

Jolu, zostały Ci piekne wspomnienia. On też tam po drugiej stronie na pewno o Tobie pamięta

[progect]

Jolu, on wroci

tak jak wrócil teraz

[Femka]

w innym futerku...

[magicmada]

Jolu, dla mnie Zorro będzie zył wiecznie - w Twojej opowieści.
Żałuję, że nie jestem milionerką z własnym wydawnictwem, uważam, że masz wspaniały talent literacki (trafiłam tu właśnie przez historię z jasminem), szkoda, żeby tak sie te opowwieści rozeszły...

[czarna_agis]

Tak trudno uwierzyć, że Zorra już z nami nie ma...

Jolu, masz wyjątkowo lekkie pióro i łatwość w pisaniu o jakże trudnych dla nas emocjach, jak smutek i żal po stracie kogoś bliskiego... Z drugiej strony Twoje słową tchną zawsze ciepłem, optymizmem i nadzieją na lepsze jutro...

Jolu, jesteś aniołem
Przytulam bardzo.

[jola.goc]

Nie chcę, by Zorro wracał w futerku...
I pewnie już nie wróci w takiej postaci. Jego kocie życie było chwilami trudne, chwilami szczęśliwe, ale na pewno bogate i pełne. Zaliczył już chyba wszystkie potrzebne doświadczenia w kociej postaci. Mam nadzieję, że nie ma powodu jej powtarzać. Doznał ze strony człowieka uczuć wyższych i sam je w sobie wykształcił. Przydadzą mu się w dalszej drodze, w dalszej ewolucji duchowej w różnych postaciach i doświadczaniu życia w różnych formach.

Na pewno się jeszcze spotkamy, ale on nie będzie miał na sobie futerka, a ja... może będę już wtedy miała anielskie skrzydła? Bo na razie zdecydowanie na to za wcześnie, czarna_agis Przede mną też jeszcze długa droga do takiej postaci...

Ale wiem, ze będę na niej spotykać byłych i przyszłych podpiecznych, w futerkach i bez, i jak byśmy nie byli wtedy odziani, poznamy się.

---

[mziel52]

Pięknie to napisałaś, Jolu.

[jola.goc]

W niedzielę zaczęłam zdejmowac Beżuni szwy po sterylce. Pod pierwszym, nieco przez nią naruszonym, ukazało się trochę ropy... Przyglądnęłam się dokładniej - dół brzuszka był jakby spuchnięty. Tym sposobem wczoraj znów musiałam organizować wyprawę do weta.

Wetka uznała, że nic niebezpiecznego w głębi brzuszka się nie dzieje. Najpierw tłumaczyła, że spuchnięty dół brzuszka to 'tłuszczyk', co oprotestowałam, więc zbadała jeszcze raz i stwierdziła, że mogą to być napuchnięte węzły chłonne 'jeszcze po operacji'.

Jakoś nie przypominam sobie, by inne kotki tak miały. Wetka jest pewna na 100%, że wszystko w porządku, ale ja nie mogę się wyzbyć lęku.
W sobotę po Beżunię mają przyjechać jej nowi opiekunowie. Czekali na nią długo i przyjadą z daleka.
Mam nadzieję, ze los nie szykuje już żadnej niespodzianki

---

[mahob]

Zdrowia Beżuniu

[progect]

jak brzunio Beżuni dzisiaj?

[Magdalena]

Był mądrym i silnym kotem. To, co go spotkało w ciągu 2 miesięcy po 15 listopada, musiało być straszne - i tylko te cechy pozwoliły mu przeżyć. Doczekać powrotu, spotkać się ze swoją kanałową gromadką, i ze swoją karmicielką, która go bardzo kochała.

Każda żywa istota ma swoją drogę, którą musi przejść od początku do końca. I zwykle tak jest, że w najtrudniejszych chwilach jesteśmy sami ze swoim cierpieniem, bólem i lękiem. Ważna jest wiara i nadzieja, które pozwalają przetrwać i umiejętność czerpania radości z każdej dobrej chwili życia.

[jola.goc]

Brzuszek Beżuni bez zmian, ale ona sama też - tzn. jest wesoła, dokazuje, ma apetyt. Więc może te zgrubienia w pachwinach faktycznie są tylko wałeczkami tłuszczu...

Jutro już TEN dzień. Miałam się do niej zanadto nie przyzwyczajać, zachowywać pewien dystans, i myślałam nawet, że mi się to udało. Dopiero teraz widzę, jak bardzo się myliłam

Praksedo - paczka od Ciebie wczoraj dojechała do mnie, jak zwykle dzięki nieocenionemu Buborowi

Dziękuję Ci serdecznie za wszystkie te dobra, za całą cudowną zawartość! (i... nie rób tego więcej! )

---

[carmella]

Beżuniu

wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia !

Trzymaj się Jolu !!

[progect]

Czy Beżunia pojechała do swojego domku?
Można się już cieszyc?

[jola.goc]

Tak, Beżunia pojechała do swojego domku.
Ale... nie wiem, czy można się już cieszyć, jako że pierwsze wieści nie nastrajają optymistycznie. Beżunia ponoć nasyczała na obu rezydentów, potem zaś goniła z wrzaskiem jednego z nich - kocurka Miko. A kotka Mania siedzi pod wanną...

Ja nie spodziewałam się, że od razu będzie idealnie, ale nowy domek raczej tak, nawet był tego pewien. No bo Miko i Mania to aniołki, Beżunia też aniołek, więc powinny się od razu pokochać... Aż sama w to uwierzyłam

Jednak zaskoczyło mnie, że to akurat Beżunia jest stroną atakującą. W każdym razie miłości od pierwszego wejrzenia nie było. Czekamy na tę późniejszą, dojrzalszą. Chciałabym, żeby pojawiła się tak szybko, jak sobie to nowi opiekunowie wyobrażają, czyli w ciągu 1-2 dni

---