Kiedy Ludzie Cię kochają, możesz być spokojny.
Jednak zdarzają się takie dni, kiedy nie wiedzieć czemu, przyjeżdża wielki samochód błyskający światłami i krzyczący grozą.
I zostajesz sam.
Przez kilka dni odwiedzają Cię cicho popłakujące sąsiadki.
Ale później i to sie kończy.
I masz tylko w uszach ten przeraźliwy dźwięk ciszy, dzwoniący złowrogim alarmem.
I wspomnienie po Nim, odjeżdżającym wielkim błyszczącym i krzyczącym o pomoc samochodem. Na zawsze.
Później życie staje się prozą.
I nie ma w nim miejsca dla Ciebie.
Są wynoszone meble, ekipa remontowa i w końcu klatka, do której wkładają Cię znajome ręce Pani, która kiedyś tak dumnie nazywana była przez Niego wnuczką...
Są meble potrzebne i sa niepotrzebne rzeczy, które jak bezwartościowa pamiątka po starszym panu trafiają wprost do śmietnika, lub do schroniskowej klatki. Te drugie mają na imię Skarabeuszek...
.W takich chwilach wychodzi cale nasze czlowieczenstwo...niektorzy nie zasluguja na to,zeby zwac sie czlowiekiem ale mam nadzieje,ze nasze uczynki beda kiedys tam podliczone...w takich sytuacjach widac jak bardzo jestesmy w tyle za naszymi czworonoznymi towarzyszami...jezeli nie mozesz byc kotem,badz przynajmniej czlowiekiem....
