Kropidło nadal działa prawidłowo - tzn. każde jedzonko pięknie w kota wchodzi, a potem wychodzi
I mały sukcesik - Kropcia bez problemu przestawiła sie na żwirek drewniany i nową kuwetkę
Miałyśmy iść dzisiaj do weta na przegląd... no i poszłyśmy.
Kropcia zapakowana w torbę i trzymana na rękach na początku ucieszyła się, że opuściła garaż, ale potem, jak szłyśmy chodnikiem wzdłuż ulicy, to przestała być taka zachwycona i głośno oznajmiała, że nie pasuje jej taka impreza
O ile na przystanku miaukoliła tylko, gdy wystraszył ją jakiś samochód, to w autobusie tak strasznie się bała, że nie wiedziała co z sobą zrobić - chowała głowę do torby, próbowała schować się w najdalszy kąt, za chwile próbowała z niej wyjść i tak w kółko, a do tego strasznie głośno się skarżyła... to zdecydowanie nie jest kot autobusowy... Trochę mnie to zaskoczyło, bo w zeszłym roku mieliśmy tymczasa, który w autobusie był na tyle wyluzowany, że po wyjęciu z transporterka na kolana zaczepiał pasażerów z siedzenia przed nami
A najlepsze było, gdy dotarliśmy do weta i mogliśmy sobie li tylko klamkę pocałować
Nie wiem, jak to zrobiłam, ale pokręciła mi się godzina i cały czas myślałam, że jest godzinę wcześniej 
W drodze powrotnej poszłyśmy sobie piechotką, żeby zaoszczędzić Kropie autobusowych stresów. Kicia denerwowała się, gdy szłyśmy między budynkami i obok jeździły samochody, które robią straszne wrr - wrzepiała się wtedy we mnie pazurkami, miaukała i próbowała mi schować głowę pod brodę. Ale jak szłyśmy przy trawnikach i krzaczorkach i do tego parę metrów od jezdni, to kićka nawet mruczała, układała sie wygodnie i obserwowała sobie
Ja ją rozumiem, też wolę spacerować po terenach zielonych, a nie prawie po jezdni, ale ja przy tym nie miauczę
Oczywiście wszystkie spotkane dzieciaki wołały (darły się
) "o, kotek! o, malutki kotek! o, patrzcie jaki ładny kotek!", na co Kropcia kuliła się ze strachu...
Przez moje gapiostwo odbyłyśmy całkiem niepotrzebny spacer przez pół miasta
Ale zauważyłam przy tym, że Kropcia to jest straszny chojrak
a do tego jest strasznie ciekawska 
Oglądała się na każdy przejeżdżający samochód i, o ile nie warczał za głośno, to tak sobie patrzyła, ale jeśli był duży i głośny, to Kropcia najpierw patrzyła i udawała, że się nie boi, a jak już nie wytrzymywała, to nagle wrzepiała się we mnie pazurkami, wtulała mi się w szyję i udawała, że kota nie ma 
a za chwilę znowu była odważna
I jeszcze jedno - Kropcia jak jest u mnie na rękach i sie boi, to bardzo gwałtownie szuka mojego nosa albo ust i musi mi koniecznie dać szybko buzi i to ją na chwilę uspokaja
Ona nawet niekoniecznie musi się wtedy tulić, ale to buzi musi dać koniecznie
I tak samo, gdy przychodzę do garażu, to prosi żeby ją wziąć na rączki, bo ona musi dać buziaka
Czy wasze koty tez tak mają
Ale ja się rozpisuję
